Έχουν διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα και τώρα αναπαύονται κάπου στη Μεσσηνία. Το καθένα από αυτά έχει τη δική του ιστορία που μόνο ο ιδιοκτήτης του ξέρει να μας διηγηθεί. Κάποια από αυτά, την εποχή που κυκλοφόρησαν, οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούσαν να τα αποκτήσουν. Τα θαυμάζαμε στις βιτρίνες των εκθέσεων και στο πεζοδρόμιο του γείτονα. Μερικά από αυτά που γλύτωσαν την πρέσα της ανακύκλωσης εντυπωσιάζουν ακόμα και σήμερα...
Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Καλησπέρα
Θα με ενδιέφερε το pony μηπως έχτε καποιο τηλ. Επικοινωνιάς με τον ιδιοκτήτη;
Ευχαριστώ
Όχι δεν έχω. Έχουν άλλωστε περάσει αρκετά χρόνια από τότε...
Δημοσίευση σχολίου