Οι εκδρομείς του Πάσχα !

Με μικρή καθυστέρηση δημοσιεύουμε τη χιουμοριστική επιστολή φίλου αναγνώστη, η οποία δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα ! ! !

Όπως έχει κατά καιρούς ειπωθεί και τονιστεί ιδιαιτέρως από τους Συγκοινωνιολόγους και τους κάθε λογής ειδήμονες, κατά την διάρκεια της μαζικής εξόδου λόγω εορτών πρέπει να οδηγούμε με τεταμένη την προσοχή μας να μην υπερβαίνουμε τα όρια ταχύτητας να μην έχουμε πιει αλκοόλ να μην μιλάμε στο κινητό να έχουμε τα παιδιά στο πίσω κάθισμα να τηρούμε τις αποστάσεις κλπ - κλπ...
Ας δούμε τώρα μια τυπική ελληνική οικογένεια με δυο παιδάκια και την γιαγιά.
Νωρίς το πρωί ο αρχηγός της οικογένειας κύριος Αγησίλαος αφού ήπιε τον καφέ του κατεβαίνει να «κοιτάξει» το αυτοκίνητο εν όψει του μεγάλου γεγονότος της μεταβάσεως εις το πάτριον έδαφος ένεκα της εορτής του Πάσχα.
Διαπιστώνει ότι ξέχασε να «φουλάρει» βενζίνη το πίσω δεξί λάστιχο είναι λίγο πεσμένο ανάβει μόνο η μια λάμπα πορείας και η κόρνα ίσα που ακούγεται.
Η σύζυγος κα Αγλαΐα έχει στο μεταξύ σηκωθεί κι ετοιμάζει τις αποσκευές με όλα τα απαραίτητα ενώ η γιαγιά κα Σουλτάνα μητέρα της συζύγου ξυπνάει τον Κωστάκη και την Νίτσα (εκ του Σουλτάνα – Σουλτανίτσα – Νίτσα ) για την λήψη των καθιερωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων διατροφής.
Τώρα πλέον έχει ξημερώσει για τα καλά, φορτωθήκαν όλα τα πράγματα με τον κανονικό «ελληνικό» τρόπο, δηλαδή στον ουρανό του πανάκριβου χιουντάι, επιβιβάζονται απαξάπαντες και ξεκινάει το μακρύ ταξίδι προς την Άνω Τραχανοπλαγιά.
Πρώτο μέλημα του αρχηγού είναι η επίσκεψη στο οικείο βενζινάδικο όπου έντρομος διαπιστώνει πως είναι κλειστό λόγω εορτών.
Σκαμπίλι στο εγώ του διότι ο επόμενος σταθμός καυσίμων είναι καλός έχει σωστό σέρβις αλλά είναι ακριβός κατά δυο ολόκληρα λεπτά ανά λίτρο.
Με τα μούτρα μέχρι τους αστραγάλους μπαίνει στο βενζινάδικο γεμίζει ενώ ταυτόχρονα ο δαιμόνιος πιτσιρικάς του φουσκώνει το πεσμένο πλέον από το βάρος λάστιχο.
- Κύριε την ώρα που ερχόσαστε κορνάρατε στον προηγούμενο αλλά νομίζω πως η κόρνα δεν δουλεύει σωστά. Θέλετε να την ρυθμίσω; Είναι υπόθεση δευτερολέπτων.
- Όχι ρε δε θέλω. Έχουμε αργήσει.
Δώδεκα χιλιόμετρα αργότερα η Νίτσα θέλει τσίσα η γιαγιά τσακώνεται με την κόρη για τα περιουσιακά και ο Κωστής γεμίζει την πλάτη του καθίσματος με λιωμένη από την ζέστη σοκολάτα.
Ω ρε πούστη ξέχασα την σούβλα στο πεζοδρόμιο μονολογεί ο Αγησίλαος πράγμα που για την ώρα δεν είναι ανακοινώσιμο ένεκα ο τρικούβερτος καυγάς και το πισωγύρισμα. Άσε θα πάρω μια δεύτερη που έχει ο ξάδερφος στο χωριό.
Επόμενο μέλημα να βρεθεί μέρος για στάση ώστε να κατουρήσει η μικρή που στο μεταξύ τσιρίζει διαπεραστικά γιατί αισθάνεται ότι την αγνοούν.
Ενώ λοιπόν βρίσκονται στην αριστερή λωρίδα σύνηθες φαινόμενο του Έλληνα και η ταχύτητα των 78 χιλιομέτρων ανά ώρα κάνει τα μάτια του κου Αγησιλάου να δακρύζουν από τα πολλά G της επιτάχυνσης και με όλα τα εσωτερικώς τεκταινόμενα επιχειρεί χωρίς φλας αλλαγή λωρίδας δεξιά.
Τα υστερικά φρένα της μερσεντές που ακολουθεί ακινητοποιούν το όχημα, ο Αγησίλαος περνάει στην επόμενη δεξιότερη λωρίδα, αλλά εκεί είναι η πορεία ενός άλλου «Αγησίλαου» ομοειδούς οχήματος με σχεδόν χωρίς τακάκια φρένα, ο οποίος είναι συν τοις άλλοις «Γρηγορόπουλος» ενώ ταυτόχρονα διαπληκτίζεται εντόνως με την γυναίκα του.

Τα υπόλοιπα φαντάζομαι εννοούνται. . .

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ !