Από το μπαλκόνι του δωματίου μας βλέπαμε στα αριστερά μας μια από τις υψηλότερες κορφές του νησιού, πάνω στην οποία δεσπόζει το κάστρο του. Εκεί πάνω, κάθε απόγευμα μαζευόταν κόσμος για να θαυμάσει το ηλιοβασίλεμα. Επιλέξαμε την κατάλληλη βραδιά, με υπέροχο καιρό, χωρίς ίχνος συννέφων, ρωτήσαμε από ποιον δρόμο να πάμε, μας είπαν από την Πλάκα, και ξεκινήσαμε κατά τις 7.30μμ για τη βόλτα μας. Αφού φτάσαμε στην πλάκα, έπρεπε να περπατήσουμε για κάμποσα λεπτά σε στενά δρομάκια για να φτάσουμε στην κορυφή. Η κούραση ήταν εμφανής, η καρδιά μας έτρεμε και η ανάσα μας είχε βαρύνει. Το θέαμα που αντικρίσαμε… μοναδικό και λυτρωτικό. Το ηλιοβασίλεμα από την άλλη, έκοψε τις ανάσες όλων μας…
Μετά από αυτό το υπέροχο ηλιοβασίλεμα, πήραμε σιγά σιγά το δρόμο της επιστροφής. Κούραση δε νιώσαμε, μόνο γαλήνη στις καρδιές μας… Μιας και βρεθήκαμε στην Πλάκα είπαμε να την εξερευνήσουμε. Ήταν μαγευτική! Χτισμένη με πανέμορφα πλακόστρωτα σε όλη της την έκταση, με στενά σοκάκια, γεμάτα μαγαζιά και μεζεδοπωλεία, υπέροχα μικρά café, ένα φανταστικό ζαχαροπλαστείο και την Παναγιά την Κορφιάτισσα, της οποίας η αυλή είναι στρωμένη με μαρμάρινες επιτύμβιες πλάκες από την παλαιά πόλη. Παντού μοσχοβολούσαν τα λουλούδια, η θάλασσα και το παραδοσιακό φαγητό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου