Πριν πάω Σαντορίνη όλοι μου έλεγαν: «Α, ωραία η Σαντορίνη, αλλά οι παραλίες της δεν αξίζουν. Μπαίνεις στη θάλασσα και βλέπεις μαύρο από το ηφαίστειο!!!». Ευτυχώς που είμαι ξεροκέφαλη και πνεύμα αντιλογίας και δεν ακούω τους άλλους. Ευτυχώς γιατί δε θα ήμουν μάρτυρας αυτής της ομορφιάς που αντίκρισαν τα μάτια μου. Περπάτησα αρκετά, μία ανώμαλη διαδρομή μέσα στα βράχια, ανέβηκα βουνό, κατέβηκα βουνό και να, έφτασα στην Κόκκινη Παραλία! Βαθύ μπλε καθαρά νερά περιτριγυρισμένα από κόκκινα βράχια, με κόκκινη άμμο. Ένα τοπίο που δεν είχα αντικρίσει ποτέ μου σε τόσα μέρη που έχω επισκεφτεί. Κάνεις μπάνιο σε νερά παγωμένα, κρυστάλλινα και από κάτω η ίδια η λάβα σε κόκκινα και μαύρα χαλίκια. Ο ορισμός του «πυρ, γυνή και θάλασσα»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου