Στο Μουσείο της Αρεόπολης στον Πύργο Πικουλάκη!!!

Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι για να ανακαλύψει ο ταξιδιώτης έναν τόπο πρέπει να μείνει έστω και για λίγο σε αυτόν, αλλά οπωσδήποτε να έρθει διαβασμένος και να περπατήσει πολύ. Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που κατά το παρελθόν είχαμε επισκεφθεί πολλές φορές την Αρεόπολη, αγνοούσαμε την ύπαρξη του συγκεκριμένου Μουσείου που τυχαία ανακαλύψαμε σε έναν πρωινό περίπατο μόλις λίγες δεκάδες μέτρα σε μια ευθεία από την πίσω πλευρά της κεντρικής πλατείας. Το Βυζαντινό Μουσείο Μάνης στεγάζεται στον Πύργο Πικουλάκη, στην Αρεόπολη, δίπλα στον ναό του Αγίου Ιωάννη. Αποτελεί έναν από τους σταθμούς του «Δικτύου Μουσείων Μάνης». Πρόκειται για μία οχυρή κατοικία με πύργο και πυργόσπιτο, δωρεά του Ιωάννη Πικουλάκη στο Δημόσιο. Ο Πύργος, ο οποίος είναι χαρακτηριστικό δείγμα οχυρωματικής αρχιτεκτονικής, κτίστηκε πριν το 1821, ενώ το πυργόσπιτο κτίστηκε το 1850. Η μόνιμη έκθεση του Μουσείου έχει θέμα τις «Ιστορίες θρησκευτικής πίστης της Μάνης» και αποτελείται από δύο ενότητες. Στο ισόγειο, ο επισκέπτης μπορεί να δει την ενότητα υπό τον τίτλο: «Εμφάνιση και εδραίωση του Χριστιανισμού», η οποία αναφέρεται στην εμφάνιση και τη σταδιακή διάδοση και εδραίωση του Χριστιανισμού στην Μάνη κατά την Βυζαντινή περίοδο, (330-1453 μ.Χ.) Τα ανασκαφικά ευρήματα προέρχονται από ερειπωμένες Παλαιοχριστιανικές βασιλικές, (5ος-6ος αιώνας), στα παράλια της Μάνης, όπως είναι το Τηγάνι, το Γύθειο και η Κυπάρισσος. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει αντικείμενα όπως μαρμάρινα επιθήματα, γυάλινες χάντρες, σταυρούς κ.α. Χαρακτηριστικό είναι το δαχτυλίδι με το παγώνι, το οποίο ήταν σύμβολο του παραδείσου. Ευρήματα από το Τηγάνι αποτελούν μέρος της μόνιμης συλλογής μικροτεχνίας του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών. Η εδραίωση του Χριστιανισμού αντιπροσωπεύεται από μαρμάρινα γλυπτά ναών της Μεσοβυζαντινής περιόδου, (843-1204 μ.Χ.). Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε πως στη Μάνη σώζονται τα περισσότερα Μεσοβυζαντινά γλυπτά, (55 μαρμάρινα τέμπλα), συγκριτικά με κάθε άλλη περιοχή της Ελλάδος. Η δεύτερη ενότητα της έκθεσης βρίσκεται στον πρώτο όροφο και έχει τίτλο: «Η Εκκλησία: τόπος λατρείας-χώρος επικοινωνίας». Η ενότητα αυτή προβάλλει τα βασικά χαρακτηριστικά του Χριστιανικού ναού, όπως είναι η αρχιτεκτονική μορφή και η ζωγραφική διακόσμηση. Ο πλούτος των τοιχογραφιών των εκκλησιών της Μάνης αντιπροσωπεύεται με δύο αποτοιχισμένες Βυζαντινές τοιχογραφίες του 13ου αιώνα. Η πρώτη απεικονίζει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο από τον ναό του Αγίου Παντελεήμονα στους Άνω Μπουλαριούς και η δεύτερη τα Εισόδια της Θεοτόκου από τον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου «στου Κοράκη» στη Μίνα. Τέλος, η ξυλογλυπτική εκκλησιαστική τέχνη άνθησε στη Μάνη κατά την Μεταβυζαντινή περίοδο, (17ος-19ος αιώνας). Στη Μεσσηνιακή Μάνη σώζονται 28 ξυλόγλυπτα τέμπλα της συγκεριμένης περιόδου, ενώ στη Λακωνική Μάνη τα τέμπλα ήταν κτιστά με ξύλινο σταυρό στην κορυφή.