Πως σας φαίνονται οι φράπες μου;

Η φράπα είναι δέντρο παρόμοιο με τη λεμονιά, με χυμώδη, χοντρόφλουδο καρπό κιτρινοπράσινου χρώματος και πικρόξινη γεύση, ο οποίος χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική… Μεταφορικά τώρα, ο φουσκωμένος καρπός της φράπας χρησιμεύει σαν παράδειγμα για την αφράτη όψη μας... Φράπα λέμε το φρέσκο και αρυτίδωτο πρόσωπο, τον άνθρωπο τον αφράτο και στρουμπουλό, ιδίως στο πρόσωπο (μαγουλάκι φράπα)... Όταν δηλαδή έχουμε καλοκοιμηθεί ή καλοπεράσει γενικώς, το πρόσωπό μας δεν δείχνει τις ρυτίδες του, δεν είναι κομμένο και είναι σαν του μωρού παιδιού… Τα προγούλια και μαγουλάκια, τρυφερά και τροφαντά, ροζ, μαλακά και γεμάτα υγεία, δείγμα πως ο άνθρωπος αυτός κοιμάται πολύ, κοιμάται συχνά, κοιμάται ήσυχος, κοιμάται μεσημέρι...

Η φράπα (Citrus grandis ή Citrus Maxima) είναι κοινή ονομασία αειθαλούς καρποφόρου δέντρου και του καρπού του, τού γένους Κίτρος, που ανήκει στα εσπεριδοειδή (ρουτίδες). Η προέλευσή της είναι από τη Νοτιοανατολική Ασία όπως τα περισσότερα εσπεριδοειδή. Θεωρείται πολύ πιθανό ότι το γκρέιπ-φρουτ προέρχεται από μετάλλαξη της φράπας. Η φράπα είναι δέντρο ζωηρό, ορθόκλαδο με μαλακό ξύλο και ευαίσθητο στο ψύχος. Ο φλοιός έχει μέτριο πάχος και λεία επιφάνεια. Οι καρποί της φράπας είναι υπερμεγέθεις, χρώματος κίτρινου με πλούσιο άρωμα. Καλλιεργείται για τους εντυπωσιακά ογκώδεις καρπούς της, που διαθέτουν παχύ, σπογγώδη φλοιό και χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική. Δεν τρώγεται ωμή αλλά χρησιμοποιείται για να παρασκευασθεί γλυκό του κουταλιού και μαρμελάδα. Το ξύσμα του φλοιού της φράπας επίσης χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική...

Εμείς πάντως δεν χάσαμε την ευκαιρία, και μετά τη φωτογράφιση των εντυπωσιακών καρπών (Φράπες σας λέω οι κυρίες, φράπες!!!) εδώ στη Μεσσηνιακή Παράδοση προμηθευτήκαμε από τη Μαρία Δουβόγιαννη μερικά βαζάκια με γλυκό του κουταλιού για εμάς και τους φίλους μας!