Κολλημένα τα πρόσωπά μας στο παράθυρο του ξενοδοχείου περίμεναν να δουν πότε θα κοπάσει η καλοκαιρινή μπόρα για να ξεχυθούμε στους δρόμους της φιλόξενης πόλης. Μια εβδομάδα σχεδόν κύλησε έτσι. Βέβαια δεν μπορούμε να πούμε… Ό,τι και αν θελήσαμε μας το παρείχαν εντός του ξενοδοχείου… Όμως εμείς που είμαστε συνηθισμένοι στη γύρα, αισθανόμασταν σαν τα λιοντάρια στο κλουβί!
Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου