Οι Μανιάτες είναι στα κτήματα αλλά εμείς το χαβά μας!!!

Αυτή την εποχή οι Μανιάτες είναι στα κτήματα απασχολημένοι με το λιομάζωμα αλλά εμείς δεν χάνουμε την ευκαιρία να επισκεπτόμαστε αγαπημένους προορισμούς που το καλοκαίρι σφύζουν από κίνηση αλλά τώρα είναι έρημοι και προκλητικά μαγευτικοί…

Σε πολλά μέρη της μεσσηνιακής γης υπάρχουν ακόμη κάποια οχυρά πυροβολεία από πέτρα και μπετό, απομεινάρια της εποχής του Β’ Παγκόσμιου πολέμου και του συμμοριτοπόλεμου. Ένα από αυτά δεσπόζει στην είσοδο του χωριού Άγιος Νικόλαος (Σελίνιτσα) λίγο μετά το Κάστρο Λεύκτρου της Στούπας στον επαρχιακό δρόμο Καλαμάτας - Αρεόπολης. Κτισμένο από τις κατοχικές δυνάμεις, το επιβλητικό λιθόχτιστο κάστρο δεσπόζει στην είσοδο του χωριού ελέγχοντας αφενός το οδικό πέρασμα για τη Μάνη και αφετέρου τη θαλάσσια επικοινωνία της Δυτικής Μάνης με την Καλαμάτα. Με προσανατολισμό από τη δύση στην ανατολή, η θεμελίωση του οχυρού έγινε πάνω σε χαμηλό πέτρινο λόφο. Η κάτοψή του θυμίζει παλιά κλειδαρότρυπα. Ενσωματωμένος στην ανατολική πλευρά του κάστρου είναι ο σχετικά χαμηλός, κυκλικής κάτοψης πύργος, που στην κορυφή του έχει σχεδόν περιμετρικά (270ο) μεγάλα ανοίγματα για πυροβόλα. Τα στόμια των θυρίδων των πυροβόλων του βλέπουν κυρίως τα ανατολικά και τον δρόμο για τη Μάνη. Αντίστοιχα προσανατολισμένα είναι τόσο στη βάση όσο και στην ταράτσα του πύργου άλλα, μικρότερα ανοίγματα, τυφεκιοθυρίδες, για την προστασία του οχυρού από πιθανή προσβολή του από κοντινή απόσταση. Για τον ίδιο λόγο υπάρχουν τυφεκιοθυρίδες σε διαφορετικά ύψη στα πλευρά του κάστρου, καθώς και ένα άνοιγμα ψηλά στην κάθε πλευρά, που θα μπορούσε εκτός από θέση πυροβόλου να εξυπηρετεί, σαν παράθυρο, τις ανάγκες φωτισμού και αερισμού του εσωτερικού του. Στην ταράτσα που, όπως και τα ανοίγματα των πυροβόλων, είναι φτιαγμένη από μπετόν, υπάρχει κτισμένο από τούβλα, ένα σχεδόν κυκλικό στηθαίο με αρκετές τυφεκιοθυρίδες. Το υπερυψωμένο πάνω στον βράχο πυροβολείο χρησιμοποιήθηκε εξίσου από τις δυνάμεις κατοχής και τα τάγματα ασφαλείας της περιοχής. Την επόμενη ημέρα από τη φονικότατη μάχη της Μηλιάς, στις 11 Μαΐου 1944 ακολούθησε μια ακόμη πολύνεκρη μάχη στο κάστρο της Σελίνιτσας. Ο λόχος και δυο διμοιρίες του ΕΛΑΣ χτύπησαν στην περιοχή τη βάση των ταγμάτων ασφαλείας. Μετά από ολοήμερη μάχη μέσα στο χωριό, η άμυνα των ταγμάτων ασφαλείας περιορίστηκε στο κάστρο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι αποκλεισμένοι άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας διέφυγαν από θαλάσσης, αφήνοντας πίσω 37 νεκρούς.