Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

Παραλία Χιλιαδού: Μία ξακουστή παραλία στην Κεντρική Εύβοια!!!


Η Χιλιαδού βρίσκεται στην Κεντρική Εύβοια από την πλευρά του Αιγαίου. Είναι μια παραλία με άμμο και λευκά βότσαλα κάθε λογής. Τα νερά της είναι πεντακάθαρα, κρυστάλλινα, καταγάλανα και φυσικά πολύ βαθιά. Σε όλη την έκτασή της, κατά διαστήματα, ξεπηδούν μικροί και μεγάλοι βράχοι. Οι θαρραλέοι μπορούν να σκαρφαλώσουν τα βράχια και να βουτήξουν από αυτά. Καλό θα ήταν να έχετε μαζί σας μάσκες ώστε να εξερευνήσετε το βυθό της. Η παραλία της Χιλιαδούς πήρε το όνομά της από το ομώνυμο εκκλησάκι, της Παναγίας της Χιλιαδούς, που βρίσκεται κοντά στην παραλία. Λέγεται πως είναι η χιλιοστή εκκλησία που έχτισε η Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Θεοδώρα για να γιορτάσει τη νίκη της εναντίον των πειρατών. Βλέπετε, κατά τα παλαιότερα χρόνια η Χιλιαδού ήταν ορμητήριο πειρατών και μάλιστα πολλοί από τους κατοίκους της γύρω περιοχής ισχυρίζονται πως οι πρόγονοί τους ήταν πειρατές. Πώς θα φτάσετε εκεί; Αν βρίσκεστε στο Λιμνιώνα, όπως και εμείς, επιλέξτε να γυρίσετε πίσω στα Ψαχνά και να πάρετε το δρόμο προς Στενιές. Μην ανησυχείτε καθόλου υπάρχει παντού σήμανση. Ο δρόμος είναι πολύ καλός, ασφαλτοστρωμένος και η διαδρομή είναι φανταστική. Έλατα, πεύκα, βελανιδιές και πλατάνια υψώνονται δεξιά και αριστερά. Ένα δροσερό αεράκι μας χτυπά ενώ ο ήχος από τα τζιτζίκια και τα ρυάκια μας συντροφεύει σε όλη τη διαδρομή. Γραφικά χωριουδάκια και ταβερνούλες στη μέση του πουθενά. Η διαδρομή κρατά περίπου 2 ώρες, αλλά αξίζει. Από την άλλη πλευρά, ο δρόμος είναι πολύ κακός, χωμάτινος, γεμάτος πέτρες που δε βοηθούν στην ομαλή μετακίνηση. Τώρα όσοι είστε από Αθήνα, από την Εθνική Οδό φτάνετε στη Χαλκίδα και από εκεί μέσω Νέας Αρτάκης ανηφορίζετε για τις Στενιές. Έπειτα η διαδρομή είναι η ίδια.















Απέναντι από την παραλία απλώνονται 3-4 ταβέρνες. Εμείς καθίσαμε στο ΓΛΑΡΟ, μια ταβέρνα κάτω από μια τεράστια κληματαριά. Γευτήκαμε παραδοσιακά μεζεδάκια και φρέσκα θαλασσινά, όλα πεντανόστιμα. Συνοδεύσαμε το φαγητό μας με ουζάκι και αγναντεύαμε το απέραντο γαλάζιο που απλωνόταν μπροστά μας.






Δεν υπάρχουν σχόλια: