Περνώντας από την Αγία Βαρβάρα η ματιά μου έπεσε πάνω στην απαστράπτουσα ASCONA που έστεκε αγέρωχη εμπρός από το κατάστημα ελαστικών Νικολαΐδης.
Κανένα από τα λεγόμενα ιστορικά αυτοκίνητα δεν με αφήνει ασυγκίνητο και ένας λόγος παραπάνω ότι αυτό ήταν του παλιού καλού μου φίλου Ηλία Νικολαΐδη με το οποίο έγραψε ιστορία στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Ιπτάμενος εκείνα τα χρόνια με την ASCONA ο Ηλίας, αλλά και τζέντλεμαν σε όλη του τη ζωή!
Υπήρξε μια εποχή που άλλαζα αυτοκίνητα, ζάντες, λάστιχα και αξεσουάρ, σαν τα πουκάμισα. Ήταν η εποχή που γνώρισα τους αδελφούς Νικολαΐδη, αλλά και τον πατέρα τους, στην ανερχόμενη επιχείρηση ελαστικών στον γειτονικό μας δήμο. Ο λόγος τους συμβόλαιο. Και οι επιθυμίες μας διαταγή.
Δεν υπήρξε άνθρωπος που να τον έστειλα εκεί και να μην εξυπηρετήθηκε. Κάποιες φορές διαισθανόμουν ότι αυτό γινόταν ακόμα και εις βάρος της επιχείρησης!
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Ήταν Οκτώβριος του 2017 όταν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία η είδηση του αιφνίδιου θανάτου του.
Τέλος εποχής;
Όχι!
Ο Νίκος Νικολαΐδης είναι παρών και συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση!
Παρούσα και απαστράπτουσα όμως είναι και η ASCONA για να μας θυμίζει μια εποχή που ζήσαμε έντονα και την αναπολούμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου