Ένας πρωινός περίπατος στη ΜΑΡΙΝΑ της Καλαμάτας ακόμα και μέσα στο καταχείμωνο είναι ικανός να σου αλλάξει τη διάθεση. Μπορεί τα πράγματα εδώ να μην είναι όπως κατά το ξεκίνημα, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι είμαστε φορτωμένοι στις πλάτες με μια δεκαετία αλλεπάλληλων μνημονίων και οικονομικής δυσπραγίας και άλλη μια διετία που κυνηγάμε χίμαιρες με την πανδημία και τα αλλοπρόσαλλα μέτρα για την καταπολέμησή της. Παρόλα αυτά ο επισκέπτης εδώ εκλαμβάνει μια κοσμοπολίτικη αίσθηση και ξεφεύγει από την καθημερινότητα. Αν και πολλές από τις επιχειρήσεις εστίασης δεν λειτουργούν, τα βράδια και τα κυριακάτικα μεσημέρια πολλοί είναι αυτοί που έρχονται ως εδώ για να κάνουν τη βόλτα τους και να απολαύσουν εξαιρετικά πιάτα στα εναπομείναντα εστιατόρια. Ειδικά τώρα το χειμώνα που ακόμα και η Ναυαρίνου χάνει τον προσανατολισμό της, δεν μπορείς να είσαι πιο αισιόδοξος για όσα συμβαίνουν δυτικότερα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι όσον αφορά αυτό το κομμάτι της πόλης που εκτείνεται η ΜΑΡΙΝΑ δεν έχει δοθεί το ανάλογο ενδιαφέρον από τους αρμοδίους, παρά το ενδιαφέρον που έχουν δείξει κατά καιρούς οι επιχειρηματίες επενδύοντας εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου