Οι πατατοπαραγωγοί της Μεσσηνίας!!!

Πατάτες!!!

Η αγαπημένη τροφή μικρών και μεγάλων, που παρασκευάζεται με διάφορους τρόπους και τη βρίσκεις παντού.
Πολλοί είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν τίποτα για την καλλιέργειά της και την προώθησή της στην αγορά.
Αυτές τις ημέρες οι πατατοπαραγωγοί στην Ανάληψη Μεσσηνίας, συλλέγουν και προωθούν τις ολόφρεσκες πατάτες νέας εσοδείας στο εμπόριο.
Από την σπορά ως την συγκομιδή, έχουν να παλέψουν με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, όπως βροχές, πάγος, χαλάζι ή καύσωνας, τα πανάκριβα πλέον λιπάσματα, την καταπολέμηση των διαφόρων ασθενειών και τα μεροκάματα των οικονομικών μεταναστών, οι οποίοι πλέον δεν κάνουν σκόντο.
Ξεκίνησαν να πωλούν στους εμπόρους το προϊόν με 0.50 € το κιλό, χθες και σήμερα η τιμή έπεσε στα 0.40 €, με προοπτική τις επόμενες ημέρες η τιμή να κατρακυλήσει στα 0.30 € ή και 0.25 €, έως ότου να είναι παντελώς ασύμφορη η συγκομιδή και να τις φρεζάρουν στα κτήματα.
Βέβαια εμείς στην Αθήνα, αλλά και στα άλλα αστικά κέντρα, την αγοράζουμε τουλάχιστον 1 €, χωρίς να είμαστε και σίγουροι για το προϊόν που φτάνει στο πιάτο μας, αφού η αγορά και τα supermarkets έχουν κατακλυστεί από Αιγυπτιακές πατάτες εισαγωγής, ραντισμένες με επικίνδυνα φυτοφάρμακα και εντομοκτόνα απαγορευμένα στις Ευρωπαϊκές χώρες (LIDANE), λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν εκεί.
Όσο για την πολιτεία, οι κυβερνήσεις και οι υπουργοί έρχονται και παρέρχονται μα τα προβλήματα παραμένουν άλυτα και οι αγρότες βασανίζονται ώσπου να βγει η ψυχή τους.
Και όταν μιλάμε για αγρότες στη Μεσσηνία μην πάει το μυαλό σας στους μεγαλοτσιφλικάδες με τις ατέλειωτες εκτάσεις, την κατασπατάληση των υδάτινων πόρων, τα υπερσύγχρονα θηριώδη αγροτικά μηχανήματα και τις υπέρογκες επιδοτήσεις !
Μιλάμε για αγρότες που παλεύουν καθημερινά, καλλιεργώντας τα λιγοστά στρέμματα που βρήκαν από τους γονείς και τους παππούδες τους, στην προσπάθειά τους να διάγουν έντιμο και αξιοπρεπή βίο.
Ευκαιρία λοιπόν για τους ταξιδιώτες των ημερών να γευθούν την ποιότητα και τη νοστιμιά της Ελληνικής πατάτας, αγοράζοντας ένα τσουβάλι κατευθείαν από τους παραγωγούς την ώρα που τις συλλέγουν στα κτήματα της επαρχίας.

Ακολουθούν οι συνεντεύξεις δυο αγροτών της Μεσσήνης στην τοπική εφημερίδα "Το κλειδι".

Πατάτες θα βάλετε φέτος;

Πατάτες θα βάλετε φέτος;
Εγώ τις κατάργησα.
Γιατί;
Γιατί είναι ασύμφορες, έχει ανέβει το κοστολόγιο κατά 1000 τοις εκατό.
Πέρυσι την έδωσα την πατάτα 18 λεπτά και μπήκα 500 ευρώ μέσα.
Ποιος φταίει;
Ποιος φταίει; Το σύστημα, θέλει να μας καταργήσει για να κερδίζουν πέντε – δέκα εισαγωγείς που κρατάνε αβάντα του υπουργείου εμπορίου.
Μια Μεσσηνία ολόκληρη, που ζούσαμε απ’ την πατάτα, που μεγαλώσαμε με την πατάτα, γεράσαμε με την πατάτα, γίναμε παππούληδες με την πατάτα, θέλουν να μας πετάξουν έξω για να κερδοσκοπούν αυτοί.
Δε μας θέλουνε εμάς να καλλιεργήσουμε, έχουν κατέβει εταιρίες και ζητάνε 1500 στρ. και τους δίνουμε 5000 στρ. όσο κι όσο να σηκωθούμε να φύγουμε να γλιτώσουν τουλάχιστον τα παιδιά μας γιατί τη δική μας ζωή, μας τη φάγανε.
Είσαστε απογοητευμένος;
Εγώ κάποτε έκανα 500 τόνους πατάτες και τις έκανα εξαγωγή.
Τότε έμπαζα συνάλλαγμα στην Ελλάδα, με 30 δρχ. το κιλό που είχε η πατάτα έμπαζα 30 εκατομμύρια δρχ.
Έκανα 500 τόνους πατάτες, 500 μεροκάματα να τις μαζέψουν, 500 φορτηγά να τις μεταφέρουν.
Και στα λιπάσματα τα πήρανε και στο πετρέλαιο τα πήρανε και οι γεωπόνοι τα πήρανε και στους σπόρους τα πήρανε και η ΔΕΗ τα πήρε.
Το 1987 στις 20 Μαρτίου, έριξε χιόνι.
Τότε έκανα 500 τόνους παραγωγή, 200 στρ.
Έκανα αντιπαγετική προστασία με νερό, 16 βράδια δουλεύανε τα μπεκ υπό το μηδέν και γύριζα όλη τη νύχτα μέσα στις πατάτες γιατί πάγωναν.
Πέρναγα με μία τάβλα 1500 με 2000 μπεκ τη βραδιά κι έσπαζα τον πάγο και γέμιζα νερό μέχρι τα γόνατα, το αδιάβροχο πάγωνε και κοβότανε στη μέση.
Είχα ένα λυκόσκυλο πολύ πιστό, πάντα ήτανε κοντά μου, εκείνο το βράδυ μ’ εγκατέλειψε και ο σκύλος, δηλαδή η πολιτεία εμένα με αντιμετώπιζε χειρότερα από σκύλο.
Δε μπόρεσα να τις γλυτώσω.
Την άλλη χρονιά πήγα στην αγροτική τράπεζα και ο υπάλληλος μου τράβηξε κόκκινη μολυβιά και μου είπε ότι είμαι αναξιόπιστος, δηλαδή, δεν έχω πίστη, παλιάνθρωπος και ήμουνα 30 χρονών παιδί, παλιάνθρωπος.
Είχα πάρει 28 εκατομμύρια και τους είχα δώσει ως τότε 36 εκ., το 2004 πριν κάνουν τη ρύθμιση χρώσταγα 540 εκατομμύρια δρχ., 1.5 εκατομμύριο ευρώ.
Πώς να καλλιεργήσω τώρα πια;
Με πονάνε τα χέρια, τα γόνατα, με πονάει και η μέση και ο αυχένας και από πάνω έρχεται και η χρεοκοπία.
Με βγάλανε παλιάνθρωπο γιατί έριξε ο Θεός χιόνι και μ’ έκαψε.

Εγώ που είμαι μόνος μου, ζω ικανοποιητικά, αλλά αν είχα γυναίκα και παιδιά...

Τώρα είναι η εποχή που παραγγέλνεται σπόρους για τις πατάτες. Πως βλέπεις τα πράγματα στην αγορά;
Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, οι σπόροι είναι πολύ ακριβοί, κάθε χρόνο και χειρότερα, αλλά δεν είναι μόνο οι σπόροι το πρόβλημα, ακρίβυναν και τα λιπάσματα και τα φάρμακα.
Η πατάτα έχει πολλά έξοδα σε φάρμακα και λιπάσματα.
Είναι πολύ δύσκολα.
Τα έσοδα καλύπτουν τα έξοδα;
Όχι, αλλά έχουμε κάνει υποδομή, έχουμε μηχανήματα, δεν μπορούμε να μη βάλουμε πατάτες.
Τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει;
Η πολιτεία πρέπει να προστατεύσει τους πατατοκαλλιεργητές, πρέπει να κόψει τις εισαγωγές από την Αίγυπτο, πράγμα που δε γίνεται.
Μόνο αν κοπούν οι εισαγωγές θα πάρουμε μια ανάσα.
Ο συνεταιρισμός δεν εμπορεύεται ο ίδιος τις πατάτες, δε δουλεύει όπως θα έπρεπε.
Ο συνεταιρισμός θα έπρεπε να είναι προστάτης.
Αν γύριζε ο χρόνος πίσω θα διάλεγες αυτή τη δουλειά;
Όχι, το κράτος δε δίνει κίνητρα για τους νέους αγρότες.
Δεν έχουμε μείνει και πολλοί νέοι, μετρημένοι στα δάχτυλα είμαστε.
Εγώ που είμαι μόνος μου, ζω ικανοποιητικά, αλλά αν είχα γυναίκα και παιδιά θα ήτανε πολύ δύσκολα.