Με το Δ.Ν.Τ. εντός!
Και τους κατοίκους των αστικών κέντρων εκτός…
Με τις… πλατείες άδειες;
Και τις… ταβέρνες γεμάτες!
Με το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων… στο ζενίθ!
Με τις… πλατείες άδειες;
Και τις… ταβέρνες γεμάτες!
Με το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων… στο ζενίθ!
6 σχόλια:
Ένα άρθρο γραμμένο από τον Δόκτωρα Mark Weisbrot, διακεκριμένου οικονομολόγου (Washington D.C.) που έζησε τα γεγονότα της Αργεντινής από κοντά.
Καλωσήλθατε στην εσκεμμένη και προμελετημένη κόλαση του ΔΝΤ
Ερ.: Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. Το μόνο που θυμάμαι (και μ’ έχει σημαδέψει), είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία “αδέσποτη” αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο, να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή (!) όπως έλεγε ο σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας.
Απ.: Νεαρέ μου, όταν δεις μάνα να εκλιπαρεί να κόψουν κομμάτι από το κρέας της για να φάει το παιδί της, ίσως καταλάβεις αυτό που πάνε να σας κάνουν… Ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιατί ήμουν ένα κομμάτι αυτών των αδίστακτων ανθρώπων. Ο Θεός να σας βοηθήσει, να μην πέσετε στα νύχια τους. Ο μόνος τρόπος να επιβιώσετε είναι επί ένα μήνα κάθε ημέρα συνέχεια να βγαίνετε σύσσωμοι και ενωμένοι 8 εκατομμύρια άνθρωποι, μιλάω για τους ενήλικες, στους δρόμους μέχρι να ανασταλούν όλες μα όλες οι καθημερινές λειτουργίες. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα εκβιαστεί η Ε.Ε. αρκετά ώστε να δώσει χρήματα και άτοκα μάλιστα, τα οποία και διαθέτει. Δεν είστε ξέμπαρκοι, για όνομα του Θεού, ενώ η Αργεντινή ήταν εντελώς μόνη και απροστάτευτη.
Η Ε.Ε. δεν επιθυμεί κάτι αντίστοιχο –μα πρέπει να ασκηθεί η κατάλληλη πίεση πλέον από κάτω προς τα πάνω και όχι αντιστρόφως. Η μόνη σωτηρία πλέον είναι να εξαναγκάσετε τη Γερμανία να πληρώσει τα 74 δις. € που χρωστάει στην Ελλάδα για την περίοδο 1939-1945. Μάλιστα ακούγεται ταυτόχρονα σε πολλούς κύκλους στη Γενεύη όπου ζω, ότι η Ελβετία θα δώσει ως δώρο στην Ελλάδα, δίχως απαίτηση επιστροφής, 100 δις. €, ώστε να μην οδηγηθεί ευρωπαϊκή χώρα, με τέτοιες τραγικές συνέπειες, στο στόμα του λιονταριού. Πιστέψτε με, στην Ουγγαρία ήταν πιο ομαλά τα πράγματα, στην Ελλάδα προετοιμάζεται το έδαφος για μαζική καταστροφή όλου του κοινωνικού ιστού με τραγικές συνέπειες, όπου το μηνιαίο εισόδημα ακόμα και στις ιδιωτικές εταιρίες θα μειωθεί από 1000 ευρώ φερ’ ειπείν, στα 250 ευρώ, ενώ οι τράπεζες θα επιτρέπουν την ανάληψη πλαφόν των 100 ευρώ ανά ημερολογιακού μήνα. Η Κυβέρνησή που τώρα σας κυβερνάει, προσφέρουν τα κλειδιά στους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. να συμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στην Αργεντινή.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να απαιτήσει ο Ελληνικός λαός και με τη βία όπου κρίνει, την προσέλευση όλων των υπευθύνων που έκλεψαν τον Έλληνα φορολογούμενο στην δικαιοσύνη, και ξέρουνε όλοι στην Ελλάδα ποιοί είναι αυτοί, και την εκδίκαση των προηγούμενων δυο κυβερνήσεων της Ελλάδος, με τελικό σκοπό την ισόβια φυλάκισή τους. Ταυτόχρονα θα πρέπει ο κάθε πολίτης της Ελλάδος να διασφαλίσει την αλλαγή πορείας της τωρινής Κυβέρνησης, η οποία προμελετημένα και εσκεμμένα προδίδει τον Ελληνικό λαό με την επιθυμία την πλήρης υποταγή του καθώς και την εξαθλίωσή του οδηγώντας τον προς το Δ.Ν.Τ. Το να έχει αναλάβει το Δ.Ν.Τ. μια χώρα σημαίνει την εφόρου ζωής σχεδόν ομηρία του στο χρέος. Στο διεθνές οικονομικό σύστημα, το χρέος ισούται με χρήμα και άρα κέρδος για τους ανθρώπους, που όχι μόνον έχουν δημιουργήσει την οικονομική κρίση, αλλά και τους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. που καιροφυλακτούν να αναλάβουν άμεσα την δράση της εξαθλίωσης στην Ελλάδα.
Αυτά δεν είναι τα λόγια κάποιου θεοσεβούμενου ή ανθρωπιστή, αλλά ούτε και αυτά ενός ξεπεσμένου ή ξεχασμένου κομμουνιστή ή ρομαντικού αριστερού. Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.
Στην Αργεντινή με το που έλαβε δράση το Δ.Ν.Τ., ο κόσμος βγήκε με τσεκούρια, χαντζάρες και πριόνια στους δρόμους και εισέβαλαν σε τράπεζες στα Μ.Μ.Ε. και σε κυβερνητικά κτίρια, σφάζοντας και αποκεφαλίζοντας στην κυριολεξία τραπεζικούς υπαλλήλους, διευθυντές, δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι στην κορυφή της διαφθοράς και της απάτης, καθώς και στελέχη και μέλη βιομηχανιών, της Κυβέρνησης, Κυβερνητικούς Εκπροσώπους και συγκεκριμένα μέλη της Κυβέρνησης του αντίστοιχου Υπουργείου Οικονομικών. Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000, αλλά φυσικά ο αριθμός που ανακοίνωναν τα Μ.Μ.Ε. της χώρας και με την διαταγή του Δ.Ν.Τ. ήταν κατά πολύ λιγότερος και συγκεκριμένα είχανε αναφέρει μόνον 27 θανάτους.
Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας… Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη, επεξεργασμένη με χλωρίνη και ασβέστη και άλλα ναρκωτικά της μιας δόσης, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα, όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι… όπως και οι Έλληνες και δεν είδα μάνες στην Αργεντινή να πουλάνε τα παιδιά τους, όπως γίνεται στο L.A. από το 1960. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους, όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν, όσα δεν πήραν οι τράπεζες τα πήραν οι έμποροι… Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι’ αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους…
Γι αυτό και εξάλλου η προ-μελετημένη υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας και η μαζική προώθηση και πώληση των ναρκωτικών, μέχρι όπως μαρτυρείται και από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό από ανθρώπους που έχουν και είχαν ανέκαθεν στενές επαφές με την ζούγκλα των ιδιωτικών καναλιών, κυβερνητικά στελέχη, πολιτικούς, μεγαλοδικηγόρους, βιομήχανους και ανθρώπους γενικότερα που εξυπηρετούν μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Ημερησίως στο κέντρο της Αθήνας πεθαίνουν περίπου 140 άνθρωποι, κυρίως μετανάστες από ναρκωτικά νοθευμένα.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο εύκολα σώπαιναν όλοι οι ενοχλητικοί. Στην Αργεντινή του τότε, όπως και στην Ελλάδα του τώρα, όλα τα ΜΜΕ διατυμπάνιζαν την «ανάγκη της βοήθειας». Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ. Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!!! Είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές, όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά. Πρέπει εσείς στην Ελλάδα να ξυπνήσετε τώρα προτού να είναι αργά, πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να αποφύγετε το Δ.Ν.Τ.
Ήδη οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου 17-18 Απριλίου 2010 στη χώρα σας, απειλούν για μαζικές απολύσεις περί των 350.000 εργαζομένων και εσείς ακόμα κοιμάστε όρθιοι, αντί να έχετε αποκλείσει τη Βουλή σας με την απειλή μαζικής βίας. Σας κοροϊδεύουν, λεφτά και μάλιστα πάρα πολλά υπάρχουν.
Για το Δ.Ν.Τ. είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντίνοι μας θεωρούν σωτήρες… Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές, με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα, ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε. Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες… Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν “θέλουμε τη χώρα μας πίσω”! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω!
Οι τηλεοράσεις έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες… δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση υπήρχε, έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί.
Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω, που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.
Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν πλιατσικολόγοι. Ακόμα και μεσήλικες, σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες… μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους. Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα “τρομοκράτες”. Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε…
Στην Ελλάδα συμβαίνει και το εξής: τα πετρέλαια στο Αιγαίο επιθυμούν να τα εκμεταλλευτούν πλήρως και μόνο οι Γερμανοί, ώστε κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους και επιτέλους να βγούνε νικητές από έναν παγκόσμιο πόλεμο έχοντας ήδη δημιουργήσει 2 και χάνοντάς τους. Τον 3ο αυτόν, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως οικονομικό πόλεμο.
Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι ότι η Ευρώπη και η Ε.Ε. δεν φαίνονται γενικότερα να ενδιαφέρονται να σώσουν το ευρώ τους διότι αν διπλώσει η Ελλάδα, το ευρώ θα είναι εντελώς άχρηστο στις διεθνές αγορές και σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, το ευρώ θα καταρρεύσει βυθίζοντας σε τύπου Αργεντίνικης κρίσης όχι μόνον την Ελλάδα αλλά και όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε. Γιατί δεν βοηθούν και γιατί έχουν αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της ακόμα και προς το παρόν ουδείς δεν μπορεί να δώσει εξήγηση. Ένα είναι σίγουρο, ότι σε μια εβδομάδα από σήμερα η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια αν επιτρέψετε στην Κυβέρνησή σας και στα Μ.Μ.Ε. να συνεχίσουν να καθορίζουν εσκεμμένα την πορεία σας προς την κόλαση του Δάντη.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΙΣ 5 ΜΑΙΟΥ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΑΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ
ΑΦΑΝΤΟΙ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ...
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΕΣΑΣ ΚΥΡΙΟΙ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΚΑΙ ΓΣΕΕ;;
ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΤΕ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ;;;
ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΤΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ Ή ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΓΑΡΓΑΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;;
ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΟΥΤΕ ΡΙΧΝΕΤΕ ΠΛΕΟΝ ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!!
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ κ. ΠΑΠΑΣΠΥΡΟ ΠΟΥ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΑΘΑΜΕ ΔΕΝ ΠΗΓΑΤΕ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΑΤΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ...
O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΓΓΟΘΟΔΩΡΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΡΙΣΤΑ ΟΤΙ ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ...
ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΥΣΤΙΚΗ;;;
ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΗΔΙΑΣΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΑΛΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ" ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΣΑΣ...
http://dimoskeratsiniou2008.blogspot.com/2010/05/blog-post_5698.html
ΕΛΚΕ – ΕΛΠΕ
01-05-2010
Συναδέλφισσες –οι
Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι τελικά για όλους αυτούς που δήθεν κόπτονται για εμάς, να αντιληφθούν πως κάποια στιγμή πρέπει να ειπωθούν αλήθειες;
• Πως πρέπει να κοιτάξουν κατάματα έναν ολόκληρο λαό και να απολογηθούν ειλικρινά;
• Πως πρέπει να προσπαθήσουν επιτέλους να μας πείσουν πως το προσωπικό τους συμφέρον έπεται του κοινού;
Δυστυχώς όπως όλα δείχνουν δεν είναι μόνο δύσκολο αλλά και προφανώς αδύνατο. Γαλουχημένοι εδώ και δεκαετίες σε μια νοοτροπία αρρωστημένη, εγωκεντρική και διεφθαρμένη, κάνουν πλέον πασιφανή την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών, μένοντας προσκολλημένοι στο μικροπολιτικό τους μικρόκοσμο. Το μόνο που καταφέρνουν να ψελλίσουν είναι αλληλοκατηγορίες για προηγούμενες δήθεν κυβερνήσεις, περασμένους πρωθυπουργούς και ξεπερασμένους ανθρώπους. Επιμένουν με θρησκευτική ευλάβεια να αποποιούνται των ευθυνών τους χρησιμοποιώντας τη γνωστή και ιερή για αυτούς φρασεολογία που κανείς ακόμα δεν καταλαβαίνει και πολύ δε περισσότερο, δεν πιστεύει. Η επιμονή τους δε αυτή, είναι ολοφάνερο πλέον πως μας οδήγησε, ως κοινωνία και ως απλούς εργαζόμενους, στη δυσμενέστερη θέση των τελευταίων ετών.
1η Μάη λοιπόν και οι επετειακές ανακοινώσεις μας καλούν σε αγώνες…. Αγώνες ολομέτωπους, αγώνες ταξικούς, αγώνες, αγώνες … Αλήθεια…
• την αγωνία του κόσμου που στενάζει την αντιλαμβάνεται κανείς;
• την αγωνία του μεροκαματιαρή που εδώ και χρόνια παλεύει για τα φροντιστήρια των παιδιών του σε μια δήθεν δωρεάν παιδεία, τη μετράτε ;
• την αγωνία του πολίτη που εδώ και δεκαετίες συσκευάζει φακελάκια σε μια δήθεν δωρεάν υγειά, τη μετράτε;
• την αγωνία του εργάτη που έσκυβε το κεφάλι αν δεν είχε τη τύχη να απασχολείται σε κρατικοδίαιτους οργανισμούς, και να αποτελεί γρανάζι του καθεστωτικού μηχανισμού, τη μετρήσατε ποτέ;
Το μόνο που μέτραγε για εσάς ήταν να εξασφαλίσετε το κάτι παραπάνω μόνο για εσάς, μόνο για τους δικούς σας, μόνο για τα παιδιά σας. Όταν λοιπόν ήρθε η στιγμή να απειληθούν και αυτά, τότε και μόνο τότε αφυπνιστήκατε και προστρέξατε σε όλους αυτούς που πάντα αγνοούσατε. Τα αντανακλαστικά του κόσμου όμως ατόνησαν, ατρόφησαν και εν πολλοίς ξεχάστηκαν μέσα στις ψευδαισθήσεις μιας εικονικής ευημερίας. Οι ευθύνες για όλα αυτά είναι και το μόνο πράγμα που δικαιωματικά σας ανήκει και το μόνο που τελικά θα σας απομείνει.
Πώς να γιορτάσεις πια Εργατική Πρωτομαγιά σε μια χώρα που το πρώτο της μέλημα είναι η ευημερία των τραπεζών, των οικονομικών δεικτών και των κατ΄ εξακολούθηση ασελγών του κοινωνικού ιστού ενός περήφανου λαού; Παραμένουμε δυστυχώς απλοί θεατές σε γεγονότα που κάποτε αρκούσε απλά και μόνο η προφορά τους για να προκαλέσουν γνήσιες, δυναμικές αντιδράσεις και πραγματικούς λαϊκούς αγώνες. Εθνική κυριαρχία, δικαίωμα στην εργασία και την ασφάλιση, κοινωνικές πολιτικές και ελευθερία στην έκφραση αποτελούν πλέον και επίσημα κενό γράμμα. Πάντα κάποιος άλλος έφταιγε και πάντα κάποιον βρίσκατε να κατευθύνετε προς αυτόν τη δίκαιη λαϊκή οργή. Το ΔΝΤ δεν είναι σημερινή εφεύρεση. Πάντα εκεί ήταν και πάντα εκεί θα είναι. Δεν ευθύνεται όμως αυτό για το σημερινό μας χάλι και την αναξιοπρέπεια που ως Έθνος έχουμε περιέλθει. Η ευθύνη βαραίνει και αυτούς τους οποίους και μας καλούν σε αγώνες που μεταφράζονται σε στάσεις και απεργίες, αρκεί φυσικά να τις έχει προαναγγείλει τα δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα που τους κηδεμονεύουν, τα οποία με τη σειρά τους, είναι πειθήνια όργανα των μεγαλοκομματικών σχηματισμών που κυβερνούν. Αδυνατώντας να προφέρουν αντιρρήσεις στους πολιτικούς προϊσταμένους τους, ζούσαν στη ψευδαίσθηση της εκπλήρωσης του χρέους τους προς τους μόνους εντολοδόχους που θα έπρεπε να έχουν… Στους ίδιους τους εργαζόμενους που τους επέλεξαν και που με αναχρονιστικές πρακτικές, υφάρπαξαν τη ψήφο τους.
Συναδελφισσες –οι
Η αντίδραση, ο αγώνας και το δίκαιο δεν έχουν χρώμα. Είναι ανοικτά σε όλους και δεκτά από όλους γιατί πολύ απλά απευθύνονται σε όλους. Το ότι μικροί άνθρωποι κρύβονται πίσω από μεγάλες ιδέες είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό. Στο χέρι μας λοιπόν είναι να ανατρέψουμε επιτέλους όλα αυτά που τόσο καιρό μας διατηρούσαν σε καταστολή, μας συγκρατούσαν, μας διέφθειραν.
Το νόημα της 1ης του Μάη είναι ένα ελεύθερο, κίνημα, που να ανήκει στους εργαζόμενους και να είναι ιδεολογικά σταθερό και δυναμικό. Από εδώ και πέρα λοιπόν, ας προσέχουμε σε ποιους εμπιστευόμαστε τα κεντημένα μας γιατί είναι πλέον γνωστό πως καμία ιδεολογία δεν ήταν ποτέ υπεύθυνη για το είδος των ανθρώπων που δήθεν την ακολουθούν.
ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ
ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ
ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
Δημοσίευση σχολίου