Ανοιχτό για τους ταξιδιώτες ήταν σήμερα εορτή του Αγίου Πνεύματος το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας στο φαράγγι της Κοσκάρακας και έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να ανάψουμε ένα κεράκι. Παλαιότερα το εκκλησάκι ήταν ακριβώς πάνω στο δρόμο ενώ τα τελευταία χρόνια με τη διευθέτηση που έγινε είναι ακριβώς δίπλα στη μικρή παράκαμψη.
Κοσκάρακας είναι το όνομα του χείμαρρου που πηγάζει από τρεις πηγές του Ταΰγετου, που βρίσκονται στις θέσεις Σοποτό, Βλησιδάκι, Ριζούλες. Τα νερά των τριών αυτών πηγών ενώνονται στη θέση Κλίμα και από εκεί ο χείμαρρος διασχίζοντας μια αρκετά μεγάλη διαδρομή καταλήγει στη θάλασσα στη θέση Σάνταβα, μεταξύ των χωριών Ακρογιάλι και Κιτριές.
Στο πευκόφυτο λαγκάδι όπου είναι ο χείμαρρος υπήρχαν πολλά αγριογούρουνα παλιότερα, γι' αυτό λέγεται και Χοίρειος Νάπη που σημαίνει λαγκάδι χοίρων, (γρουνολάγκαδο). Το λαγκάδι αυτό κατά πολλούς όριζε τα σύνορα μεταξύ Μεσσηνίας - Λακωνίας. Ο χείμαρρος έδωσε το όνομά του και στο γεφύρι, που κατασκευάστηκε το έτος 1923 με μηχανικό Αυστριακό και εργολάβο τον Αλεξανδρόπουλο. Την περίοδο εκείνη παράλληλα γινόταν η διάνοιξη του δρόμου Καλαμάτας - Αρεόπολης. Κάτω από το γεφύρι της Κοσκάρακας υπάρχει μέχρι σήμερα ένα μικρό πέτρινο γεφύρι. Η φυσική ομορφιά του λαγκαδιού με τη γέφυρα αναγκάζει πολλούς να σταματήσουν, να το θαυμάσουν και να το φωτογραφίσουν.
Μία από τις πιο γραφικές γέφυρες η γέφυρα που ενώνει την Μεσσηνία με τη Μάνη, εκρίθη επικίνδυνη από τις τεχνικές υπηρεσίες της Νομαρχίας Μεσσηνίας για οχήματα πάνω από 19 τόνους και τοποθέτησε και προειδοποιητικές πινακίδες.
Η κατασκευή της Γέφυρας τελείωσε το 1934 και αντικατέστησε το μικρό πέτρινο γεφυράκι που βρίσκεται κάτω ακριβώς από τη μεγάλη γέφυρα. Κατά τις αφηγήσεις των γερόντων της περιοχής, το όνομα Κοσκάραγα το πήρε από το εξής γεγονός.
Σε κάποια από τις μάχες που έγιναν κατά καιρούς εις το Αλμυρό για να εμποδίσουν οι Μανιάτες τους Τούρκους να πατήσουν τη Μάνη, ένας Τούρκος ονόματι Κοσκάρ Αγάς επικεφαλής μικρής δύναμης Τούρκων, θέλοντας να χτυπήσει τους Μανιάτες στα νώτα αποβιβάσθηκε με βάρκα στις εκβολές του χειμάρρου που λεγόταν και λέγεται Σάντοβα ή Σάνταβα και διαμέσου της ρεματιάς έφτασε μέχρι το σημείο που είναι σήμερα η γέφυρα.
Οι βάρδιες όπως έλεγαν τότε τις σκοπιές τους είδαν και έπιασαν τη στενή θέση της γέφυρας και μετά από σύντομη μάχη τους εφόνευσαν όλους και μαζί και τον Κοσκάρ Αγά.
Σ’ αυτό το γεγονός αποδίδουν και την ονομασία του Χειμάρρου σε Κοσκάραγα οι γέροντες από τα γύρω χωριά. Τις ονομασίες Κοσκάραγα-Κοσκάρακα και Κοσκάργα τις βρίσκουμε και στο βιβλίο του αείμνηστου Βασιλείου Πατριαρχέα (Δίπτυχο της Εθνεγερσίας), αναφερόμενες εις τον χείμαρρο, όπου κατά την Αρχαιότητα ελέγετο χοίρειος Νάπη, χωρίς να αιτιολογεί την μετονομασία σε Κοσκάραγα.
Από την εφημερίδα «ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ», (1988-1996), εκδότης Βασ. Πιερρακέας, συγγραφέας του βιβλίου "Οι Παλαιοί Μανιάτες", εκδόσεις "ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ", 2001.
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου