Σήμερα το πρωί βρήκα λίγο χρόνο να περπατήσω στον πεζόδρομο της Πελοποννήσου στα Κουνέλια. Είναι μια αγαπημένη από τα παιδικά μου χρόνια περιοχή με πολλές αναμνήσεις, όταν κατά το σχολικό έτος 1978-1979 πήγαινα στο τότε Μεικτό Γυμνάσιο Χαϊδαρίου. Η περιοχή είναι συνδεδεμένη και με ένα σπουδαίο αστυνομικό γεγονός του 1969 που μπορείτε να δείτε εδώ! Πριν από ένα δεκαήμερο μου είχαν ζητήσει φίλοι κάτοικοι της περιοχής να κάνω ένα θέμα για την κατάσταση που επικρατούσε στο χώρο. Αμέσως φαντάστηκα ότι επικρατούσε κι εκεί ότι σε όλο το Χαϊδάρι. Σήμερα ευτυχώς για την πόλη και τους κατοίκους της γειτονιάς τα βρήκα όλα σε τάξη. Ήταν ένας ευχάριστος πρωινός περίπατος σε παρτέρια περιποιημένα και χωρίς σκουπίδια. Κάποιοι φίλοι που συνάντησα μου είπαν ότι λίγες μέρες πριν θύμιζε υπαίθρια χωματερή. Δεν ξέρω γιατί το αυτονόητο είναι τόσο δύσκολο να επικρατήσει σε αυτή την πόλη τα τελευταία χρόνια. Ευθύνη έχουν οι δημοτικές υπηρεσίες, αλλά και οι πολίτες που δεν είναι ευαισθητοποιημένοι. Στις τελευταίες φωτογραφίες θα δείτε τα πρώτα μπάζα που ξεκίνησαν να εναποτίθενται μετά την παρέμβαση της υπηρεσίας καθαριότητας. Κακομάθαμε και θέλουμε δίπλα μας από έναν χωροφύλακα για να μας αποτρέπει και έναν οδοκαθαριστή για να μας υπηρετεί…
Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου