Την 26ην Σεπτεμβρίου, ο υπουργός της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητος Παναγιώτης Κανελλόπουλος, από τα Κύθηρα που βρισκόταν καθοδόν για την Καλαμάτα, απέστειλε διαταγή στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ να σταματήσει τις εκτελέσεις και τα Λαϊκά Δικαστήρια, κάνοντας ειδική αναφορά στους κρατούμενους της Πύλου.
Η συνέχεια για τα φριχτά γεγονότα της Πύλου της 27ης Σεπτεμβρίου 1944 και μέχρι την 29η από το βιβλίο «ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ 1940-45» του Συγγραφέα Ιωάννη Κ. Μπουγά.
«...βασικός ὅρος τῆς συμφωνίας τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ μέ τούς Πύλιους, καί μέσω αὐτῶν μέ τόν Στούπα, γιά τήν παράδοση τοῦ Κάστρου καί τῶν ἀνδρῶν τοῦ ΤΑ, ἦταν νά μήν ὑπάρξουν συλλήψεις, φυλακίσεις ἤ αὐτοδικίες εἰς βάρος τῶν κατοίκων. Παρά ταῦτα, οἱ ἡγέτες τοῦ ΕΑΜ συνέλαβαν 39 ἄτομα ἀπό τήν πόλη τῆς Πύλου καί τά φυλάκισαν στό κτίριο πού χρησιμοποιοῦσε ἡ Πολιτοφυλακή τους πρίν τήν ἐγκατάσταση στήν Πύλο τοῦ ΤΑ. Τό κτίριο αὐτό ἀνῆκε στήν οἰκογένεια Κουμάντου, καί ἦταν στό κέντρο τῆς πόλης, στό ἄκρο τῆς κεντρικῆς πλατείας.
Στούς συγγενεῖς τῶν συλληφθέντων πού παραπονέθηκαν, οἱ ἡγέτες τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ (τῆς Πύλου, τῆς Μεσσηνίας, καί τῆς Πελοποννήσου πού βρίσκονταν ἐκεῖ) ἀπάντησαν ὅτι οἱ συλλήψεις ἦταν προληπτικές καί γιά τήν ἀσφάλεια τῶν ἰδίων τῶν κρατουμένων ἀπό ἀνεύθυνα στοιχεῖα. Οἱ συγγενεῖς τους ἔλαβαν τή διαβεβαίωση ὅτι οἱ κρατούμενοι ἦταν ἀσφαλεῖς, καί δέν ἔπρεπε νά ἀνησυχοῦν.
Παρά τίς διαβεβαιώσεις τους ὅμως, ἐκ τῶν ὑστέρων ἀπεδείχθη ὅτι τά στελέχη τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ σχεδίαζαν πάντα νά δολοφονήσουν κάποιους Πύλιους, καθώς καί κρατούμενους στό Κάστρο. Αὐτό πού ἐπιδίωκαν ἦταν νά γίνει μέ τρόπο ὥστε νά παρουσιαστεῖ ὅτι ἔγινε ἀκριβῶς ἀπό ἀνεύθυνα στοιχεῖα, καί ἔτσι νά ἀποφύγουν νά κατηγορηθοῦν ὅτι παρέβησαν τή διαταγή τοῦ Παναγιώτη Κανελλόπουλου νά πάψουν οἱ ἐκτελέσεις. Γιά νά ἐπιβλέψουν τή δολοφονία τῶν Πυλίων, εἶχαν σταλεῖ ἀπό τήν Περιφερειακή Ἐπιτροπή ΕΑΜ Καλαμάτας ὁ Ἀθανάσιος Γιαννόπουλος καί ὁ Ἀναστάσιος Κάρτσωνας.
Τή νύκτα τῆς 26ης Σεπτεμβρίου, ἄφησαν ἐλεύθερους 18 ἀπό τούς 39 κρατουμένους μέ τήν ἐντολή "νά παραμείνουν στά σπίτια τους τήν ἑπομένη ἡμέρα", πού ἐπρόκειτο νά γίνει στήν πόλη γιορτή γιά τήν 3η ἐπέτειο τῆς ἵδρυσης τοῦ ΕΑΜ.
Πράγματι, τήν 27η Σεπτεμβρίου χιλιάδες Πυλίων καί κατοίκων τῆς περιοχῆς συγκεντρώθηκαν ἀπό τό ΕΑΜ/ΚΚΕ στήν κεντρική πλατεία γιά νά "γιορτάσουν" τήν 3η ἐπέτειο τοῦ ΕΑΜ, ἀλλά καί τή νίκη κατά τῆς "ἀντίδρασης" πού εἶχε συντελεστεῖ στή Μεσσηνία. Πρῶτα τελέσθηκε δοξολογία, καί μετά ἐκφωνήθηκαν λόγοι ἀπό στελέχη τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ.
