Στου Κώστα Βασιλειάδη όποτε κι αν πας για φαγητό, το κέφι είναι αστείρευτο… Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους λόγους που ο κόσμος έρχεται και ξαναέρχεται ως εδώ… Διότι πράγματι η κουζίνα είναι εξαιρετική και οι επιλογές άφθονες, αλλά μετράει και η ατμόσφαιρα, η συμπεριφορά και η προσωπική επικοινωνία… Τσικνοπέμπτη σήμερα και από νωρίς είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο… Εμείς καταφθάσαμε αργοπορημένοι και με τα τραπέζια κατειλημμένα… Ο Κώστας έδινε το δικό του σώου στην αίθουσα… Καρναβάλι λέμε… Τώρα, τι μαγικά έκανε και μας χώρεσε εκεί μέσα, δεν το καλοκατάλαβα… Αυτό που κατάλαβα είναι ότι μετά δυσκολίας σηκώθηκα από το τραπέζι όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε… Αυτή η Τσικνοπέμπτη θα μας μείνει αξέχαστη… Και για το φαγητό, και για το μουσικό πρόγραμμα, και για τους εκλεκτούς θαμώνες, και για το σώου του Κώστα!
Κώστα είσαι Θεός… Σε αγαπάμε!!!
1 σχόλιο:
Καλες οι φωτο αλλα δεν σε ειδα στην πιστα να ζωγραφιζεις καλη διασκεδαση.
Δημοσίευση σχολίου