Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ Π. ΛΙΑΝΟΥ
Το καλοκαίρι που μόλις πέρασε μας άφησε πολλά δεινά. Οι μεγάλες φωτιές του Αυγούστου στην Βαρυμπόμπη και σε άλλες περιοχές κατέστρεψαν σπίτια, περιουσίες, δάση και στέρησαν από πολλούς τα μέσα της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.
Το ίδιο και η προχθεσινή φωτιά στην Νέα Μάκρη, η οποία κατά τον Δήμαρχο της πόλης ήταν εμπρησμός. Παρενθετικά, για όσους δεν ξέρουν την περιοχή, η Νέα Μάκρη βρίσκεται σχεδόν δίπλα στο Μάτι.
Οι καταστροφές αυτές μου προκάλεσαν θλίψη και στενοχώρια, όπως σε κάθε λογικό άνθρωπο, αλλά μου προκάλεσαν φόβο και απορία δύο σχόλια που έγιναν ευρέως γνωστά και ένα που είχε παραλήπτη μόνο εμένα.
Ο δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη» Ν. Μπογιόπουλος έγραψε: «Γιατί δεν στέλνει κανένα rafale η κυβέρνηση ή κανένα από τους αστυφύλακες που προσέλαβε για τα πανεπιστήμια;»
Πόσο φθόνο κρύβει μια τέτοια ειρωνεία σε μια τέτοια στιγμή;
Η δεύτερη δήλωση ήταν αυτή της Σταυρούλας Τομαρά που προσευχόταν (σε ποιο θεό;) «να καεί και η Εκάλη και το Καστρί γιατί μόνο έτσι θα πέσει αυτή η άχρηστη κυβέρνηση».
Πόσο μίσος μπορεί να κρύβει στην ψυχή της αυτή η ανόητη γυναίκα;
Το τρίτο σχόλιο έγινε προς εμένα από γνωστό μου πρόσωπο που είπε σχετικά με τις αποτεφρωμένες κατοικίες: «Μη στενοχωριέσαι, αυτοί έχουν φάει πολλά, έχουν λεφτά να τα ξαναχτίσουν».
Μαζί με αυτά τα άρρωστα μυαλά αυτών των μοχθηρών ατόμων και πολύ πιθανόν και άλλων που έκαναν παρόμοιες σκέψεις, είχαμε τους αντιεμβολιαστές, ένα ποικιλόμορφο και ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων που χαρακτηρίζονται στην πλειονότητά τους από αμάθεια, σύγχυση, καχυποψία, αδιαφορία για τον συνάνθρωπο και για το κοινό καλό, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, δυστυχώς, ανθρώπους της Εκκλησίας, της Υγείας και της Εκπαίδευσης.
Για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις ασφαλώς υπάρχει κάποια εξήγηση που μπορεί να μην έχει ιδιαίτερη σημασία. Παραδείγματος χάριν, κάποιος από τους παραπάνω μπορείς να είναι φρενοβλαβής, κάποιος άλλος φθονερός, κάποιος άλλος να έχει κάποιο προσωπικό συμφέρον, κάποιος άλλος να είναι απλώς βλαξ, κάποιος άλλος να προωθεί κομματικά συμφέροντα ή ακόμη να είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία κλπ.
Όμως, όλα τα παραπάνω στο σύνολό τους δείχνουν κάτι πολύ σοβαρό και πολύ ανησυχητικό. Η Ελληνική κοινωνία παρουσιάζει βαθιές ρωγμές, που εκφράζονται με αδιαφορία για τους συνανθρώπους, με ανυπακοή στους νόμους, με την επιδίωξη ικανοποίησης προσωπικών φιλοδοξιών παντί τρόπω και χωρίς την απαραίτητη προσπάθεια, με την γενίκευση του «δεν βαριέσαι, και τι έγινε;» ακόμη και για τραγωδίες όπως οι φωτιές του Αυγούστου.
Ίσως όλα αυτά να είναι εκφράσεις του φόβου του λαού ότι δεν μπορεί να προσδιορίσει και να ελέγξει το μέλλον του, ότι άλλες ξένες και ανθελληνικές δυνάμεις το καθορίζουν.
Ίσως όλα αυτά να οφείλονται σε παλαιά βαθιά τραύματα (της κατοχής, του εμφυλίου, της χούντας) ή στην τελευταία δεκαετία της χρεωκοπίας και των μνημονίων σε συνδυασμό με την προηγηθείσα περίοδο ενός αδικαιολόγητου ευδαιμονισμού ή ακόμη και στην αλλαγή στη σύνθεση του πληθυσμού που έφερε η παράνομη μετανάστευση στην χώρα μας τα τελευταία τριάντα χρόνια, αλλά και πιο πρόσφατα.
Ο περασμένος Αύγουστος κατέστησε ολοφάνερο ότι η Ελληνική κοινωνία έχει προβλήματα που πρέπει να μελετηθούν και να αντιμετωπισθούν από αυτούς που έχουν τις γνώσεις και την δύναμη να ενεργήσουν γρήγορα και αποτελεσματικά, και με τον κατάλληλο τρόπο.
………………………………………
Ο κ. Θ. Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου