Από τα γυρίσματα της κινηματογραφικής ταινίας ΟΙ ΙΠΠΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ και ιδιαίτερα μετά την προβολή της μου κινήθηκε έντονα το ενδιαφέρον να μάθω και να αναζητήσω το χώρο που γυρίστηκε και που βλέποντας την ταινία, παρόλο που εδώ και δεκαετίες τριγυρνώ στη Μεσσηνία, δεν μου ήταν γνώριμος.
Είναι ο χώρος που ο πρωταγωνιστής Νίκος Καλογερόπουλος περιέγραφε ως εξής: «Αρκετές σκηνές έχουν γυριστεί σε ένα μοναστήρι έξω από τους Γαργαλιάνους. Το ετοίμαζαν για μοναστήρι, αλλά δε λειτούργησε ποτέ. Είναι ένας ερειπωμένος χώρος. "Του ασκητή" το λένε. Εγώ το λέω "Πολύπυλο", επειδή έχει πολλές πόρτες ή "Έρημη Ελλάδα", γιατί όπου και να γυρίσεις το μάτι σου σ’ αυτή τη χώρα, βλέπεις έρημα, παρατημένα χωριά και γεροντάκια».
Τις προηγούμενες χρονιές, αλλά ιδιαίτερα τη χρονιά που μας πέρασε, παρουσιάσαμε πολλά αφιερώματα για την αγαπημένη μας Μεσσηνία. Σειρά είχε και το μοναστήρι "Του Ασκητή". Ήταν κάτι που διακαώς επιθυμούσαμε γιατί όσο και αν αναζητούσαμε φωτογραφίες και ιστορικά στοιχεία στο διαδίκτυο δεν βρίσκαμε το παραμικρό πλην μιας πανοραμικής φωτογραφίας στο άλμπουμ της επίσημης ιστοσελίδας του Costa Navarino. Ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξή του. Ακόμα και οι ντόπιοι την αγνοούν ή δυσκολεύονται να σε καθοδηγήσουν ως εκεί. Προγραμματίσαμε να το επισκεφθούμε και να το φωτογραφίσουμε τον Νοέμβριο αμέσως μετά την επίσκεψή μας στο Costa Navarino και τη Μαραθούπολη απ’ όπου σας μεταφέραμε εικόνες από την παγκόσμια πρώτη παρουσίαση του νέου VW Passat. Η βροχή όμως μας άλλαξε τα σχέδια και το αφήσαμε για το μέλλον.
Τον Ιανουάριο που μας πέρασε το Γαργαλιάνοι on line μας ξάφνιασε ευχάριστα παρουσιάζοντας τις φωτογραφίες που βλέπετε σήμερα εδώ και όπως λέει: Υπάρχουν ορισμένες τοποθεσίες όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει. Μια από αυτές τις τοποθεσίες βρίσκεται λίγο έξω από τους Γαργαλιάνους, και πρόκειται για το μοναστήρι "Του Aσκητή". Το ετοίμαζαν για μοναστήρι, όμως δεν λειτούργησε ποτέ. Πρόκειται για ένα ερειπωμένο κτίσμα εντυπωσιακών διαστάσεων, ασύμμετρο με πολλές πύλες και μικρά κελιά...
Όμως τα ερωτήματα σ' εμάς παραμένουν. Ποιοι πήραν την απόφαση, ποιοι ήταν οι ιδιοκτήτες της γης, ποιοι δαπάνησαν τόσα λεφτά για μια τέτοια υπερκατασκευή, πιθανόν τη δεκαετία του '60 ή του '70; Κατασκευάστηκε για να γίνει μοναστήρι ή κάτι άλλο; Και γιατί αφού κατασκευάστηκε αφέθηκε στην τύχη του για δεκαετίες;
Όμως τα ερωτήματα σ' εμάς παραμένουν. Ποιοι πήραν την απόφαση, ποιοι ήταν οι ιδιοκτήτες της γης, ποιοι δαπάνησαν τόσα λεφτά για μια τέτοια υπερκατασκευή, πιθανόν τη δεκαετία του '60 ή του '70; Κατασκευάστηκε για να γίνει μοναστήρι ή κάτι άλλο; Και γιατί αφού κατασκευάστηκε αφέθηκε στην τύχη του για δεκαετίες;
Λίγοι το γνωρίζουν και ένας από αυτούς θα είναι και ο ιδιοκτήτης του Costa Navarino στον οποίο έχει περάσει η έκταση με τη συγκεκριμένη κατασκευή και η οποία φιγουράρει στο άλμπουμ φωτογραφιών της επίσημης ιστοσελίδας του ξενοδοχείου.
Ας ελπίσουμε ότι θα το αξιοποιήσει και θα είναι εύκολα επισκέψιμο έτσι ώστε να απολαμβάνουμε από εκεί ψηλά τη θέα στη νήσο Πρώτη και το ηλιοβασίλεμα στο Ιόνιο. Γιατί διαφορετικά, θα εξακολουθεί να μας πληγώνει θυμίζοντας την Ελλάδα της αρπαχτής και της εγκατάλειψης, αφού οι εικόνες που βλέπουμε σήμερα είναι "Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν" της πατρίδας μας και των νεοελλήνων...
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι οι πρώτες και κατά πάσα πιθανότητα οι μοναδικές που υπάρχουν έως σήμερα στο διαδίκτυο!!!
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι οι πρώτες και κατά πάσα πιθανότητα οι μοναδικές που υπάρχουν έως σήμερα στο διαδίκτυο!!!
Έτσι όπως φαίνεται από το νέο δρόμο Γαργαλιάνοι - Ρωμανού!
12 σχόλια:
Ετοιμάσου το καλοκαίρι να με ξεναγήσεις.......
Αλλά με μία συμφωνία να πάμε όμορφα και "Δημοκρατικά" για να βρούμε την ....ΧΑΪΔΩ!!! Μου το υπόσχεσαι George;
χα χα χα
Στο ερώτημα, ποιος; η προσωπική μου μαρτυρία είναι: Στην συγκεκριμένη τοποθεσία υπάρξει ασκητής στην διάρκεια του μεσοπολέμου, περασμένης γενιάς Γαργαλιανιώτες τον είχαν γνωρίσει. Σήμερα, δεν γνωρίζω, αν κάποιος επιζών Γαργαλιανιώτης τον γνώριζε.Στην μνήμη του ανηψιός του, ιερωμένος στον Άγιο Κωνσταντίνο της Αθήνας άρχισε να κτίζει το μοναστήρι. Τον ιερωμένο, τον είχα γνωρίσει προσωπικά το 1973, ως υπάλληλος της τότε Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας των Γαργαλιάνων. Είχε τραπεζικό λογαριασμό και μέσω αυτού διενεργούσε τις πληρωμές προς όσους έχτιζαν το μοναστήρι. Το 1974 ο ιερωμένος απεβίωσε, ανακοπή είπαν, και το έργο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Σωστές οι παραπάνω πληροφορίες. Το όνομα του π. Θεόκλητος Στράγκας!!!! Ήταν ο αδερφός της γιαγιάς μου.
καποιοι λενε οτι ειναι στοιχειωμενο!!! εχω δει φωτογραφιες με μια παραξενη λευκη σκια σαν απο συννεφο, ομοιος παππας με το καλιμαυκι του, στο σκοτεινο παραθυρο, ο ηλιος μολις ειχε δυσει, και ειχε πεσει η αμφιλυκη. αλλοι ποιο ευαισθητοι και διαισθητικοι, το ειδα με τα ματια μου αυτο τους σηκωνονταν οι τριχες στον σβερκο με το που ανεβαιναν την στενη ανηφορικη σκαλα της εισοδου, και ειδικα μεσα στο σπηλιοκλησσακι!!! αλλος αρνιοταν ακομα και το ποδι του να πατησει μεσα στον χωρο!!!αλλο παραξενο φαινομενο, ο χωρος αν και εγκατειλημενος και απομερος κανενα αγριμι , ουτε γατα ουτε σκυλος δεν το κανει σπιτι του, ουτε καν οι κουκουβαγιες!!! τι σας λεει αυτο;!!! επισης πολλοι εχουν νιωσει ενα δυσοιωνο συναισθημα αν τυχει να περασουν απεξω μετα την δυση του ηλιου, το εχω νοιωσει και εγω αυτο περνωντας μια φορα μετα απο κυνηγι και πηγαινωντας στο αυτοκινητο!!!
Υ.Γ
ολες αυτες οι εμπειριες που περιγραφω τις εχω ζησει προσωπικα οταν με μια ομαδα φιλων ιταλων ερευνητων επισκεφθηκαμε τον χωρο, ετσι για την ιστορια η επισκεψη αυτη εγινε λιγο πριν αγοραστει απο την κοστα ναβαρινο, εκτοτε δεν εχω πατησει το ποδι μου εκει.
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες σας. Τις επόμενες ημέρες θα φτιάξω καινούργιο θέμα στο οποίο θα τις συμπεριλάβω!!!
Βρέθηκα στην περιοχή και θέλησα να επισκεφτώ την τοποθεσία με το εγκαταλελειμμένο κτίσμα. Μάταια έψαχνα να βρω κάποιον ντόπιο να με καθοδηγήσει πως θα πάω ως εκεί. Άκουσα τις πιο απίθανες ιστορίες. Άλλοι δεν το γνώριζαν καν, άλλοι μου έλεγαν πόσο δύσκολο είναι να φτάσει κανείς ως εκεί και μου περιέγραφαν απίθανα δρομολόγια και απίθανες ιστορίες. Οι γνωστές υπερβολές των επαρχιωτών διανθισμένες με μύθους και δεισιδαιμονίες... Σε αυτές τις περιπτώσεις η άγνοια και η ημιμάθεια γίνονται ένα με το "γραφικό". Στο διαδίκτυο δεν υπήρχε τίποτα σχετικό. Και όμως είναι κάτι που θα μπορούσε να προσελκύει πολλούς "περίεργους" ως εκεί.Τελικά μόλις επέστρεψα στην Αθήνα έμαθα πως ήταν πολύ εύκολη υπόθεση να φτάσω ως εκεί από την κεντρική πλατεία των Γαργαλιάνων που σταμάτησα να ρωτήσω πίνοντας έναν καφέ...
Μπηκα μεσα πριν 4 μηνες !!! Μεσα υπαρχουν τα οστα καποιου ανθρωπου!!!Λειπει το κεφαλι και ο χωρος φενετε να εχει επισκεψεις απο Σατανιστες!!!Μυνηματα περιεργα στουσ τοιχους και σημαδια απο τελετουργιες!!!Ο Νεκρος μεσα ποιος ειναι???Ειναι ο Ασκητης???
Φίλε εγώ μένω στους γαργαλιανους και από ότι γνωρίζω δεν υπάρχει στους γαργαλιανους ή και στα κοντινά χωριά τέτοιες ομάδες.
Φίλε εγώ μένω στους γαργαλιανους και από ότι γνωρίζω δεν υπάρχει στους γαργαλιανους ή και στα κοντινά χωριά τέτοιες ομάδες.
Το μερος ειναι μοναδικο. Τιποτα.δυσοιωνο και τιποτα αποκπσμο... μονο ομορφο αοκοσμα ειναι. Ουτε οστα ουτε περιεργα στους τοιχους. Μονο νυχτεριδες φωλιαζουν εκει. Για να πατε ακολουθειστε το χωμαυοδρομο που ξεκιναει αο τον δημοσιο δρομο προς την εκκληδσια του Αγ. Παντελεημονα και στην τελευταοα διχαλα καντε δεξια αντι για αριστερα προς την εκκλησια.
Δημοσίευση σχολίου