Μίλησαν, ὁ ἐθνοσύμβουλος ΕΑΜ Πυλίας Βασίλης Κανελλόπουλος, ὁ επικεφαλής του ΕΑΜ Πελοποννήσου Τάσσος Κουλαμπᾶς, καί ὁ Στέλιος Διακουμογιαννόπουλος (ὁ ἐπονομαζόμενος Κουλός).
Ὅλες οἱ ὁμιλίες ἦταν ἐμπρηστικές, γεμάτες μῖσος καί φανατισμό, ἀλλά ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος κατηγορήθηκε ἀκόμη καί ἀπό τούς ὁμοϊδεάτες του ὅτι προξένησε τή μεγαλύτερη ἔξαψη ἦταν ὁ τελευταῖος.
- "Οἱ προδότες, τά σκουλήκια τῆς ἀντίδρασης, θά τιμωρηθοῦν χωρίς οἶκτο ἀπό τό λαό!", φώναζε ὁ Διακουμογιαννόπουλος.
Τό γεγονός εἶναι ὅτι οἱ ὁμιλίες αὐτές ἄναψαν τά αἵματα τῶν φανατικῶν κομμουνιστῶν καί οἱ πρῶτες φωνές πού ζητοῦσαν ἐκδίκηση ἀκούστηκαν ἀπό τό πλῆθος.
- "Θάνατος! Θάνατος στούς προδότες!"
Τό κτίριο πού κρατοῦνταν οἱ 21 κρατούμενοι πού εἶχαν ἀπομείνει ἦταν ἀπέναντι ἀπό τήν ἄκρη τῆς πλατείας.
Ὅσο διαρκοῦσε ἀκόμη ἡ ὁμιλία τοῦ Διακουμογιαννόπουλου, μιά ὁμάδα ἀπό τό πλῆθος μέ ἐπικεφαλῆς τόν Χρῆστο Σταθόπουλο, κινήθηκε πρός τό κτίριο μέ τούς φυλακισμένους. Μερικοί μπῆκαν στό κτίριο καί ἀνέβηκαν στό δεύτερο πάτωμα πού ἦταν τά 21 ἄτομα, ἐνῶ οἱ ὑπόλοιποι πού παρέμειναν ἔξω συνέχιζαν νά θορυβοῦν. Αὐτοί πού μπῆκαν μέσα, λύντσαραν τούς 21 κρατούμενους. Ὁ ὄχλος ἔξω ἀπό τό κτίριο ζητοῦσε ἀποδείξεις γιά τόν θάνατό τους. Δέν τούς ἀρκοῦσαν οἱ φρικιαστικές κραυγές πού ἀκούγονταν ἀπό τά θύματα πού κατακρεουργούνταν. Γιά ἀπόδειξη λοιπόν, οἱ ἐκτελεστές πέταξαν ἀπ'τό παράθυρο καί τό μπαλκόνι 3 ἀπό τά νεκρά σώματα στό δρόμο: τῶν γιατρῶν Ἰωάννη Θεριοῦ καί Γεωργίου Λαμπρακόπουλου, καί τοῦ συμβολαιογράφου Ἀδάμ Στασινόπουλου.
Οἱ δολοφόνοι ἐν συνεχείᾳ κατέβηκαν ἀπό τό κτίριο. Καθάρισαν τά μαχαίρια τους καί τά χέρια τους ἀπό τά αἵματα σέ παραπλήσια βρύση, σέ θέα ὅλων τῶν συγκεντρωμένων, καί βέβαια τῶν κομμουνιστῶν ἡγετῶν τῆς συγκέντρωσης. Οἱ σοροί τῶν θυμάτων, πού ἐν τῷ μεταξύ εἶχαν ξεγυμνωθεῖ, φορτώθηκαν σέ κάρα καί ρίχτηκαν σ' ἕνα λάκκο στό Κάστρο!
Τόν Ἰανουάριο τοῦ 1948 στό κακουργιοδικεῖο Ναυπλίου δικάστηκαν 26 ἄτομα γιά τό λυντσάρισμα τῆς Πύλου. Ἀπ'αὐτούς 7 καταδικάσθηκαν σέ θάνατο, 16 σέ φυλάκιση 20 ἐτῶν, καί 5 ἀπηλλάγησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου