Χρόνος φεύγει, χρόνος έρχεται
ανανεώνοντας αενάως την αθανασία του.
Είναι ειλικρινά συγκινητικό, όμορφο
το πόσο συνωμοτικά εμείς οι άνθρωποι
έχουμε σιωπηρά συμφωνήσει πως
ο χρόνος είναι αυτός που περνά
και όχι εμείς.
Χρόνος φεύγει, χρόνος έρχεται
έτσι για να μη λησμονούμε πως
ό,τι αρχίζει είναι καταδικασμένο κάποια στιγμή να τελειώσει
και μόνον ό,τι ποτέ δεν άρχισε
μπορεί να καυχιέται πως κράτησε για πάντα.
Χρόνος φεύγει, χρόνος έρχεται
ξανά και ξανά και ξανά.
Χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο
φεύγουν κι έρχονται
πάλι και πάλι και πάλι.
Όσο για μας, όσο για τη ζωή μας,
εδώ δεν έχει ούτε ξανά ούτε πάλι.
Εδώ έχει μόνον άπαξ.
Χρόνος φεύγει, χρόνος έρχεται.
Ζωή φεύγει, ζωή έφυγε,
χάθηκε, πάει…
Μακάρι να έχουμε όλοι μας μια καλή και δημιουργική χρονιά, μια χρονιά ανθρώπινη, με σωματική ευεξία και ψυχική γαλήνη.
Μακάρι να μάθουμε να σκεφτόμαστε λιγότερο και να αισθανόμαστε περισσότερο, ν’ αγαπάμε άνευ όρων και ενίοτε να θυμόμαστε - όπως έγραψε και ο ποιητής - πως «δεύτερη ζωή δεν έχει». Αν και θα το ξεχάσουμε.
Παναγιώτης Μπενέας
Μαθητής Γ' Τάξης 2ου Γενικού Λυκείου Χαϊδαρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου