7η Στάση Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου!!!

Σκαρφαλωμένη κυριολεκτικά πάνω σε κάθετο βράχο στο φαράγγι του ποταμού Λούσιου, η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου κόβει την ανάσα στον ανυποψίαστο και πρωτάρη επισκέπτη. Η πρόσβαση στη Μονή Προδρόμου απαιτεί περπάτημα στη χαράδρα του Λούσιου γιαυτό καλό θα ήταν να φοράτε κατάλληλα παπούτσια. Η Μονή Προδρόμου βρίσκεται στο ύψος της διαδρομής που ενώνει την Δημητσάνα με την Στεμνίτσα, πιο κοντά βρίσκεται στην Στεμνίτσα, η οποία μπορεί να αποτελέσει άνετα και την βάση για τις εξορμήσεις στα υπόλοιπα αξιοθέατα της Αρκαδίας. Η πιο σύντομη περιπατητική διαδρομή ξεκινάει από το εκκλησάκι με την υπέροχη θέα στο φαράγγι του Λούσιου το οποίο απέχει 8.5 χιλιόμετρα από την Στεμνίτσα. Για να φτάσετε εκεί, λίγα χλμ από τη Στεμνίτσα ή όπως έρχεστε από Δημητσάνα, θα στρίψετε στη πινακίδα που γράφει για Μονή Προδρόμου. Το επόμενο σημείο είναι ο χώρος στάθμευσης από τον οποίο ξεκινάει το μονοπάτι που διασχίζει ολόκληρο το φαράγγι του Λούσιου. Δεν περνάει απευθείας από την Μονή Προδρόμου αλλά είναι εύκολο να δείτε την σήμανση που θα σας οδηγήσει μέσα από ανηφορικό μονοπάτι στη μονή. Η μονή χτίστηκε τον 16ο αιώνα αλλά στην περιοχή είχε δημιουργηθεί μοναστική παράδοση ήδη από τον 12ο αιώνα. Μάλιστα στην άλλη άκρη του φαραγγιού και αν έχετε όρεξη για περπάτημα στο πανέμορφο φαράγγι του Λούσιου, μπορείτε να φτάσετε μέχρι και την Μονή Φιλοσόφου. Ευκολότερη και πιο σύντομη διαδρομή με αυτοκίνητο από την Δημητσάνα. Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821 η Μονή Προδρόμου διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην περίθαλψη αλλά και τον ανεφοδιασμό των Ελλήνων αγωνιστών ενώ τα σημάδια από τα βόλια των Τούρκων στην μεγάλη πύλη μαρτυρούν τις ηρωικές μάχες που δόθηκαν όχι μόνο στην γύρω περιοχή αλλά και μέσα στον περίβολο της μονής που προσέφερε επιπλέον σημαντικό καταφύγιο στον πληθυσμό από τους διωγμούς των Τούρκων. Η Μονή Προδρόμου πέρα από την πλούσια θρησκευτική και ιστορική της παράδοση, καταφέρνει να αποτελεί πώλο έλξης πλήθους επισκεπτών και για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της που θα σας εντυπωσίασε όσες φορές και αν την επισκεφτείτε. Ο κάθετος επιβλητικός βράχος μέσα και πάνω στον οποίο είναι χτισμένη η μονή αποτελεί εγγύηση για ένα μεγάλο επιφώνημα θαυμασμού και περιέργειας για τον τρόπο με τον οποίο χτίστηκε κατά τον 16ο αιώνα! Επιπλέον, το μπαλκόνι της Μονής Προδρόμου σας προσφέρει απλόχερα την πανέμορφη θέα προς το φαράγγι του Λούσιου, και τον σταθερό ήχο από τα τρεχούμενα και ορμητικά νερά του ποταμού. Πριν ανεβείτε στο τελευταίο επίπεδο και το μεγάλο μπαλκόνι, στον χώρο υποδοχής της μονής θα σας περιμένουν σερβιρισμένος Ελληνικός καφές και παξιμάδια ή κουλουράκια. Ξεκουραστείτε οργανώνοντας την επόμενη σας επίσκεψη σε αυτόν το τόσο πανέμορφο θρησκευτικό και ιστορικό μνημείο που φιλοξενεί η περήφανη Αρκαδική γη.

Άγιος Αθανάσιος Χριστιανουπόλεως, ο Θαυματουργός! 

Η ηρωοτόκος Γορτυνία είναι ξακουστή για τα Μοναστήρια της, για αυτό και ονομάζεται το Άγιο Όρος της Πελοποννήσου. Από αυτά δε ξεπήδησαν δεκάδες Πατριάρχες, Επίσκοποι και Μητροπολίτες. Και βεβαίως δεν υστερεί και σε Αγίους, αριθμώντας τους εξής επτά: 1) Άγιος Ιερομάρτυς Γρηγόριος ο Ε΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, 2) Άγιος Αθανάσιος Χριστιανουπόλεως, 3) Άγιος Θεόκλητος, 4) Άγιος Διονύσιος ο Σοφός, 5) Άγιος Ευθύμιος ο Νέος, 6) Όσιος Λεόντιος και 7) Όσιος Ρωμανός. Ανάμεσα σε αυτούς ο Άγιος Αθανάσιος Χριστιανουπόλεως έχει καθιερωθεί να είναι ο προστάτης της επαρχίας Γορτυνίας, της Παγγορτυνιακής Ένωσης και όλων των όπου γης Γορτυνίων, που με κάθε τρόπο τον ευλαβούνται και τον τιμούν. Τα ιερά λείψανά του είναι αποθησαυρισμένα στην Ιερά Μονή Προδρόμου, στον εκεί ομώνυμο περικαλλή ναό, χτισμένο προ 105 ετών. O Άγιος Αθανάσιος Χριστιανουπόλεως, ο Θαυματουργός, γεννήθηκε στην Καρύταινα γύρω στο 1640 μ.Χ. και το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Κορφηνός. Η καταγωγή του ήταν από την Κέρκυρα και οι γονείς του ονομάζονταν Ανδρέας και Ευφροσύνη. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στην γενέτειρά του και στη συνέχεια φοίτησε στην περίφημη Σχολή της γειτονικής Μονής Φιλοσόφου. Σύμφωνα και με το γνωστό συγγραφέα Σοφοκλή Δημητρακόπουλο, που έχει συγγράφει ειδικό βιβλίο για τη ζωή και το βίο του Αγίου Αθανασίου, όταν ο Άγιος Αθανάσιος βρισκόταν σε ηλικία γάμου, οι δικοί του παρά την επιθυμία του ν’ ακολουθήσει τη μοναχική πολιτεία, επέμεναν να τον αρραβωνιάσουν με μια νέα από την Πάτρα. Ο ίδιος πορευόμενος προς την Πάτρα για την αγορά των νυφιάτικων σταμάτησε στο εκκλησάκι της Παναγίας στο Βαιδάνι. Σύμφωνα με τις αναφορές, την προηγούμενη νύχτα της επιστροφής του στην Καρύταινα είδε στον ύπνο του την Παναγία μαζί με τον Τίμιο Πρόδρομο, η οποία τον προέτρεψε να πορευτεί στην Κωνσταντινούπολη και να πραγματοποιήσει τον πόθο του. Έτσι και έγινε. Έφυγε για την Κωνσταντινούπολη, όπου έγινε μοναχός με το όνομα Αθανάσιος. Στη συνέχεια έγινε κληρικός και με αφοσίωση υπηρέτησε την Εκκλησία. Το 1681 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Χριστιανουπόλεως (σήμερα Τριφυλίας και Ολυμπίας). Με βάση σωζώμενα έγγραφα, αρχιεράτευσε στη επαρχία αυτή από το 1645 έως το 1673 τουλάχιστον. Κατά τη διάρκεια της Αρχιερατείας του φρόντισε για την πνευματική πρόοδο του ποιμνίου του, περιοδεύοντας συνεχώς και διδάσκοντας το λόγο του Θεού. Προς το ποίμνιό του στάθηκε αληθινός Επίσκοπος και μιμητής του Χριστού, που ενδιαφέρθηκε όχι μόνο για τους τόπους λατρείας, αλλά και για την διακονία του λαού του, προκειμένου να τον ανακουφίσει από τα καθημερινά δεινά της ζωής και της δουλειάς. Η αγάπη του προς τα ορφανά, τις χήρες, τους ανήμπορους γέροντες, τους διωκόμενους και αδικούμενους ήταν μοναδική. Ο ίδιος ζούσε ασκητική ζωή με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Δια τον προσευχών του τελούσε πολλά θαύματα, ενώ μέχρι και σήμερα έχουν καταγραφεί και νεότερα. Εκοιμήθη μετά από ολιγοήμερη ασθένεια το Νοέμβριο του 1707 και ετάφη στο Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Χριστιανούπολη. Το ιερό του σκήνωμα μεταφέρθηκε λίγα χρόνια αργότερα από συγγενικό του πρόσωπο στημετά από ολιγοήμερη ασθένεια το Νοέμβριο του 1707 και ετάφη στο Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Χριστιανούπολη. Το ιερό του σκήνωμα μεταφέρθηκε λίγα χρόνια αργότερα από συγγενικό του πρόσωπο στη Γορτυνία. Σύμφωνα με την παράδοση όταν έγινε η εκταφή του το Ιερό Σκήνωμα βρέθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του αδιάλυτο και μυροβόλο. Οι συγγενείς του, που είχαν παρευρεθεί στην εκταφή, επιδίωκαν να πάρουν τα οστά του και να τα μεταφέρουν στη γενέθλια γη του, την Καρύταινα, αλλά οι κάτοικοι της περιοχής αρνήθηκαν. Τη νύχτα όμως οι δικοί του, το άρπαξαν και έφυγαν για την πατρίδα τους. Το πρωί όταν οι ντόπιοι τους καταδίωξαν, αποφάσισαν να φορτωθεί στο Ιερό Λείψανο επάνω σε ένα ξένο ζώο και όπου αυτό πάει εκεί να παραμείνει και το Ιερό Σκήνωμα. Το ζώο πήρε το δρόμο της Καρύταινας, αλλά όταν έφτασε μπροστά σε αυτή, παρά τις οχλήσεις, δεν ανέβηκε στην κωμόπολη, αλλά κατευθύνθηκε στη Μονή του Τιμίου Προδρόμου, όπου πάλι παρά τα συνεχή χτυπήματα να προχωρήσει, αυτό έμενε πεισματικά αμετακίνητο στη θέση του. Είναι ο τόπος που επιθυμούσε να παραμείνει ο Άγιος. Αυτό είναι και το τρίτο γνωστό θαύμα του. Η μνήμη του εορτάζεται με λαμπρότητα στις 17 Μαΐου.