Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Πρωινός καφές στο Σταθμό του τραίνου στην Κυπαρισσία!!!


Στην Κυπαρισσία βρεθήκαμε για άλλη μια φορά αυτές τις μέρες και δεν χάσαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον πρωινό καφέ μας σε έναν χώρο που οι μυρωδιές και οι μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια παραμένουν αναλλοίωτες στο διάβα του χρόνου.
Στην είσοδό της ο σιδηροδρομικός σταθμός, δείγμα πρώιμης βιομηχανικής αρχιτεκτονικής αποτελεί μέχρι και σήμερα τον τελευταίο σταθμό προς αυτή την πλευρά της Μεσσηνίας.
Όσοι έχουν ταξιδέψει με τραίνο πιθανόν να έχουν παρατηρήσει περιμένοντας στο σταθμό αυτή τη μυρωδιά που αναδύεται από τους ξύλινους τάκους που στερεώνονται οι σιδηροτροχιές και είναι εμποτισμένοι από τις αναθυμιάσεις των καυσίμων και των λιπαντικών του τραίνου…
Εάν σε αυτές τις οσμές προσθέσεις και αυτή από τα ψίλιθρα που είναι κατάσπαρτος ο εγκαταλελειμμένος σταθμός, το παιδικό όνειρο αρχίζει να ζωντανεύει…
Σιδηροτροχιές, κλειδιά, διακλαδώσεις, παλιά βαγόνια και μια ατμομηχανή δίπλα στα τραπεζάκια του σταθμού που καθίσαμε ολοκληρώνουν την οικεία εικόνα που πάντα μας συνεπαίρνει.
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της Κυπαρισσίας άνοιξε το 1892 και έκλεισε για τα περισσότερα τραίνα το 2010. Προς το παρόν εξυπηρετεί αραιά και που δρομολόγια εκδρομικών τραίνων των φίλων του σιδηροδρόμου ενώ παραμένει ανενεργός για άλλα δρομολόγια.
Ευχή όλων εμάς που αγαπήσαμε το τραίνο και τα ταξίδια με αυτό είναι σύντομα να ξανακουστεί το σφύριγμα επιβατικών και εμπορικών τραίνων σε όλο το δίκτυο της Πελοποννήσου.
Στο χώρο του σταθμού λειτουργεί το «Μουσειακό Εκθετήριο Κυπαρισσίας» του ΟΣΕ, όπου εκτίθεται ατμομηχανή της γραμμής Κυπαρισσίας - Πάτρας των Σιδηροδρόμων Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ) με αριθμό Ζς 7.536, τύπου Krauss, της σειράς Ζς 531-555, με περίοδο κατασκευής στο Μόναχο, μεταξύ των ετών 1911-1925.
Τμήμα των κτιριακών εγκαταστάσεων του σταθμού ενοικιάζεται σε ιδιώτη για χρήση καφετέριας - ψητοπωλείου - μεζεδοπωλείου. Συμβαίνει και σε άλλους σταθμούς που έχουμε επισκεφθεί, όπως στην Καλαμάτα, στη Μεσσήνη ή στο Ζευγολατιό και κατά πως φαίνεται είναι για την ώρα ο μόνος τρόπος για να μην ερημώσουν αυτά τα πανέμορφα αρχιτεκτονικά και ιστορικά κτήρια. Καλό είναι ντόπιοι και περαστικοί να στηρίζουν τέτοιες προσπάθειες δίνοντας λίγη ζωή εκεί που άλλοτε χτυπούσε η καρδιά του χωριού ή της πόλης.
Πριν κάμποσα χρόνια, το 2012 θαρρώ, υλοποιήθηκε σε αυτόν εδώ το χώρο μια πρωτοποριακή ιδέα από έναν πολυτάλαντο Μεσσήνιο καλλιτέχνη. Ο χώρος του ΟΣΕ στην Κυπαρισσία μετατράπηκε σε έναν πολυχώρο πολιτισμού από το Νίκο Καλογερόπουλο με τη στήριξη πολλών φίλων του και πολιτών της περιοχής. Είναι μια έκταση περίπου 4 στρεμμάτων που βρίσκεται δυτικά των σιδηροδρομικών γραμμών, μέσα στην οποία υπάρχει και ένα παλιό κτήριο του ΟΣΕ. Πρόκειται για ένα χώρο που αν και δίπλα στο κέντρο της πόλης είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη του και η φθορά του χρόνου πάνω στα κτήρια ήταν μοιραία. Έτσι, από προσωρινή στέγη περαστικών μεταναστών, έγινε ένας μοναδικός χώρος πολιτισμού με την δυνατότητα ανάπτυξης ποικίλων δραστηριοτήτων. Ας ελπίσουμε ότι θα εξακολουθήσει και στο μέλλον να υφίσταται παρά την απογοήτευση που εισέπραξε ο εμπνευστής του Τρενοτεχνείου!
Η Κυπαρισσία, βρίσκεται στη Νοτιοδυτική Πελοπόννησο. Η πόλη φτάνει μέχρι τη θάλασσα, όπου και απλώνεται συνεχώς τόσο προς Νότο όσο και προς Βορρά. Είναι από τις πόλεις που λες πως είναι απλά όμορφη! Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα άλλο για να την προσδιορίσεις. Έχει τη μαγεία που αναδύεται από την ύπαρξή της και μόνο. Από την ιστορία της, από τις γειτονιές, από τους ανθρώπους της…
Μας έχει συστηθεί εδώ και πολλά χρόνια πριν καθώς διαθέτει πλούσια ιστορία, και μάλιστα στην παρούσα φάση κάνει έντονες προσπάθειες να την προβάλλει και να την αναδείξει. Στενά λιθόστρωτα καλντερίμια, πανέμορφα διώροφα πέτρινα αρχοντικά, παραδοσιακές γειτονιές, διάσπαρτες ανακαινισμένες ή μη πέτρινες κρήνες περιστοιχίζουν το φράγκικο κάστρο, δίνοντας στον επισκέπτη τη δυνατότητα να θαυμάσει την απρόσκοπτη θέα προς το Ιόνιο Πέλαγος. Και όχι μόνο θέα γιατί η Κυπαρισσία, «βρέχεται» από το Ιόνιο Πέλαγος διαθέτοντας καταγάλανες, πανέμορφες, κρυστάλλινες παραλίες.
Η βόλτα στα καλντερίμια, η επίσκεψη στην Αγία Τριάδα (στα θεμέλια της οποίας λέγεται ότι βρίσκεται ο ναός της Αθηνάς της Κυπαρισσίας), το λαογραφικό μουσείο, η παζαρόβρυση και φυσικά το κάστρο και η ολιγόλεπτη πεζοπορία μέχρι τη δεξαμενή ανήκουν σε αυτά που επιβάλλεται να κάνει κάποιος που θα επισκεφθεί την παλιά πόλη η οποία μάλιστα είναι χαρακτηρισμένος διατηρητέος οικισμός.
Το ευχάριστο νέο αυτών των ημερών είναι ότι η Δημοτική Αρχή πήρε την έγκριση των αρμοδίων υπηρεσιών και ξεκινά άμεσα μιας μεγάλης έκτασης ανάπλαση. Η Γενική Διεύθυνση Αναστήλωσης Μουσείων και Τεχνικών Έργων του Υπουργείου Πολιτισμού, ενέκρινε με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις τη μελέτη ανάπλασης των κοινοχρήστων χώρων της Άνω Πόλης Κυπαρισσίας.
Την ίδια στιγμή όμως το Παζάρι αντικών και παλαιών αντικειμένων στο μεγάλο καλντερίμι, που έγινε θεσμός τα προηγούμενα 12 χρόνια αναδεικνύοντας την Άνω Πόλη και το Κάστρο, τίθεται εν αμφιβόλω από τους διοργανωτές... 
Πρόκειται για εξέλιξη που μας λυπεί βαθύτατα!!!
Ήταν ό,τι πιο όμορφο έχουμε επισκεφθεί τα τελευταία χρόνια...
Φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο της Κυπαρισσίας, στη δεξαμενή, θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε τη μοναδική θέα προς το Ιόνιο Πέλαγος, αλλά κι ένα άρτιο κάδρο της πόλης. Στην Άνω Πόλη και κατά άλλους, Παλιά Πόλη, αξίζει να δείτε το χαμάμ, το οποίο ωστόσο, παραμένει παραμελημένο, αλλά και τα πανέμορφα καλντερίμια. Ξεκινώντας την κάθοδο κάτω από το κάστρο δροσιστείτε στο «Αφ' Υψηλού», με την καλύτερη θέα της πόλης ακριβώς κάτω από το κάστρο. Απέναντι από τα «Εισόδια» θα έχετε την ευκαιρία να δείτε την πανέμορφη πύλη του πάρκου, η οποία χρονολογείται από την εποχή των Βενετών.
Αφήνοντας για λίγο την παλιά πόλη και φτάνοντας στο σύγχρονο και τέλεια ρυμοτομημένο οικισμό, ο οποίος ιδρύθηκε το 1881, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι εδώ τα πράγματα κυλούν τελείως διαφορετικά. Έντονη εμπορική κίνηση, σύγχρονος τρόπος ζωής, μοντέρνα κτίσματα με μικρές πινελιές παραδοσιακών κτισμάτων, συνθέτουν ένα σκηνικό που έρχεται σε αντίθεση με την παλιά πόλη...
Το καλοκαίρι μόλις ξεκίνησε...
Ευκαιρία φέτος να επισκεφθείτε την Κυπαρισσία!!!



















1 σχόλιο:

Harry Farmakis είπε...

Βουτια στα παιδικα μου χρονια.Δεκαετια του `50.Το μεγαλο ταξειδι ξεκιναγε απο εκει μετα απο το μινι ταξειδι μιας...σχεδον ωρας με το ταξι απο τα Φιλιατρα! 8.45 `με την εκ Καλαμων ωτομοτρις.. Με συντροφια τηγανητες πατατες και κασερι ξεκιναγε το μυθικο ταξειδι με τη συγχρονη προνομιουχα αμαξοστοιχια για 9 ωρες προς την Πρωτευουσα.Το τραινο σαν αυτο της φωτο ,η ποστα οπως την ελεγαν ,λογω της μεταφορας του ταχυδρομειου ξεκιναγε ακομη νυχτα πεντε το πρωι και εφτανε αργα βραδυ στο Κλεινον Αστυ ,τραινο για μη προνομιουχους "τα φτωχαδακια"Ne pas se penche au dehor,γαλλικα ησαν τα βαγονια,απαγορευεται το πτυειν και τα πρωτα ξυλακια Εβγα σαν ατραξιον εντος.Εκτος τα Highlights ησαν ο Αλφειος με το τοξωτο γιοφιρι του, μετα η Πατρα με το μεγαλο λιμανι που αν ησουν τυχερος εβλεπες αγκυροβολιμενο το μυθικο υπερωκεανιο Saturnia η Vulcania ,απο Νιου Γιορκ παρακαλω ,και δεκα λεπτα ξεπεζεμα για ξεμουδιαμα και για να συναντησουμε την θεια Μαριανθη που σε καθε ταξειδι κατεβαινε με συγκινηση να μας αγκαλιασει... Κι επειτα μτα απο ωρες τρανταγματα,κουνηματα στον Κορινθιανο και κανενα υπνακο ,να και το μεγαλο θεαμα,αφου ειχαμε δοκιμασει τα πιο νοστιμα σουβλακια της ζωης μου στην Κορινθο. Ο ΙΣΘΜΟΣ! Που ειναι βεβαια πορθμος αλλα το δεος ,τον ιλιγγο,το κοψιμο της ανασας σε ολους μας σε εκεινη την αργη ανηφορα μεχρι να ξεπροβαλει απο κατω μας ,αλλα φευ για τοσο λιγο,πως μπορεις να την περιγραψεις ? Στη συνεχεια βεβαια μεσα απο επισης εντυπωσιακες διαδρομες της Κακιας σκαλας και την ηδη βανδαλισμενη γη του Θριασιου πεδιου ανηφοριζαμε αργα,μα τοσο αργα στο ξεψυχισμα αυτου τα μεγαλου ταξειδιου ,στην ξεραιλα του ορους Αιγαλεω με την προσμονη να δουμε τα πρωτα φωτα απο την τεραστια πολη που ξετυλιγοταν εμπρος στο βαθος. Αθηνα η πρωτευουσα...
Ευχαριστω που μου δοθηκε η ευκαιρια και ο χωρος να ταξιδεψω παλι δοκιμαζοντας ισως την υπομονη σας σε αυτο τον μυθο που ξεκιναγε απο αυτο τον μικρο μαγικο σταθμο απ`οπου αγναντευες ολο το γαλαζιο του ηρεμου Ιονιου μεχρι τους Στροφαδες και τη Ζακυνθο...