Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι… όμορφος κόσμος Αγγελικά πλασμένος… και όταν ο Θοδωρής έλεγε «μαζί τα φάγαμε» ίσως να εννοούσε ότι μαζί κάνουμε παρέα, μαζί βολευόμαστε και μαζί ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους… επικίνδυνες ακροβασίες… από την ανηθικότητα της πολιτικής, στα ηθικοπλαστικά εταιρικά κυρήγματα… από τους εγκωμιαστικούς ρητορικούς λόγους, στους ακραίους συκοφαντικούς επικοινωνισμούς και τη διαπόμπευση του Ανθρώπινου Δυναμικού… από την εκπροσώπηση των εργαζομένων, στην εκπροσώπηση των αφεντικών... από το υπηρετώ το κόμμα για να με υπηρετεί, στο είστε στόχος του μεγαλομετόχου και όχι της κυβέρνησης… από την Τιμισοάρα του Τσαουσέσκου, στην Ελλάδα του Παπανδρέου… εύχομαι να μην έχουμε κι εδώ το ίδιο τέλος, όπως εκεί… με κρεμάλες… ας αρκεστούμε στο πρόβειο, με πέτσα…
Αύριο πρωί-πρωί οι εργαζόμενοι των ΕΛΠΕ τα λένε στις ΒΕΕ ! ! !
Την Τρίτη τα λέμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στο Μαρούσι Χειμάρρας 8A ! ! !
5 σχόλια:
και..οπως.λεει.ο.αγαπημενος.μου.ποιητης..επεσε.ο.θοδωρης.μεστασκατα...ποιος..λερωθηκε.ο.θοδωρης.η..τα....σκατα
΄και.οπως.λεει.ο.αγαπημενος.μου.ποιητης.επεσε.ο.θοδωρης.μεστα.σκατα.ποιος.λερωθηκε.οθοδωρης.η.τα.σκατα.
"Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη."
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
“ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Δ΄ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ”
ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΡΕ ΛΕΒΕΝΤΕΣ.ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΖΗΜΕΙΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΕΙ.ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΖΗΜΙΑΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ.
Έχω μια αδυναμία στα οχήματα. Ειδικά αυτά με χαρακτήρα.
Αποτελούν μια ταυτότητα με...ρόδες, κατά τη γνώμη μου. Ήδη γνωρίζω πάρα πολλά για τον οδηγό του αλλά σας τ'ορκίζομαι δεν τον έχω συναντήσει ποτέ μου.
Δείχνει αφοσιωμένος (έως ανίας) στο να φέρει εις πέρας την αποστολή του από τη μιά. Δείχνει να βιάζεται. Από την άλλη, πρέπει να τον απασχολούν κι άλλα πράγματα, είμαι σίγουρος. Διακρίνω όμως πως σχεδόν συν-οδηγεί μηχανικά∙ σαν να έχει γυριστεί ο διακόπτης στον αυτόματο πιλότο. Είναι οφθαλμοφανές πλέον πως και το όχημα έχει εμπειρία από παρόμοιες διαδρομές. Ακολουθεί τη λευκή διαγράμμιση κι αυτό είναι όλο!
Έτσι ο ανθρωπός μας έχει όλο το χρόνο να δουλέψει μες στο μυαλό του άλλα πράγματα. Αυτά που θεωρεί πιο σημαντικά από τις βαρετές αλλά αναγκαίες, καταναγκαστικές και καθημερινές διαδρομές του.
Μπορεί να κατάφερε να ονειρεύεται την πραγματικότητα αφού δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει τα ονειρά του.
Ίσως πάει.
Ίσως όμως και νά 'ρχεται...
Αλλά δεν πειράζει. Κατά βάθος αν και απογοητευμένος είναι αισιόδοξος άνθρωπος...
Εύκολο αυτό να το συμπεράνει κανείς από τις γραμμές στο κασόνι που σχηματίζουν -αμυδρά- βέλος προς τα πάνω!
Φαίνεται δεν το πολυσκέφτηκε.
Φυσικά και το βέλος θα έδειχνε προς τα πάνω...
Απ' ότι μπορώ να διακρίνω, δεν φοβάται και το κακό μάτι. Για όλα καθαρίζει ο εξορκιστής πάνω στην οροφή που σημαδεύει όποιον μελετάει κακό να του συμβεί. Εδώ πάλι ίσως να κάνει λάθος γιατί φαίνεται να θεωρεί πως το κακό "σε βρίσκει πάντα από 'κει που το περιμένεις" ενώ συνήθως την πατάς από εκεί οπου δεν το περιμένεις
...χμμμμ...
Ίσως πάει, ίσως έρχεται
ή καλύτερα, ίσως πήγαινε, ίσως ερχόταν.
Εδώ ούτε πάει, ούτε έρχεται.
θα μένει πάντοτε στο ίδιο σημείο.
Ο χρόνος δεν έχει πια καμμία σημασία...
Υ.Γ.
Βλέποντας και ξαναβλέποντας τις φωτογραφίες, για κάποιον αδιόρατο λόγο, το μάτι στέκεται -καρφώνεται μπορώ να πω- στον κύριο αριστερά. Αυτόν που τα φάγαμε μαζί.
Γιαυτόν γράφτηκαν οι παραπάνω γραμμές.
Δημοσίευση σχολίου