Και τώρα που τελείωσαν οι δικαιολογημένοι πανηγυρισμοί για τη νίκη της ομάδας, θα γράψω δυο λόγια.
Θα γράψω ότι θα έγραφα αν το παιχνίδι είχε τελειώσει με την εικόνα και το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου, μια αγωνιστική εικόνα που είναι η συνήθης για τον Παναθηναϊκό.
Κύριοι μεγαλομέτοχοι και νέο-διοικούντες την ομάδα, έχω την εντύπωση πως ο «σωφέρ» όπως κάποιοι αρέσκονται να τον αποκαλούν και το έχω ξαναγράψει, με τις κινήσεις του τα δυο τελευταία χρόνια σας έπαιξε κομπολόι στα χέρια του…
Επικοινωνιακά, αλλά και ουσιαστικά, κέρδισε τις εντυπώσεις με τις κινήσεις του…
Σας κατέστησε υπεύθυνους για την πορεία της ομάδας και τώρα κρίνεστε εσείς πλέον για οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτή, από τα οικονομικά, τα μεταγραφικά και τα αγωνιστικά ως τα επενδυτικά (κατασκευή Αθλητικού Κέντρου).
Βέβαια, αυτό που ίσως δεν έχετε καταλάβει είναι πως η ανοχή των φιλάθλων της ομάδας είναι μηδενική και πως όλοι περιμένουν άμεσα αποτελέσματα σε όλους τους τομείς που προανέφερα, γιατί όταν τα «χώνατε» στον «σωφέρ», υποτίθεται πως ήσασταν γνώστες της κατάστασης και είχατε επεξεργαστεί τις λύσεις για όλα τα χρόνια προβλήματα της ομάδας.
Επίσης, κάτι που ίσως δεν έχετε καταλάβει, είναι ότι το γεμάτο από φιλάθλους, όπως χθες, Ολυμπιακό Στάδιο μπορεί να μετατραπεί σε ερήμου τοπίο αν η ομάδα κάνει δυο-τρείς γκέλες ή βγει εκτός στόχων…
Αυτή είναι η ψυχολογία των φιλάθλων και των οπαδών της ομάδας και πολύ εύκολα οι ιαχές μπορούν να μετατραπούν σε κραυγές…
Και όλα αυτά τα γράφω, γιατί μέχρι χθες και ως τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, η ομάδα έδειχνε πως είναι εκτός Ευρωπαϊκών, αλλά και εγχώριων στόχων και η ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο δεν είναι ικανή να με πείσει για τη συνέχεια…
Άλλωστε, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μια ομάδα πρέπει να φτάσει στο έσχατο αγωνιστικό σημείο για να πάρει η Διοίκηση μέτρα, εκτός και αν αυτό τη βολεύει για να κυλάει ο χρόνος…
Πριν από λίγες ημέρες έγραφα ότι χάθηκε άλλη μια ευκαιρία για να ερχόταν ο Μπάγιεβιτς στην ομάδα, που πάνω απ’ όλα είναι γνώστης της μίζερης Ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και δε θα χρειαζόταν περίοδο χάριτος και προσαρμογής…
Η Διοίκηση εμμένει στο σημερινό προπονητή, που είναι και περσινή επιλογή της…
Χθες φάνηκε πόσο λίγος είναι για μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό…
Τη στιγμή που ο αντίπαλος έμεινε πίσω στο σκορ και με δέκα παίκτες, αντί να τον αποτελειώσει και να επιδιώξει τη συντριβή του σε ένα Ολυμπιακό Στάδιο που έβραζε από 65.000 πράσινους φιλάθλους, γύρισε την ομάδα πίσω από την αγωνία του να κρατήσει το αποτέλεσμα…
Θα γράψω ότι θα έγραφα αν το παιχνίδι είχε τελειώσει με την εικόνα και το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου, μια αγωνιστική εικόνα που είναι η συνήθης για τον Παναθηναϊκό.
Κύριοι μεγαλομέτοχοι και νέο-διοικούντες την ομάδα, έχω την εντύπωση πως ο «σωφέρ» όπως κάποιοι αρέσκονται να τον αποκαλούν και το έχω ξαναγράψει, με τις κινήσεις του τα δυο τελευταία χρόνια σας έπαιξε κομπολόι στα χέρια του…
Επικοινωνιακά, αλλά και ουσιαστικά, κέρδισε τις εντυπώσεις με τις κινήσεις του…
Σας κατέστησε υπεύθυνους για την πορεία της ομάδας και τώρα κρίνεστε εσείς πλέον για οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτή, από τα οικονομικά, τα μεταγραφικά και τα αγωνιστικά ως τα επενδυτικά (κατασκευή Αθλητικού Κέντρου).
Βέβαια, αυτό που ίσως δεν έχετε καταλάβει είναι πως η ανοχή των φιλάθλων της ομάδας είναι μηδενική και πως όλοι περιμένουν άμεσα αποτελέσματα σε όλους τους τομείς που προανέφερα, γιατί όταν τα «χώνατε» στον «σωφέρ», υποτίθεται πως ήσασταν γνώστες της κατάστασης και είχατε επεξεργαστεί τις λύσεις για όλα τα χρόνια προβλήματα της ομάδας.
Επίσης, κάτι που ίσως δεν έχετε καταλάβει, είναι ότι το γεμάτο από φιλάθλους, όπως χθες, Ολυμπιακό Στάδιο μπορεί να μετατραπεί σε ερήμου τοπίο αν η ομάδα κάνει δυο-τρείς γκέλες ή βγει εκτός στόχων…
Αυτή είναι η ψυχολογία των φιλάθλων και των οπαδών της ομάδας και πολύ εύκολα οι ιαχές μπορούν να μετατραπούν σε κραυγές…
Και όλα αυτά τα γράφω, γιατί μέχρι χθες και ως τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, η ομάδα έδειχνε πως είναι εκτός Ευρωπαϊκών, αλλά και εγχώριων στόχων και η ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο δεν είναι ικανή να με πείσει για τη συνέχεια…
Άλλωστε, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μια ομάδα πρέπει να φτάσει στο έσχατο αγωνιστικό σημείο για να πάρει η Διοίκηση μέτρα, εκτός και αν αυτό τη βολεύει για να κυλάει ο χρόνος…
Πριν από λίγες ημέρες έγραφα ότι χάθηκε άλλη μια ευκαιρία για να ερχόταν ο Μπάγιεβιτς στην ομάδα, που πάνω απ’ όλα είναι γνώστης της μίζερης Ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και δε θα χρειαζόταν περίοδο χάριτος και προσαρμογής…
Η Διοίκηση εμμένει στο σημερινό προπονητή, που είναι και περσινή επιλογή της…
Χθες φάνηκε πόσο λίγος είναι για μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό…
Τη στιγμή που ο αντίπαλος έμεινε πίσω στο σκορ και με δέκα παίκτες, αντί να τον αποτελειώσει και να επιδιώξει τη συντριβή του σε ένα Ολυμπιακό Στάδιο που έβραζε από 65.000 πράσινους φιλάθλους, γύρισε την ομάδα πίσω από την αγωνία του να κρατήσει το αποτέλεσμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου