Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες.
Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας.
Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου.
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog.
Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
Τη στιγμή που κορυφώνεται η αντιπαράθεση των πολιτικών καραγκιόζηδων στο ελληνικό κοινοβούλιο, συμπληρώνονται 20 χρόνια από το θάνατο του αείμνηστου Αθανάσιου Κανελλόπουλου, πρώην βουλευτή, υπουργού και αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Αναλογισθείτε πόσες προσωπικότητες του βεληνεκούς του Ηλείου πολιτικού κόσμησαν με την παρουσία τους τη Βουλή κατά το παρελθόν και τι ένδεια προσώπων και ιδεών μαστίζει σήμερα το ελληνικό κοινοβούλιο. Ουδέποτε ήταν πιο χαμηλό το επίπεδο απ' ότι τα τελευταία χρόνια. Και βέβαια γι αυτό το αποκαρδιωτικό θέαμα δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών εμείς ως ψηφοφόροι που με τις επιλογές μας στείλαμε στη βουλή όλη την πλέμπα, όλους τους περιθωριακούς, όλους τους πολιτικούς χαβαλέδες, όλους τους "θεατράνθρωπους", για να δίνουν καθημερινά παραστάσεις στο θέατρο του παραλόγου, γιατί έτσι κατάντησαν το κοινοβούλιο και την κοινοβουλευτική δημοκρατία μας, υπηρετώντας σκοπιμότητες. Θέατρο του παραλόγου με έναν αδαή πρωθυπουργό έρμαιο στις ορέξεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, που έχει απολέσει τη στήριξη του κόσμου της παράταξης που τον ανέδειξε στην ηγεσία της, αλλά και των περισσότερων από αυτούς που δεν αντελήφθησαν νωρίς και τον ανέδειξαν κατόπιν και στην πρωθυπουργία, που άγεται και φέρεται από τους επαγγελματίες πρώην κομμουνιστές ή ακροδεξιούς συμβούλους του, που έχει ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή του τόπου συνεπικουρούμενος από τους γνωστούς "Παναθηναϊκάκες", που θέτει ψευδοδιλλήματα στο λαό με τις παρωχημένες θεωρίες των άκρων την ίδια στιγμή που συνδιαλέγεται με τρομοκράτες, που έσκισε ευθύς εξαρχής τα συμβόλαιά του (Ζάππεια) με το λαό και έχει το θράσος να ζητά την ανανέωση της εμπιστοσύνης του. Θέατρο του παραλόγου με έναν υπερόπτη αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που έχει την πατρότητα της απόφασης για την καταλήστευση του λαού με την υπερφορολόγηση της κατοικίας των ελλήνων, που πολιτεύεται εκβιάζοντας και απειλώντας για να μείνει στο απυρόβλητο και να μην υποστεί τις συνέπειες των πραξεών του στις υποθέσεις με τις λίστες, τα στικάκια και τα γερμένα υποβρύχια. Θέατρο του παραλόγου και με την αξιωματική αντιπολίτευση που προσδοκά να έρθει στην εξουσία ακλουθώντας "πολιτική αποκλεισμών" σε όλες τις εκφράσεις του κοινωνικού και πολιτικού βίου (συνδικαλισμός, τοπική αυτοδιοίκηση, σωματεία, συλλόγους κ.ά.) και διχασμού των πολιτών σε "δημοκρατικούς" και "φασίστες", ενώ την ίδια στιγμή πατρονάρει κάθε ακραία και περιθωριακή έκφραση της κοινωνίας υιοθετώντας συνθηματολογία τύπου ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Μελιγαλάς, απωθώντας αντί να συσπειρώνει τους φοβισμένους και απελπισμένους ψηφοφόρους. Θέατρο του παραλόγου με τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις κατακερματισμένες και αποψιλωμένες, εύκολη λεία για τους διεθνείς δανειστές και τα μικρά κόμματα μιας χρήσεως σε ρόλο τσόντας παζαρεύοντας κυβερνητικά οφίκια και επιζητώντας εφήμερη δημοσιότητα. Θέατρο του παραλόγου με πολιτικούς λαϊκιστές και όχι οραματιστές, όπως ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος και οι περισσότεροι των πολιτικών της γενιάς του που στη ζωή τους πολιτεύονταν με την πολυδιάστατη παιδεία τους, την ευγένεια, το χιούμορ και τη διάθεση προσφοράς, ακολουθώντας πιστά το ρητό: «Αναλίσκεσθε εν τω υπηρετείν»
3 σχόλια:
Sta boutia sfazontai
Τη στιγμή που κορυφώνεται η αντιπαράθεση των πολιτικών καραγκιόζηδων στο ελληνικό κοινοβούλιο, συμπληρώνονται 20 χρόνια από το θάνατο του αείμνηστου Αθανάσιου Κανελλόπουλου, πρώην βουλευτή, υπουργού και αντιπροέδρου της κυβέρνησης.
Αναλογισθείτε πόσες προσωπικότητες του βεληνεκούς του Ηλείου πολιτικού κόσμησαν με την παρουσία τους τη Βουλή κατά το παρελθόν και τι ένδεια προσώπων και ιδεών μαστίζει σήμερα το ελληνικό κοινοβούλιο. Ουδέποτε ήταν πιο χαμηλό το επίπεδο απ' ότι τα τελευταία χρόνια.
Και βέβαια γι αυτό το αποκαρδιωτικό θέαμα δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών εμείς ως ψηφοφόροι που με τις επιλογές μας στείλαμε στη βουλή όλη την πλέμπα, όλους τους περιθωριακούς, όλους τους πολιτικούς χαβαλέδες, όλους τους "θεατράνθρωπους", για να δίνουν καθημερινά παραστάσεις στο θέατρο του παραλόγου, γιατί έτσι κατάντησαν το κοινοβούλιο και την κοινοβουλευτική δημοκρατία μας, υπηρετώντας σκοπιμότητες.
Θέατρο του παραλόγου με έναν αδαή πρωθυπουργό έρμαιο στις ορέξεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, που έχει απολέσει τη στήριξη του κόσμου της παράταξης που τον ανέδειξε στην ηγεσία της, αλλά και των περισσότερων από αυτούς που δεν αντελήφθησαν νωρίς και τον ανέδειξαν κατόπιν και στην πρωθυπουργία, που άγεται και φέρεται από τους επαγγελματίες πρώην κομμουνιστές ή ακροδεξιούς συμβούλους του, που έχει ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή του τόπου συνεπικουρούμενος από τους γνωστούς "Παναθηναϊκάκες", που θέτει ψευδοδιλλήματα στο λαό με τις παρωχημένες θεωρίες των άκρων την ίδια στιγμή που συνδιαλέγεται με τρομοκράτες, που έσκισε ευθύς εξαρχής τα συμβόλαιά του (Ζάππεια) με το λαό και έχει το θράσος να ζητά την ανανέωση της εμπιστοσύνης του.
Θέατρο του παραλόγου με έναν υπερόπτη αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που έχει την πατρότητα της απόφασης για την καταλήστευση του λαού με την υπερφορολόγηση της κατοικίας των ελλήνων, που πολιτεύεται εκβιάζοντας και απειλώντας για να μείνει στο απυρόβλητο και να μην υποστεί τις συνέπειες των πραξεών του στις υποθέσεις με τις λίστες, τα στικάκια και τα γερμένα υποβρύχια.
Θέατρο του παραλόγου και με την αξιωματική αντιπολίτευση που προσδοκά να έρθει στην εξουσία ακλουθώντας "πολιτική αποκλεισμών" σε όλες τις εκφράσεις του κοινωνικού και πολιτικού βίου (συνδικαλισμός, τοπική αυτοδιοίκηση, σωματεία, συλλόγους κ.ά.) και διχασμού των πολιτών σε "δημοκρατικούς" και "φασίστες", ενώ την ίδια στιγμή πατρονάρει κάθε ακραία και περιθωριακή έκφραση της κοινωνίας υιοθετώντας συνθηματολογία τύπου ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Μελιγαλάς, απωθώντας αντί να συσπειρώνει τους φοβισμένους και απελπισμένους ψηφοφόρους.
Θέατρο του παραλόγου με τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις κατακερματισμένες και αποψιλωμένες, εύκολη λεία για τους διεθνείς δανειστές και τα μικρά κόμματα μιας χρήσεως σε ρόλο τσόντας παζαρεύοντας κυβερνητικά οφίκια και επιζητώντας εφήμερη δημοσιότητα.
Θέατρο του παραλόγου με πολιτικούς λαϊκιστές και όχι οραματιστές, όπως ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος και οι περισσότεροι των πολιτικών της γενιάς του που στη ζωή τους πολιτεύονταν με την πολυδιάστατη παιδεία τους, την ευγένεια, το χιούμορ και τη διάθεση προσφοράς, ακολουθώντας πιστά το ρητό: «Αναλίσκεσθε εν τω υπηρετείν»
καλή σου ημέρα και καλή χρονιά... άσε τους να σφάζονται... άα τρέχει αίμα από αυτούς κάτι καλό ψήνεται για μας...
Δημοσίευση σχολίου