Τώρα αν στο Καρπενήσι κάνουμε τα «στραβά μάτια» είναι άλλη υπόθεση… πρόκειται για παιδί του σιναφιού μας…
Στη Μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη μπορεί να υποστούμε τη χείριστη ή την κάλλιστη των περιπτώσεων…
Κληρονομικώ δικαιώματι ! ! !
Όπως ακριβώς και στο πολίτευμα της Βασιλευομένης Δημοκρατίας… που πάντως το καταργήσαμε…
Οὐαὶ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί…
«Στην καινούργια Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει χώρος ούτε για υποκρισία ούτε για οικογενειοκρατία. Παρά ταύτα, όμως, η καινούργια Νέα Δημοκρατία σε ένδειξη τιμής στη μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη, στη γενέτειρά του δηλαδή, το Καρπενήσι, δεν θα στηρίξει ούτε θα προτείνει άλλον υποψήφιο»
Στην καινούργια Νέα Δημοκρατία... που εξακολουθεί να παραμένει τόσο παλιά και ξεπερασμένη... αγαπητέ μου παλιόφιλε Βασίλη Μιχαλολιάκο...
4 σχόλια:
Από σύμβουλος δήμαρχος;
Tου Kωνσταντινου Zουλα / zoulas@kathimerini. gr
Αναζήτησα στο Διαδίκτυο ένα πλήρες βιογραφικό του κ. Κώστα Μπακογιάννη για τη μέχρι σήμερα επαγγελματική του δραστηριότητα, αλλά δεν έβγαλα άκρη. Αναφέρεται ότι έκανε εξαιρετικές σπουδές στο Μπράουν και το Χάρβαρντ τις οποίες μάλιστα συνεχίζει σήμερα στην Οξφόρδη. Και ότι παράλληλα εργάστηκε ως βοηθός ευρωβουλευτή και στην Παγκόσμια Τράπεζα, μέχρι το 2006, τότε δηλαδή που προσελήφθη ως σύμβουλος στη μητέρα του κ. Ντόρα Μπακογιάννη, όταν εκείνη ήταν υπουργός Εξωτερικών. Εκτοτε είναι ιδιοκτήτης μιας εταιρείας media (;) με την αδελφή του.
Θα αναρωτιέστε γιατί ασχολούμαι σήμερα με τον 32χρονο υποψήφιο δήμαρχο Καρπενησίου. Διότι μού προκάλεσε τεράστια εντύπωση ότι όλες (μα όλες!) οι υποστηρικτικές δηλώσεις στην υποψηφιότητά του ουδόλως έθιξαν τη «λεπτομέρεια» αν είναι (ή δεν είναι) επαρκή τα προσόντα του να αναλάβει μια τέτοια θέση. «Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι γιος του αείμνηστου Παύλου που υπήρξε μάρτυρας της Δημοκρατίας. Τον τιμούμε. Δεν εντάσσεται ο Κώστας κατ’ ανάγκην σε εκείνους που διαιωνίζουν την οικογενειοκρατία» είπε π. χ. ο κ. Βασ. Μιχαλολιάκος της Ν.Δ., ενώ ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης «συμπλήρωσε»: «Αν και είμαστε κατά της οικογενειοκρατίας ο Κώστας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς είναι ο γιος του Παύλου που έδωσε το αίμα του για την παράταξη».
Συγγνώμη για το ερώτημα, αλλά αυτά είναι τα «νέα» κριτήρια επιλογής ενός δημάρχου για τη Ν. Δ. και τον ΛΑΟΣ; Αρκεί για να γίνει κάποιος δήμαρχος η τιμή στον αδικοχαμένο πατέρα του; Δεν έχει καμία σημασία για τη Ν. Δ. και τον ΛΑΟΣ αν ο υποψήφιος -ο κάθε υποψήφιος- έχει στοιχειώδη, έστω, πείρα δημόσιας διοίκησης; Ποια είναι τα διοικητικά προσόντα του συμπαθούς κατά τα άλλα Κώστα, τους απασχόλησε καθόλου;
Θα αντιτάξετε ευλόγως ότι δήμαρχοι έγιναν (με την ψήφο μας...) ακόμη και τραγουδιστές ή καλαθοσφαιριστές. Βεβαίως, αλλά μήπως και αυτή δεν είναι μια αιτία της πλήρους απαξίωσης του ρόλου της αυτοδιοίκησης;
Η «υποδοχή» που έτυχε η εν λόγω υποψηφιότητα είναι άκρως επιβεβαιωτική του πόσο εξακολουθούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας οι εκπρόσωποί μας. Διευκρινίζω ότι προσωπικά δεν γνωρίζω τον Κώστα Μπακογιάννη. Διαβάζοντας, όμως, π. χ. ότι εξακολουθεί (προς τιμήν του) και σπουδάζει, θα μου φαινόταν λογικότερο, εφόσον έχει αποφασίσει να ασχοληθεί με την πολιτική, να διεκδικήσει τη θέση ενός δημοτικού συμβούλου και όχι απευθείας του δημάρχου. Οχι μονον για να αποκτήσει μια στοιχειώδη εμπειρία στη λειτουργία ενός δήμου. Αλλά κυρίως για να αυτονομηθεί επαγγελματικά και να απογαλακτισθεί από το «επώνυμο βάρος» που άθελά του φέρει. Οι προβληματισμοί, όμως, αυτοί δεν φαίνεται να απασχολούν ούτε τον ίδιο ούτε κυρίως όσους τον στηρίζουν για αλλότριους -με τα όποια προσόντα του- λόγους…
Πως γίνεται ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑΟΣ να στηρίζουν δια της αποχής ή της αδιαφορίας τους συγκεκριμένες υποψηφιότητες σε όλη την Ελλάδα;
Δείτε τη δήλωση Καρατζαφέρη:
«Αν και είμαστε κατά της οικογενειοκρατίας ο Κώστας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς είναι ο γιος του Παύλου που έδωσε το αίμα του για την παράταξη».
ΑΥΤΟ ΔΑ ΕΛΕΙΠΕ Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΤΟ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ" ΤΗΣ ΜΑΡΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΝΑ ΠΕΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΓΟΝΟΥ.
Ο γιός της Ντόρας Μητσοτάκη και του Παύλου Μπακογιάννη, Κώστας, όπως είναι γνωστό κατεβαίνει στο Καρπενήσι για Δήμαρχος.
Όλοι "ξίνισαν" με την υποψηφιότητα λόγω οικογενειοκρατίας.
Πράγματι, αν ρωτήσεις 100 Έλληνες, οι 99 θα σου πουν ότι η οικογενειοκρατία είναι πολύ κακό πράγμα.
Την επόμενη φυσικά θα πάνε και θα ψηφίσουν σαν πρόβατα κάποιον γόνο.
Άλλο τα λόγια, άλλο οι πράξεις.
Οι Έλληνες είναι σαν τα πρόβατα στη ζέστη.
Τα βάζεις μέσα στη στάνη το ένα πάνω στο άλλο.
Είναι ανήσυχα.
Κάποια στιγμή.... λες "ας ανοίξω να ελευθερωθούν τα καημένα".
Ανοίγεις, αλλά... φευ!
Έχουν αποχαυνωθεί και παρά το γεγονός ότι η πόρτα είναι ανοιχτή, δεν κάνουν βήμα.
Συνήθισαν στη σκλαβιά.
Ο καλός τσομπάνος, το ξέρει αυτό, οπότε δεν ανησυχεί.
Το παν είναι να μαζέψεις πρόβατα στο κοπάδι σου, που είναι πειθήνια κι όχι κατσίκια που δεν ελέγχονται εύκολα.
Ο Κώστας λοιπόν -που θα βγει αεράτα, όπως θα βγει αεράτα και βουλευτής- πήρε τη στήριξη της Ν.Δ. μέσω Μιχαλολιάκου, ο οποίος τον στήριξε επειδή "είναι γιός του αείμνηστου Παύλου Μπακογιάννη".
Ο Κωστάκης όμως έχει κι ένα γιό, με το όνομα Παύλος.
Έτσι, στην πρώτη συνέντευξή του στην εφημερίδα της κ. Μπακογιάννη, ωωω... με συγχωρείτε, του κ. Χατζηνικολάου, δηλώνει το μεγαλειώδες:
"Δεν κατεβαίνω ως γιός του Παύλου, αλλά ως πατέρας του (μικρού) Παύλου" !!!
Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τη δήλωση προκλητική, αφού μας... υπόσχεται καμιά 200αριά χρόνια ακόμη, συνέχεια της Μητσοτακικής δυναστείας.
Θα κάνει λάθος όμως, όποιος το κάνει, αφού τελικά, οι πολίτες κάνουν αυτό που τους υπαγορεύουν οι καθοδηγητές τους, πάντα αποχαυνωμένοι.
Όλοι όσοι είναι εναντίον της οικογενειοκρατίας και των "λαθρομεταναστών", "δεξιοί" και "πατριώτες", θα ψηφίσουν τυφλά τον Κωστάκη, ο οποίος έκανε το μεγάλο άλμα σε ανύποπτο χρόνο:
Εντάχθηκε στη συμμαχία των πρόθυμων, αρθρογράφησε υπέρ των μεταναστών, έδωσε δηλαδή τα διαπιστευτήρια του και σήμερα, γενναία και τσαμπουκαλίδικα έρχεται και λέει:
"Ναι, ρε μαλάκες, και ο γιός μου θα σας κυβερνήσει και τα τρισέγγονά μου, γιατί το θέλει το κωλαράκι σας, φαφλατάδες!"
Σωστός ο μικρός, τον πάω !
Γενικά μ' αρέσουν οι πολιτικοί που λένε στο πρόβατο ψηφοφόρο:
"Κοίτα να δεις. Εμείς οι δύο δεν είμαστε ίδιοι. Εσύ είσαι ένας μαλάκας καταδικασμένος να μου γλέιφεις τα παπάρια, εγώ είμαι τζάκι, έκανα τις βόλτες μου στο εξωτερικό, έχω φράγκα, δεν έχουμε κανένα κοινό, απλά εγώ είμαι προορισμένος να κυβερνάω και συ να με ψηφίζεις. Εντάξει μαλακούλη;"
Κι ο μαλακούλης σκύβει το κεφάλι και ψηφίζει και το φχαριστιέται!
Η ψυχολογία του μαλάκα ψηφοφόρου λέγεται απλά, τα ετερώνυμα έλκονται λέγεται πιό επιστημονικά, αφού οι μαλάκες (το 90%) των ψηφοφόρων, ψηφίζουν πάντα, ανθρώπους που τους έχουν χεσμένους:
Απόμακρους, από τζάκι, ξενοσπουδαγμένους, πλούσιους, ωραίους, διάσημους, γενικά οτιδήποτε δεν είναι οι ίδιοι...
Δημοσίευση σχολίου