10 χρόνια επι-δεξιος (ψάλτης) με το βλέμμα και την πένα του Βασίλη Παπαδόπουλου!!!

Επιδέξιος Ψάλτης έτη 10.

Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι.

Μπορεί να ακούγεται και εύκολο, ούτε εύκολο είναι.

Όχι για τον επιδέξιο ψάλτη που επέλεξε να καταθέσει στον αναγνώστη του πλήρη... φάκελο προσωπικών στοιχείων και κυρίως να πορευτεί με μια βαθιά αίσθηση καθήκοντος ειλικρίνειας, εντιμότητας, θάρρους γνώμης και γνήσιου ρεπορτάζ.

Το διαδίκτυο, όπως και τα περισσότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή, εξαρτάται και επαφίεται στο πρόσωπο που το χρησιμοποιεί, στον τρόπο με τον οποίο αυτό επιλέγει να το χρησιμοποιεί και στους σκοπούς στους οποίους το επιστρατεύει. Στον πατριωτισμό και την εντιμότητα μας δηλαδή, από τα οποία εξαρτώνται τα μεγαλύτερα όπως η εθνική μας υπερηφάνεια ή η οικογενειακή μας ποιότητα, ως τα μικρότερα όπως μια καλημέρα του γείτονα, το χαμόγελο ενός περαστικού.

Ό,τι δίνεις παίρνεις λέγανε παλιά. Να είμαι ειλικρινής στα 48 μου δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος, ότι υπάρχει αυτή η σχέση δικαιοσύνης στην άδικη και σκληρή ζωή, που αρχίζει την φθορά τη δική της και τη δική μας από το δευτερόλεπτο της πρώτης σφαλιάρας, του μαιευτήρα δηλαδή για να ανασάνουμε. ΟΜΩΣ, σε επίπεδο υστεροφημίας και αναγνώρισης, σε μια πατρίδα που τίποτα στο τέλος δεν μένει κρυφό, ηθικά, αξιακά, ανυστερόβουλα, ναι, αυτό κάποιοι το πετυχαίνουν.

Μπαίνοντας στη σελίδα του Επιδέξιου Ψάλτη, λοιπόν, έρχεσαι απευθείας σε επαφή με το φυσικό πρόσωπο που μπορεί να τους ή να σου τα σούρει ένα χεράκι, να τους ή να σου δώσει τη γενναία αναγνώριση για το καλό (ό,τι θεωρεί καλό) και βέβαια να σου παράσχει γνήσια, όσο και για την εποχή μας (του κόπι-πάστε που είπε εύστοχα ένας κατά τα άλλα άνθρωπος- ύβρις της ελληνικής πολιτικής σκηνής) σπάνια ρεπορτάζ, απευθείας από τον δικό του φακό, σε μια άοκνη διαρκή πορεία ανάμεσα στα λαογραφικά δρώμενα, τις πολιτικές εξελίξεις και τις προσωπικές μαρτυρίες.

Ο Γιώργος ο Μπενέας. Μαζί του η Κυριακούλα η Λιανού. Δύο πρόσωπα, που είτε στη δυτική Αθήνα που ζουν, είτε στην αγαπημένη Μεσσηνία των καταβολών τους (μας), μόνο άγνωστοι μεταξύ αγνώστων δεν διαβιούν. Και που με μια ... εκνευριστική εμμονή, μας κάνουν να τους ζηλεύουμε (να τους καμαρώνουμε είναι η αλήθεια, αλλά λέω να πιάσουμε και τα ανθρώπινα ερπετά γύρω μας) όχι μόνο για την υπέροχη οικογένειά τους, αλλά και για το ασίγαστο πάθος τους, για ενημέρωση, για επικοινωνία, πάνω από όλα για μοίρασμα. Για αληθινό ΜΟΙΡΑΣΜΑ.

Αλήθεια, πόσες φορές, δεν έχεις αναρωτηθεί φίλη και φίλε αναγνώστη, μα που προλαβαίνουν να καλύπτουν όλα αυτά;;; Με τι θάρρος συχνά εκφράζονται ακόμη και αντίθετα σε όσα κανονικά θα έπρεπε να αποτελούν ατομικά τους συμφέροντα;; Από που αντλούν τούτο το θάρρος της γνώμης τους, κολυμπώντας μάλιστα σε μια ηλεκτρονική θάλασσα γεμάτη από καρχαρίες ασυνειδησίας, εκβιαστών και λασπολόγων;;;

Απαντήσεις δεν απαιτούνται καν. Καθαυτές οι ερωτήσεις, είναι από μόνες τους επιφώνημα θαυμασμού: 10 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΔΕΞΙΟΣ ΨΑΛΤΗΣ!

Υ/Γ: Για το τίμημα της μαγκιάς αυτών των ελεύθερων σκοπευτών κατά της υποκρισίας, θα είχα να πω πολλά ως προσωπική μαρτυρία.... Για παράδειγμα, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις μαζί δύο ομολογίες. Τι καλά παιδιά ο Γιώργος και η Κούλα... και μαζί και μια αγωνία γιατί ... είναι... “ιδιόρρυθμοι”. Ξέρετε, δεν το βουλώνουν με άλλα λόγια. Δεν ακολουθούν την πολιτικώς ορθή ρότα...

Ε, αυτό το στοιχείο τους με έκανε πάντα να τους αγαπάω και να τους εμπιστεύομαι ακόμη πιο πολύ. Και να πεις δεν έχουμε διαφωνήσει; Να πεις δεν έχουμε πλακωθεί; Με τον Γιώργο και τα δύο (στην Κούλα χατίρι δεν χαλάω). Αλλά και τι με αυτό;;;;; Να συμφωνείς ή να διαφωνείς είναι το παιχνίδι της δημοκρατίας. Να σέβεσαι όμως και να ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ, είναι το ζη-τού-με-νο.

Αυτή την εμπιστοσύνη ποτέ δεν μου την κλόνισαν. Ειδικά δε τα χρόνια που ήμουν Πρόεδρος της Νομαρχιακής της Νέας Δημοκρατίας και μέλος της Πολιτικής της Επιτροπής, ήταν για μένα η πιο αξιόπιστη πηγή....

Πολλά, πολλά θα μπορούσα να πω. Να μείνω στο εξής: ΕΠΙΔΕΞΙΕ ΨΑΛΤΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΜΕΙΣ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΜΕ. ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΑΣ, ΝΑ ΓΕΜΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΡΕΖΕΡΒΟΥΑΡ ΤΗΣ ΑΟΚΝΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΚΟΜΑ!

Βασίλης Α. Παπαδόπουλος

Ένας τυχερός πολίτης-ένας φίλος του Επιδέξιου Ψάλτη