Δυσαναπλήρωτο το κενό που άφησε ο Χριστόδουλος !

Αυτές τις δύσκολες μέρες που διανύουμε γίνεται σε όλους μας αισθητή η απουσία του…

Ίσως τελικά και να μην είναι τυχαίο το γεγονός, ότι λείπει από ανάμεσά μας…

Είμαι περισσότερο από βέβαιος για τον ηγετικό ρόλο που θα διαδραμάτιζε η Εκκλησία μας, αυτές τις δύσκολες για το Έθνος στιγμές, υπό την Ποιμαντική Ράβδο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου…

Πάντως δε λείπουν και κάποιες φωνές της Εκκλησίας, όπως αυτή του Πειραιώς Σεραφείμ…

ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΘΟΛΟΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΙΚΗΣ ΔΗΘΕΝ «ΔΙΑΦΩΤΙΣΗΣ»...

Τό τραγικό γεγονός τῆς δολοφονίας ἐξ ἀσφυκτικοῦ θανάτου τριῶν χαμηλομίσθων τραπεζοϋπαλλήλων ἰδιωτικῆς Τραπέζης καί ἡ γενικωτέρα ἀστάθεια τῶν κοινωνικῶν καί πολιτικῶν δομῶν μᾶς ὑποχρεοῖ νά ἐνημερώσωμεν τά εὐσεβῆ μέλη τῆς καθ’ ἡμᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί νά προσκαλέσωμεν πάντας εἰς πνευματικήν καί ἠθικήν ἐγρήγορσιν ἀναφέροντες τά κάτωθι:

Ἡ ἄκριτος σπορά ἀπό τῆς μεταπολιτεύσεως καί ἐντεῦθεν ἀνέμων:

ἀπομειώσεως τῶν ἠθικῶν καί πνευματικῶν ἀξιῶν συγκροτήσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, μεθοδευμένης χυδαιολογίας κατά τῶν ἐννοιῶν πού συνθέτουν τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, προωθήσεως λόγῳ καί ἔργῳ τοῦ αἰσχροῦ τριπτύχου sex, drugs and power ὡς ἐφαλτηρίου ἀποσκορακίσεως τῶν «παρωχημένων» ἀξιῶν:

α. τῆς οἰκογενείας ὡς σταυροαναστασίμου πορείας μέ μεταφυσική προοπτική,

β. τοῦ Γένους ὡς προτύπου ἡρωϊκῆς μετοχῆς στόν ἀνθρώπινο βίο καί

γ. τῆς θεϊστικῆς ἀναγωγῆς ἀπό τόν κτιστό κόσμο στόν Ἄκτιστο Δημιουργό τῆς ζωῆς, στούς τομεῖς τοῦ δημοσίου καί ἰδιωτικοῦ βίου, νομοτελειακά ἐπέφερε τήν συγκομιδή θυελλῶν πού ταυτοποιοῦνται στή λυσσώδη καί ἐγκληματική μανία κατά τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας καί τῆς ρωμέϊκης λεβεντιᾶς καί φιλοτίμου.

Ἡ θολοκουλτουριάρικη καί ἱστορικά ἀποτυχημένη δῆθεν «διαφώτιση» μέ τήν «ἐχπαιδευτική μεταρρύθμιση» ἀπονεύρωσε τό ἦθος τῆς Ἑλληνικῆς παιδείας μέ τήν κατασυκοφάντιση τοῦ ἑλληνορθοδόξου φρονήματος καί διεμόρφωσε τό πνευματικό ὑπόβαθρο διαπλάσεως στυγνῶν ἐγκληματιῶν, πού συμπνίγονται ἀτελῶς στήν ἄχαρη καθημερινότητά τους, πού ἐπιδιώκουν τήν ἀλλαγή τοῦ κόσμου μιμούμενοι τά ἀποτυχημένα κακέκτυπα τοῦ παρελθόντος.

Δέν διδάχθηκαν τίποτα ἀπό τήν Γαλλική καί τήν Μπολσεβικική ἐπανάσταση πού ἄνοιξαν στίς χῶρες τους Καιάδες αἵματος, ἐγκλήματος καί καταδολιεύσεως καί τελικά ὡδήγησαν στήν παλινόρθωση τῶν καθεστώτων πού δῆθεν κατήργησαν.

Διαπλάθουν τή νέα γενιά χωρίς ὀντολογική ἀναφορά στόν Θεό, στά ἰδεώδη καί τίς ἀξίες, ἐκδιώκουν τήν Ἐκκλησία ἀπό τήν μαθησιακή κοινότητα καί προωθοῦν κάθε εἴδους διαστροφική καί ψυχοπαθολογική ἑρμηνεία τῆς ζωῆς καί τῆς ἱστορίας γιά νά ἀποδείξουν πόσο ἐπίκαιρος γίνεται ὁ λόγος τῶν ἀρχαίων Ῥωμαίων homo hominis lupus.

Εἶναι τόσο ἐθελότυφλοι ὥστε δέν μποροῦν νά ἀντιληφθοῦν ὅτι γκρεμίζοντας ἀπό τίς ψυχές τῶν νέων ἀνθρώπων τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ οὐσιαστικά γκρεμίζουν καί δολοφονοῦν τούς ἰδίους τούς νέους ἀνθρώπους.

Τό κακούργημα τῆς οἰκονομικῆς δυσπραγίας τῆς χώρας μας ὀφείλεται κατά βάσιν στήν ἐγκληματική πολιτική τῶν δύο κομμάτων ἐξουσίας, στήν φίμωση τῆς δικαιοσύνης μέ τόν χυδαῖο νόμο περί εὐθύνης ὑπουργῶν, στήν συγκάληψη ἀπό τά «παπαγαλάκια» καί τούς διατάκτες τῶν Μ.Μ.Ε., στίς ἰδεολογικές ἀγκυλώσεις καί τίς ἀνεδαφικές καί ἀνεφάρμοστες προτάσεις τῶν κομμάτων τῆς λεγομένης ἀριστερᾶς, στήν ἠχηρή σιωπή τοῦ πνευματικοῦ κόσμου εἰς τόν ὁποῖον περιλαμβάνεται δυστυχῶς καί ἡ διοικούσα Ἐκκλησία, σέ σημεῖο πού πιστεύει κανείς βασίμως, ὅτι τό ἔγκλημα αὐτό εἶναι ἀπολύτως προμελετημένο.

Ὅπως ἀπεκάλυψε ὁ Διοικητής τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος ἀπό τόν Αὔγουστο τοῦ 2009 τά δύο κόμματα ἐξουσίας γνώριζαν ἐπακριβῶς ὅτι τό δημοσιονομικό ἔλλειμα ἀνήρχετο στό 8% τοῦ ΑΕΠ καί ὅτι κάθε μῆνας μετά ταῦτα θά προσέθετε μία μονάδα.

Τίθεται λοιπόν τό τραγικό ἐρώτημα:

Γιατί τότε πρίν τήν παγκόσμια γνωστοποίηση τῆς κατά γεωμετρική πρόοδο αὐξήσεως τοῦ ἐλλείματος στή χώρα δέν προέβημεν σέ δανεισμό ἀπό τήν ἐλεύθερη ἀγορά τῶν ἀπαιτουμένων ποσῶν ἕως τίς διαρθρωτικές ἀλλαγές καί τήν οἰκονομική ἀνάκαμψη, ὅταν οἱ μονάδες δανεισμοῦ ἀνήρχοντο σέ 170 καί τό ἐπιτόκιο σέ 3% ἕως 4% καί ἔπρεπε νά ὁδηγηθοῦμε στήν «σιδηρά ἀγκάλη» τοῦ λεγομένου «μηχανισμοῦ στήριξης» καί στόν διεθνῆ εὐτελισμό;

Μήπως γιά νά θεωροῦμε τούς ὀλετῆρες τῆς χώρας ὡς δῆθεν σωτῆρες καί τόν Καιάδα τῆς καταστροφῆς ὡς δῆθεν μονόδρομο ἐφιαλτικῆς σωτηρίας;

Μήπως γιά νά ἐξαναγκασθεῖ νά ἀποδεχθεῖ ἀδιαμαρτύρητα ὁ λαός τήν συνεκμετάλευση τοῦ Αἰγαίου μέ τά Ἀμερικανοεβραϊκά καί Τουρκικά συμφέροντα;

Γιατί δέν ἀλλάζει ἡ πολιτική τῶν δύο κομμάτων ἐξουσίας ἀπό τό σφιχταγκάλιασμα καί τό πατρονάρισμα τοῦ Ἀμερικανικοῦ παράγοντα πού μᾶς προκύπτει ὡς σωτήρας ἐνῶ οἱ πάντες γνωρίζουν ὅτι ἡ οἰκονομική μας δυσπραγία συνετελέσθη μέ τήν σύμπραξη τοῦ ἀδηφάγου Ἀμερικανικοῦ τραπεζιτικοῦ συστήματος;

Γιατί ἡ φωνή τῆς λογικῆς πού ζητεῖ τήν σύμπραξη μέ τήν Ρωσσική Ὀμοσπονδία, τήν κάθοδο στό Αἰγαῖο καί τήν Μεσόγειο τοῦ Ρωσσικοῦ στόλου, τήν ἐπέκταση τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων κατά τό ἰσχῦον διεθνῶς δίκαιο τῆς θαλάσσης στά 12 μίλια, τήν ἐξόρυξη τοῦ ὀρυκτοῦ μας πλούτου, ὑδρογονανθράκων, οὐρανίου καί χρυσοῦ πού θά μᾶς καταστήσουν οἰκονομικῶς αὐτάρκεις, ἐντελῶς παραθεωρεῖται παρά τίς ἐπιστημονικές καταξιωμένες ἔρευνες καί ἀποδείξεις;

Τελειώνοντας καλῶ πάντας σέ νηφαλιότητα, ἐπαγρύπνιση, ἐγρήγορση καί συστράτευση.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