Χρειάστηκε να περάσουν 25 χρόνια, ένα τέταρτο του αιώνα από εκείνο το θλιβερό πρωινό της 1ης Σεπτεμβρίου 1992 που στιγμάτισε τον εργασιακό μας βίο.
Εικοσιπέντε χρόνια και αλλεπάλληλες αλλαγές στις διοικήσεις της εταιρείας και του σωματείου για να συμβεί ότι συνέβη σήμερα το πρωί… για να συμβεί το αυτονόητο, αφού το αμέσως προηγούμενο διάστημα τοποθετήθηκε στο χώρο των εγκαταστάσεων το Μνημείο.
Εικοσιπέντε χρόνια για να γίνει μια επιμνημόσυνη δέηση για τους συναδέλφους που άδικα χάθηκαν τότε.
Σε κάθε ευκαιρία όλα αυτά τα χρόνια επανέφερα την αρχική σκέψη, που ήταν και επιθυμία παλαιών συναδέλφων και το έθετα ως θέμα προς επίλυση, στα όργανα του σωματείου που συμμετείχα, αλλά και αρθρογραφώντας εδώ και στο περιοδικό των εργαζομένων.
Πολλοί από τους συναδέλφους μου έλεγαν ευθέως πως ματαιοπονώ και ότι δεν πρόκειται να εισακουστώ.
Οι δεσμεύσεις που είχα λάβει, η επιμονή μου και θλιβερές συγκυρίες, έφεραν το αποτέλεσμα.
Ας μην εγκαταλείπουμε λοιπόν την όποια προσπάθεια…
ΝΑΙ στη Μνήμη, ΟΧΙ στη λήθη!
Στη σημερινή λιτή θρησκευτική εκδήλωση Μνήμης έδωσαν το παρών μέλη των διοικήσεων της ΕΛΠΕ και του ΠΣΕΕΠ, καθώς και πολλοί συνάδελφοι που τους το επέτρεψαν οι υποχρεώσεις τους.
Αδικοχαμένοι συνάδελφοι δεν σας ξεχνάμε!
1 σχόλιο:
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (Π.Ο.Ε.)
Ημερομηνία ορόσημο για όλους τους εργαζόμενους στη Βιομηχανία Πετρελαίου και όχι μόνο.
15 αδικοχαμένοι συνάδελφοι και 24 τραυματίες στο Διυλιστήριο της ΠΕΤΡΟΛΑ.
Η ελλιπής συντήρηση σε ένα διυλιστήριο που δεν είχε εκσυγχρονιστεί επί σειρά ετών, ήταν η αιτία του τραγικού δυστυχήματος για το οποίο δεν αναζητήθηκαν ποτέ ευθύνες.
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται όταν... δεν διδάσκεσαι από τα λάθη του παρελθόντος.
Ίδιες λογικές και πρακτικές – το κέρδος πάνω από τις ανθρώπινες ζωές – οδήγησαν και στο τραγικό δυστύχημα στις 8 Μάη 2015 στο Διυλιστήριο Ασπροπύργου.
Οι προσλήψεις, η ουσιαστική και συνεχής εκπαίδευση, οι παρεμβάσεις άμεσα σε μονάδες που παρουσιάζουν προβλήματα, η αντικατάσταση προβληματικών υλικών, η κατάργηση των 12ωρων, η απλοποίηση διαδικασιών καθώς και η «αντιστοίχιση» των αδειών εργασίας που εκδίδονται με το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό για ουσιαστικό έλεγχο πρέπει να είναι καθημερινός αγώνας που αφορά ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ και όχι μόνο τις Επιτροπές ΥΑΕ και τα Σωματεία.
Η Ομοσπονδία έχει αποδείξει έμπρακτα ότι ήταν, είναι και θα είναι παρούσα σε όλα τα
καλέσματα των ΕΥΑΕ και των Σωματείων για θέματα που αφορούν την Υγιεινή και την Ασφάλεια στους χώρους Εργασίας.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΕΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ στους ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑΜΕ.
Δημοσίευση σχολίου