Η ανασύσταση του ΠαΣοΚ ! ! !

Μία από τις σοβαρές λειτουργίες της κυβέρνησης είναι η διαχείριση των κρατικών εσόδων και εξόδων, δηλαδή η είσπραξη των φόρων και η δαπάνη τους. Αυτό είναι μια εξαιρετικά δύσκολη δουλειά που απαιτεί γνώση, προσπάθεια, πυγμή και καλή κρίση.

Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, όταν ανέλαβε την προεδρία της κυβέρνησης το 1981, ήξερε, ως διακεκριμένος οικονομολόγος, πόσο δύσκολη δουλειά είναι η δημοσιονομική διαχείριση και επίσης ήξερε πόσο ανίκανοι ήταν οι υπουργοί του, τα στελέχη του και η δημόσια διοίκηση. (Φυσικά, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις.) Ήξερε ακόμη ότι ο λαός απεχθάνεται τους φόρους αλλά λατρεύει τις επιδοτήσεις, τα επιδόματα, τις παροχές και γενικώς το τζάμπα.

Το πρόβλημα του Παπανδρέου ήταν πώς να συνδυάσει τις επιθυμίες του λαού με την ανοησία και την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης και του κόμματός του με σκοπό να επιτύχει αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των οικονομικώς αδυνάτων και ταυτόχρονα να μεγιστοποιήσει την παραμονή του στην εξουσία. Σκέφτηκε λοιπόν: Αφού υπάρχουν κερδοσκόποι και ηλίθιοι που θέλουν να μας δανείζουν, γιατί να μη δανειζόμαστε; Μετά βλέπουμε. Αυτή ήταν η απλή αλλά αποτελεσματική έμπνευση του Ανδρέα, η οποία έγινε η βασική πασοκική φιλοσοφία της δημοσιονομικής πολιτικής των χρόνων εκείνων (εξαίρεση το πρόγραμμα λιτότητας του Σημίτη).

Η πολιτική αυτή ήταν τόσο «επιτυχής» που την ακολούθησε και η ΝΔ της περιόδου 2004-2009.

Τώρα γνωρίζουμε ότι η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά και συνθήματα του τύπου «Τσοβόλα, δώσ' τα όλα» δεν θα ξανακουστούν σύντομα. Η πασοκική φιλοσοφία έχει χάσει κάθε κύρος και κάθε δυνατότητα εφαρμογής. Το τέλος όμως της πασοκικής φιλοσοφίας δεν σημαίνει κατ' ανάγκην και το τέλος του ΠαΣοΚ. Η αναβίωσή του ως μεγάλου κόμματος δεν μπορεί να αποκλεισθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση, μικρό χρονικά μέλλον έχει. Το ίδιο και τα νέα μικρά κόμματα. Σύντομα οι εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ που διέρρευσαν προς τα κόμματα αυτά θα αναζητήσουν σοβαρή και αξιόπιστη πολιτική εκπροσώπηση.

Εν τούτοις, υπάρχει μια δυσκολία. Το ΠαΣοΚ για να αναβιώσει πρέπει να γίνει μη ΠαΣοΚ, δηλαδή να αλλάξει σύμβολα, χρώματα, συνθήματα, στελέχη και κυρίως πολιτική φιλοσοφία. Και όλα αυτά πρέπει να εκφρασθούν με συγκεκριμένες προτάσεις για το πολιτικό σύστημα, για τις σχέσεις με τον συνδικαλισμό, για τη δίκαιη διανομή, για τη εξάλειψη της διαφθοράς, για την ισχύ των νόμων και την τιμωρία των παρανόμων κτλ.

Η ανασύσταση του ΠαΣοΚ, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει, δεν αρκεί. Ο κ. Βενιζέλος πρέπει να βρει και να ανυψώσει τον πυρσό του οποίου το φως εκπέμπει τις θεμελιώδεις αξίες της σύγχρονης κοινωνίας, όπως π.χ. η σκληρή δουλειά, η εντιμότητα, η αξιοπιστία, η δικαιοσύνη και η τήρηση των νόμων.

Υπάρχει μια αυξανόμενη μερίδα του ελληνικού λαού που έχει βαρεθεί και, στην κυριολεξία, σιχαθεί τους πολιτικούς, τους συνδικαλιστές, τους κομπιναδόρους, τους υποκριτές και τους απατεώνες κάθε είδους και κάθε προέλευσης. Το ΠαΣοΚ, ή μάλλον το μη ΠαΣοΚ, αν θέλει να έχει άξιο λόγου ρόλο στην ελληνική κοινωνία, πρέπει να γίνει το κόμμα αυτής της μερίδας του λαού.

Θεόδωρος Π. Λιανός

Ο κ. Θεόδωρος Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.