Όπως σας λέγαμε και χθες, όλες αυτές τις μέρες στο πανηγύρι της Μεσσήνης ξεκινάμε το πρωινό μας με χοιρινό καλαμάκι, συνεχίζουμε με πρόγευμα λουκάνικο, αυτό που συνηθίζεται στα γήπεδα να αποκαλείται βρώμικο, το μεσημέρι το κυρίως γεύμα της ημέρας είναι ψητή γουρνοπούλα, ενώ για βραδινό επιλέγουμε κάτι πιο ελαφρύ, καλαμάκι κοτόπουλο με παραδοσιακή τοπική φέτα… Όλα αυτά συνοδεύονται φυσικά από πατάτες, σαλάτες, μπύρες και τα σχετικά…
Σήμερα, ένεκα της μεσημεριανής μπόρας, τα κάρβουνα στην πλατεία είχαν ένα μικροθεματάκι κι έτσι ο δρόμος μάς έβγαλε πάλι στου Κώστα Βασιλειάδη!
Ο γιατρός της πείνας, μάλλον περί ψυχολόγου - ψυχιάτρου πρόκειται, κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με ’μας και πρότεινε ψαροφαγία… Όλως παραδόξως δεν μας έκανε και την ερώτηση που συνηθίζει να κάνει στους πελάτες: κρέας ή ψάρι; Μάλλον θεώρησε πως είναι ταλαιπωρημένο και το στομάχι μας, γιατί μας ξεκίνησε τη θεραπεία με ψαρόσουπα, αραδιάζοντας κατόπιν τα υπόλοιπα!
Για άλλη μια φορά αφεθήκαμε στις περιποιήσεις του και μείναμε άναυδοι… για να μην πω τη λέξη που συνηθίζεται…
Το μόνο που δεν είδαμε στο τραπέζι ήταν ο γαύρος, λόγω του χθεσινού ποδοσφαιρικού αποτελέσματος υποθέσαμε εμείς, αλλά δεν είπαμε κουβέντα για να μην τον πληγώσουμε περαιτέρω!
Για τους θαμώνες του μαγαζιού, σήμερα δεν θα σας αναφέρουμε τίποτα. Όσοι πέρασαν σήμερα από εκεί διαπίστωσαν ιδίοις όμμασι!
Άντε καλή μας χώνεψη έστω και κατόπιν ψαροφαγίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου