Τα Περούλια είναι η συνήθεια που έγινε λατρεία! Τα τελευταία χρόνια δεν έχει υπάρξει καλοκαίρι που να μην τα έχω επισκεφτεί. Αναρωτιέστε γιατί; Κολυμπάς σε καταγάλανα, ρηχά νερά, αγναντεύοντας το καταπράσινο τοπίο που υψώνεται μπροστά σου. Μικροί βράχοι ξεπηδούν στην ακροθαλασσιά, ξαποσταίνεις πάνω τους και το μάτι σου δε χορταίνει το μπλε της θάλασσας. Έξω απλώνεται μια απέραντη χρυσαφένια αμμουδιά και εσύ ξαπλώνεις πάνω της, κάτω από τις σκιές των δέντρων ή τον καυτό ήλιο. Αλλά αυτή τη φορά ας μην πω πολλά, τα λόγια είναι περιττά…
Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου