Τα Τρίκαλα είναι χτισμένα επάνω στην αρχαία πόλη της Τρίκκης, η οποία ιδρύθηκε περίπου την 3η χιλιετία π.Χ. και πήρε το όνομά της από τη νύμφη Τρίκκη, κόρη του Πηνειού ή, σύμφωνα με άλλους, του μυθικού ήρωα Ασωπού. Κατά την αρχαιότητα αποτέλεσε σημαντικό πολιτισμικό κέντρο αφού είναι η γενέτειρα του Ασκληπιού, θεό της ιατρικής. Σύμφωνα με την Ιλιάδα του Ομήρου, ο στρατός της Τρίκκης με επικεφαλής τους γιους του Ασκληπιού, Μαχάωνα και Ποδαλείριο, πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο με 30 πλοία στο πλευρό των Ελλήνων. Κατά την ιστορική περίοδο η Τρίκκη αποτέλεσε πρωτεύουσα της αρχαίας Εστιαιώτιδας και όλη η περιοχή γνώρισε σημαντική ανάπτυξη και ευημερία.
Όπως όλη η Ελλάδα, έτσι και η περιοχή των Τρικάλων γνώρισε μια παρατεταμένη περίοδο αιματηρών επιθέσεων και σκληρών πολέμων και κατακτήθηκε από πολλούς εισβολείς συμπεριλαμβανομένων των Περσών, των Γότθων, των Ούνων, των Σλάβων, των Βουλγάρων, των Νορμανδών και των Φράγκων.
Στις αρχές της 2ης χιλιετίας μ.Χ. η πόλη αναφέρεται για πρώτη φορά με την ονομασία Τρίκαλα ως κομμάτι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το 1393 κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς και εξελίχθηκε σε σημαντικό κέντρο οικοτεχνίας με έμφαση στην υφαντουργία μάλλινων ειδών, για την οποία είναι γνωστή ακόμα και στις μέρες μας, καθώς και στην παραγωγή δερμάτινων προϊόντων.
Στις 23 Αυγούστου 1881, με την υπογραφή της Συνθήκης της Κωνσταντινούπολης, τα Τρίκαλα επανενώθηκαν με την υπόλοιπη Ελλάδα αποτελώντας έναν από τους κυριότερους παραγωγούς αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Το 1906 ιδρύθηκε ο πρώτος αγροτικός συνεταιρισμός της χώρας διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο στην περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.
Στην ΒΑ πλευρά της πόλης βρίσκεται το κάστρο (φρούριο), χτισμένο από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα μ.Χ., στα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Τρίκκης. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας επισκευάστηκε από τους Τούρκους και χρησιμοποιήθηκε ως οχυρό. Το τείχος του περιλαμβάνει πέντε πύργους και πολλές μικρές πολεμίστρες και η δομή του διαιρείται σε τρία διαζώματα.
Στη δυτική πλευρά του πρώτου διαζώματος ανοίγεται η κύρια είσοδος, με ημικυκλικό λίθινο περιθύρωμα ενώ, στο χώρο του λετουργεί καφέ-εστιατόριο.
Στο δεύτερο διάζωμα υψώνεται ο κεντρικός πύργος του ρολογιού, ύψους 33 μέτρων, σύμβολο της πόλης. Το πρώτο ρολόι τοποθετήθηκε από τους Τούρκους τον 17ο αιώνα μαζί με μια καμπάνα βάρους 650 κιλών. Το 1936 ο Δήμαρχος Θεοδοσόπουλος το αντικατέστησε με ένα καινούργιο. Η θέα από το τελευταίο επίπεδό του είναι μοναδική ενώ στο εσωτερικό του λειτουργεί φωτογραφική έκθεση με θέμα την ιστορία της πόλης. Στο ίδιο διάζωμα υπάρχει υπαίθριο θέατρο, στο οποίο κάθε καλοκαίρι πραγματοποιούνται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Τέλος, στο τρίτο διάζωμα σώζεται καμαροσκέπαστο, μονόχωρο κτίριο που χρησίμευε ως πυριτιδαποθήκη. Εδώ, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, υπήρχε είσοδος σε τούνελ που περνούσε κάτω από τον λόφο του Προφήτη Ηλία και κατέληγε στην Καλαμπάκα, το οποίο λειτουργούσε ως έξοδος από το κάστρο σε περιόδους εχθροπραξιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου