Έτσι θυμάμαι τα μανάβικα στην Αθήνα και τα προάστια τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Με λαχταριστά φρούτα και κηπευτικά, με έντονα χρώματα και αρώματα... και με άδεια καφάσια ατάκτως ερριμμένα. Ήταν τα μανάβικα ή οπωροπωλεία των παιδικών μου χρόνων. Στην επαρχία κάποια διασώζονται ως τις μέρες μας. Ένα από αυτά είναι και το οπωροπωλείο που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Μεσσήνης. Τα προϊόντα ολόφρεσκα και το σκηνικό βγαλμένο σαν από παλιά ελληνική ταινία. Έτσι θέλουμε να το βλέπουμε και τα επόμενα χρόνια... αυθεντικά παραδοσιακό και όχι απρόσιτο και άχρωμο πίσω από λαμπερές βιτρίνες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου