Τότε… Φοίνικες παντού… Η Ελλάδα της πλαστής ευμάρειας…
Τώρα… Φοίνικες παντού… Ζω την τρέχουσα πραγματικότητα…
Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
2 σχόλια:
Υπήρξε μια χρονική περίοδος που μανιωδώς φυτεύαμε φοίνικες. Σους κήπους, στα παρτέρια, στις πλατείες, στις λεωφόρους, παντού. Ένδειξη της μεγαλομανίας και της αμετροέπειας που μας διέκρινε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν μπορούσαμε να συνυπάρξουμε με τα ταπεινά ενδημικά είδη της μεσογειακής χλωρίδας. Θέλαμε το ύψος και τη μεγαλοπρέπεια του ξενόφερτου φοίνικα, ως υψηλότατοι και μεγαλοπρεπείς που είχαμε γίνει. Μα όποιος ξεχνάει τις ρίζες του μαραίνεται…
Θέλαμε να γίνουμε Ντουμπάι... Μπάι μωρό μου μπάι...
Δημοσίευση σχολίου