Καμιά βεβήλωση δεν μπορεί να μολύνει την αιώνια ψυχή του Πόντου!!!

Γράφει ο Άρης Πανόπουλος

Η πρόσφατη βεβήλωση της Ιστορικής Ιεράς Μονής της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα, με την διεξαγωγή μουσικοχορευτικής εκδήλωσης για τις ανάγκες διαφημιστικού σποτ, με την άδεια των τοπικών Τουρκικών Αρχών, δικαιολογημένα προκαλεί την οργή και τον θυμό του απανταχού Ποντιακού Ελληνισμού, των Ορθοδόξων Χριστιανών, αλλά και κάθε συνετού ανθρώπου που σέβεται τα Ιερά και τα Όσια κάθε Λαού.

Με την μισή μου καταγωγή να προέρχεται από τον Ιστορικό Πόντο, αφού ο παππούς μου του οποίου φέρω και το όνομα γεννήθηκε και μεγάλωσε στα ιερά χώματα της Τραπεζούντας, για να εξαναγκαστεί μαζί με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του, μέσα στο γενικότερο κλίμα του διωγμού και της γενοκτονίας που υπέστη ο εκεί Ελληνισμός, να εγκαταλείψει την πατρογονική εστία του και να βρει την νέα του Πατρίδα στο Χαϊδάρι, δεν μπορώ παρά να εξανίσταμαι.

Όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες εγείρουν τα αντανακλαστικά μου για να καταθέσω τη λογική μου αντίδραση απέναντι σε τέτοιες προσβλητικές ενέργειες σε ένα ήδη χαρακτηρισμένο πολιτιστικό μνημείο για εμάς τους Έλληνες, ένα διαχρονικά Ιερό Χριστιανικό τόπο, ξεχωριστό σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού.

Καμιά βεβήλωση δεν μπορεί να μολύνει την αιώνια ψυχή του Πόντου και του Ποντιακού Ελληνισμού.

Ακόμη και μια ποντιακή καρδιά να χτυπά, ο Ελληνισμός θα κρατά άσβεστη την Ιερή φλόγα των αγώνων του Πόντου, ενισχύοντας καθημερινά το νήμα της Ιστορικής μας διαδρομής.

Η Παναγία Σουμελά αποτελεί Ιερό τόπο και σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού, αιώνιο φάρο για να φωτίζει και να καθοδηγεί τις καρδιές όλων των απογόνων που συνεχίζουν τη διαδρομή του Ελληνισμού και να ειρηνεύει τις 353.000 ψυχές της γενοκτονίας, ζητώντας την Ιστορική και νομική δικαίωση.

Για όλους εμάς, στην Ιστορική μας πόλη το Χαϊδάρι, που έχει πολλές από τις ρίζες του στην ελληνική προσφυγιά του Πόντου και της Μικράς Ασίας, απάντηση στις προκλήσεις αποτελεί η ζωντανή συνέχιση των παραδόσεων και η μεταλαμπάδευση των αξιών, αλλά και της μαρτυρικής μνήμης.

Σε αυτό το πεδίο, ευτυχώς, στην πόλη μας οι Εθνικοτοπικοί σύλλογοι καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, συχνά δίχως την απαραίτητη ουσιαστική, πέρα των τυπικών, υποστήριξη που τους οφείλεται.

Χρέος όλων μας είναι να μην ξεχνούμε, να συνεχίζουμε και να δημιουργούμε.

Και όπως λέει το ποίημα του Γιώργου Αγγελακόπουλου: «Στον Πόντο αν βρεθείς ποτέ μη λησμονήσεις. Το νερό του είναι απ’ το αίμα σου, το χώμα απ’ το κορμί σου, και ο αέρας που φυσά απ’ την αναπνοή σου».