Στο καταπράσινο Πήλιο με τα αιωνόβια πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά περιηγηθήκαμε σήμερα, ενώ δεν καταφέραμε να σταματήσουμε στη Μακρινίτσα, αφού οι τοπικοί άρχοντες αποφάσισαν μέσα στο κατακαλόκαιρο, στο φόρτε της τουριστικής κίνησης, να φτιάξουν τις διαγραμμίσεις στους στενούς δρόμους και στο μοναδικό μεγάλο χώρο στάθμευσης στην είσοδο του χωριού.
Δεκάδες επισκέπτες έκαναν αναστροφή και έφευγαν προς την Πορταριά τα λίγα λεπτά που μείναμε εκεί…
Αυτά που φωνάζουμε από πέρυσι για τη Μεσσήνη, τα συναντήσαμε και στην άλλη άκρη της Ελλάδας…
Οι παθογένειες των «εγκεφάλων» της τοπικής αυτοδιοίκησης σε όλο τους το μεγαλείο…
Δεκάδες επισκέπτες έκαναν αναστροφή και έφευγαν προς την Πορταριά τα λίγα λεπτά που μείναμε εκεί…
Αυτά που φωνάζουμε από πέρυσι για τη Μεσσήνη, τα συναντήσαμε και στην άλλη άκρη της Ελλάδας…
Οι παθογένειες των «εγκεφάλων» της τοπικής αυτοδιοίκησης σε όλο τους το μεγαλείο…
Πολύ μπετό έχει πέσει από τότε που είχαμε επισκεφθεί το Πήλιο και η επιμονή στην εξαντλητική τουριστική εκμετάλλευση θα οδηγήσει στα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, αφού σιγά – σιγά χάνει η περιοχή τη γραφικότητα και τη μαγεία της.
Εμφανή είναι και τα σημάδια από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές που έχουν ταλαιπωρήσει το βουνό τις τελευταίες δεκαετίες.
Εμφανή είναι και τα σημάδια από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές που έχουν ταλαιπωρήσει το βουνό τις τελευταίες δεκαετίες.
Το καλύτερο φαγητό μέχρι στιγμής, στις φετινές καλοκαιρινές περιηγήσεις μας και με τιμές που δε σου βαραίνουν... το στομάχι, το βρήκαμε στην κεντρική πλατεία της Πορταριάς...
Εδώ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου