Αύριο η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών.
.
Αφιερώνω τη φωτογραφία που ακολουθεί σε όλους όσους έχουν πίστη και δύναμη για τη ζωή την αφιερώνω και σε όσους παλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες για να κερδίσουν τη ζωή !
Οι πιθανότητες για να τραβήξεις αυτή τη φωτογραφία είναι μία στο εκατομμύριο και αν…
Όμως υπάρχουν πιθανότητες ! ! !
Ένα χαμόγελο απ' τον ουρανό γι’ αυτούς που θα κερδίσουν τελικά τη ΖΩΗ !
Οι πιθανότητες για να τραβήξεις αυτή τη φωτογραφία είναι μία στο εκατομμύριο και αν…
Όμως υπάρχουν πιθανότητες ! ! !
Ένα χαμόγελο απ' τον ουρανό γι’ αυτούς που θα κερδίσουν τελικά τη ΖΩΗ !
Λέμε ΝΑΙ στη ζωή, στα όνειρα, στον έρωτα, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στη μόρφωση, στην τεχνολογία, στα καταναλωτικά αγαθά, στην εργασία, στα ταξίδια, στην οικοΛογία, στην προσφορά στον πάσχοντα συνάνθρωπο… !
Λέμε ΟΧΙ στα ναρκωτικά και σε κάθε λογής εξαρτησιογόνες ουσίες, ΟΧΙ στον αργό και βασανιστικό θάνατο, ΟΧΙ στους εμπόρους που απολαμβάνουν τη ζωή σκορπώντας γύρω τους θάνατο και δυστυχία… !
Αξίζουμε και παλεύουμε για μια καλύτερη ζωή, από το να περιμένουμε το θάνατο ξαπλωμένοι σε ανήλιαγα βρωμερά και μουχλιασμένα υπόγεια, σε ένα παγκάκι ή σε ένα βρώμικο πολυσύχναστο πεζοδρόμιο, βλέποντας τους άλλους γύρω μας να Ζουν και να Δημιουργούν !
Τα ναρκωτικά δεν κάνουν διακρίσεις σε πλούσιους ή φτωχούς.
Ο δρόμος είναι χωρίς επιστροφή.
Το τέλος έρχεται αργά και βασανιστικά.
Δείτε πως κατάντησε το ίνδαλμα δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε αυτόν τον πλανήτη !
Λέμε ΟΧΙ στα ναρκωτικά και σε κάθε λογής εξαρτησιογόνες ουσίες, ΟΧΙ στον αργό και βασανιστικό θάνατο, ΟΧΙ στους εμπόρους που απολαμβάνουν τη ζωή σκορπώντας γύρω τους θάνατο και δυστυχία… !
Αξίζουμε και παλεύουμε για μια καλύτερη ζωή, από το να περιμένουμε το θάνατο ξαπλωμένοι σε ανήλιαγα βρωμερά και μουχλιασμένα υπόγεια, σε ένα παγκάκι ή σε ένα βρώμικο πολυσύχναστο πεζοδρόμιο, βλέποντας τους άλλους γύρω μας να Ζουν και να Δημιουργούν !
Τα ναρκωτικά δεν κάνουν διακρίσεις σε πλούσιους ή φτωχούς.
Ο δρόμος είναι χωρίς επιστροφή.
Το τέλος έρχεται αργά και βασανιστικά.
Δείτε πως κατάντησε το ίνδαλμα δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε αυτόν τον πλανήτη !
Δείτε πως κατάντησε ο μάγος της μπάλας, δείτε τη ζωή του Μαραντόνα και παραδειγματιστείτε…
Δείτε πως από την παγκόσμια αποδοχή έπεσε στη χλεύη, πως από τα σαλόνια κατάληξε στα ψυχιατρεία…
Δείτε πως από την παγκόσμια αποδοχή έπεσε στη χλεύη, πως από τα σαλόνια κατάληξε στα ψυχιατρεία…
πίστη ζωή δημιουργία
.
πίστη ζωή δημιουργία
.
πίστη ζωή δημιουργία
.
πίστη ζωή δημιουργία
.
.
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΜΕΣΟ;
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΜΕΣΟ;
«Πλούτος αχρείος και λόγος αδύνατος, υγείας απούσης»
ΗΡΟΦΙΛΟΣ
.
ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Α΄ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΕΣΥ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Α΄ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΕΣΥ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
.
Ναρκωτικά ορίζονται οι ψυχοτρόπες εκείνες ουσίες φυσικής ή χημικής προέλευσης οι οποίες έχουν επιπρόσθετα και εξαρτησιογόνα δράση. Στις κατηγορίες αυτές ανήκουν τα οπιούχα αναλγητικά, τα ελάσσονα και μείζονα ηρεμιστικά, τα αντιψυχωσικά, τα παραισθησιογόνα, τα αντικαταθλιπτικά, τα υπναγωγά, τα αντιβηχικά, τα αντιεπιληπτικά τα διεγερτικά, ορισμένα αντιισταμινικά και άλλες κατηγορίες φαρμάκων και ουσιών με κοινό χαρακτηριστικό πως οδηγούν με την μη ελεγχόμενη χρήση τους σε σωματική ή ψυχική εξάρτηση, εξάρτηση διαφορετικού βαθμού και είδους για το καθένα, που συναρτάται τόσο από την χημική τους σύσταση, όσο και από το σωματικό και ψυχολογικό υπόστρωμα του χρήστη.
Η παράδοση της χρήσης αναλγητικών και ψυχοτρόπων ουσιών στην ιατρική είναι μακρόχρονη και η σύσταση για την χρήση τους βρίσκεται και στα πρώτα γραφτά κείμενα των θεμελιωτών της ιατρικής, σαν επιστήμης, από την αρχαιότητα.
Το σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα των ναρκωτικών στις δυτικές κοινωνίες έγκειται στο γεγονός πως οι ψυχοτρόπες ουσίες δεν χρησιμοποιούνται πλέον αποκλειστικά για θεραπευτικούς σκοπούς αλλά σαν ευφορικές ουσίες.
Μετά από 30 χρόνια έντονου κοινωνικού και ιατρικού προβληματισμού, με διαδικασία έντονων αντιθέσεων, φαίνεται να αποσαφηνίζεται η οριστική θέση της ιατρικής επιστήμης και πρακτικής σχετικά με την κοινωνική μάστιγα της κατάχρησης εξαρτησιογόνων ουσιών από εκατομμύρια άτομα σε όλες τις αναπτυγμένες κοινωνίες, ενώ η παραδοσιακή τους χρήση σε ανατολικές κυρίως κοινωνίες δεν είναι δυνατό να εκριζωθεί γιατί σταθεροποιήθηκε σαν μέρος μακραίωνων παραδόσεων.
Ο σύγχρονος «πόλεμος του οπίου» στις ανεπτυγμένες κοινωνίες έχει προκαλέσει πολλές χιλιάδες περισσότερα θύματα από τον ιστορικό πόλεμο των εγγλέζων αποικιοκρατών στην Κίνα μερικούς αιώνες πριν.
Η κοινωνική κρίση που υποσκάπτει τα θεμέλια του σύγχρονου πολιτισμού έχει σαν μέσο διείσδυσης, εκτός από την οικονομική κρίση, και την κερκόπορτα της κατάχρησης εξαρτησιογόνων ουσιών (υπό την επίσημη κάλυψη και τις ευλογίες του κράτους) ώστε να επιτευχθεί ο κύριος σκοπός των ηγετικών πολιτικών, οικονομικών και θρησκευτικών ομάδων, που δεν είναι άλλος από την χειραγώγηση των μαζών, και την κατάργηση της ατομικότητας και των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Όσον αφορά στην ιατρική επιστήμη η κερκόπορτα αυτή έχει κλείσει εντελώς, και η χρήση εξαρτησιογόνων απορρίπτεται, γιατί το Ιατρικό Σώμα είναι απολύτως ανεξάρτητο από τα πολιτικά συμφέροντα (που υπαγορεύουν την περαιτέρω διάδοση των ναρκωτικών, σαν κοινωνικό υποκατάστατο) ή τα οικονομικά συμφέροντα που απλώς υπαγορεύουν στην πολιτική και την θρησκευτική εξουσία την επιθυμία τους και αυτή υλοποιείται σε κάθε θέμα.
Στο 2ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο «Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ» ομόφωνα διατυπώθηκε η άποψη, από τους συμμετέχοντες επιστήμονες, πως τα Ναρκωτικά (κάθε είδους) θα πρέπει να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται από τους γιατρούς αποκλειστικά και μόνο για θεραπευτικούς σκοπούς όταν και όπου έχουν ένδειξη.
Στο ιατρικό «οπλοστάσιο», αιώνες τώρα, ποικίλες φαρμακευτικές ουσίες, με ψυχοτρόπο δράση χρησιμοποιούνται. Τα ψυχοτρόπα φάρμακα (που ο πολύς κόσμος αποκαλεί ναρκωτικά) ήταν και είναι πολύτιμα στην ιατρική επιστήμη για την αντιμετώπιση σοβαρών κλινικών προβλημάτων. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν είναι επιτρεπτό τα ψυχοτρόπα να χρησιμοποιούνται σαν ευφορικές ουσίες κατά τα ανατολικά παραδοσιακά πρότυπα και, εν πάση περιπτώσει, αν με ευθύνη του κράτους ή των ίδιων των χρηστών χρησιμοποιούνται σαν τέτοια, είναι απαράδεκτο να υπάρχει ιατρική συναίνεση ή ανοχή σε τέτοιου είδους χρήση. Ιατρική υποχρέωση είναι η απεξάρτηση και ΟΧΙ η συντήρηση της εξάρτησης.
Το γεγονός πως η συγκέντρωση των πιο αξιόπιστων γιατρών της Ευρώπης, σε επίσημη συνεδριακή διαδικασία στην οποία οι επιστήμονες καλούνται να καταθέσουν ακλόνητα στοιχεία για τις απόψεις τους (επιστημονικού πάντα χαρακτήρα) κατέληξαν ομόφωνα στο συμπέρασμα αυτό, στο παραπάνω Πανευρωπαϊκό Συνέδριο, αποτελεί ελπιδοφόρο γεγονός στην αντιμετώπιση και των κοινωνικών παραμέτρων της κατάχρησης των ναρκωτικών.
Είναι αυτονόητο πλέον πως οι Ιατρικοί Σύλλογοι, οφείλουν να διαγράφουν αμέσως από την δύναμη τους την κατηγορία των ιατρών εκείνων (που για λόγους οικονομικούς ή έστω επειδή συνδέονται με τα ύποπτα κυκλώματα της πολιτικής εξουσίας) συνεχίζουν να χορηγούν ψυχοτρόπες ουσίες για ευφορικούς λόγους.
Τα επιστημονικά δεδομένα πλέον έχουν οριστικοποιηθεί και (ανεξάρτητα από την διάθεση ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που τολμούν να αμφισβητούν τα επιστημονικά δεδομένα) η θέση του Ιατρικού Σώματος για την διαφύλαξη του θεραπευτικού και μόνο χαρακτήρα των ψυχοτρόπων ουσιών οφείλει να είναι ενιαία και αμετακίνητη.
Ειδικά στη χώρα μας, για τον λόγο ότι το εσωτερικό πρόβλημα των ναρκωτικών επιβαρύνεται και με το «εισαγόμενο» πρόβλημα (σχεδόν ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών αλλά και χρηστών στα σύνορα) και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η κρατική αγυρτεία έχει επικρατήσει πλήρως, αποκλειστική ευθύνη για την επίλυση του φαίνεται να έχουν μόνο οι έλληνες γιατροί με τους Ιατρικούς τους Συλλόγους, τις Ιατρικές σχολές και το ΕΣΥ.
Η ενημερωτική μας εκστρατεία κατά των ναρκωτικών πρέπει να αλλάξει μορφή και να αποκτήσει απόλυτο χαρακτήρα.
Οι ασθενείς, οι πολίτες γενικότερα, αλλά και οι μέχρι τώρα χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών πρέπει να έχουν κατάλληλη ενημέρωση και οδηγίες, ώστε να γνωρίζουν επακριβώς που τελειώνει η θεραπευτική χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών.
Η αντιμετώπιση των επιπλοκών σε ήδη χρήστες (σύνδρομα στέρησης, πτώση της αμυντικής ικανότητας του οργανισμού, ηπατοπάθειες, λοιμώξεις, τοξίκωση αγγείων, AIDS κ.λ.π. ) αποτελούν επιπρόσθετο ιατρικό καθήκον, που έχει πάγιους και γνωστούς κλινικούς κανόνες και μέσα. Και οι γιατροί πρέπει να είναι ελεύθεροι να το ασκήσουν, και να βοηθήσουν τους χρήστες στην απεξάρτηση τους, παρά τις κρατικές πιέσεις και την κρατική αγυρτεία.
Τα υποτιθέμενα προγράμματα μεθαδόνης που παρουσιάστηκαν πρόσφατα σαν πανάκεια, για την εξαπάτηση των συγγενών των τοξικομανών, έχουν αποτύχει παντού. Αλλά και τα ίδια τα δήθεν ειδικά θεραπευτικά κέντρα και μονάδες του ΟΚΑΝΑ (ΙΘΑΚΗ, ΣΤΡΟΦΗ, ΕΞΟΔΟΣ, ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ 18 κ.λ.π.) έχουν την υποχρέωση να εφαρμόζουν τα επιστημονικά δεδομένα για την απεξάρτηση, και να μην καθορίζουν τις «θεραπευτικές» μεθόδους που οι αμφισβητούμενες ιατρικά διευθυντικές τους ομάδες εξακολουθούν να επινοούν.
Ο διάλογος που πριν αρκετά χρόνια είχε ανοίξει και στον ιατρικό χώρο σχετικά με την ορθή αντιμετώπιση, από κλινική σκοπιά, του εξελισσόμενου προβλήματος των ναρκωτικών έχει πλέον κλείσει με οριστικά επιστημονικά συμπεράσματα. Ο χρόνος πού χάθηκε, χάριν του διαλόγου, όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και οι παλινωδίες του επίσημου κράτους που συνεχίζονται, κόστισαν ήδη εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές και στην Ελλάδα. Και επέφεραν σοβαρότατα κοινωνικά δράματα στις οικογένειες των χιλιάδων τοξικομανών μεταξύ των οποίων και παιδιά της σχολικής ηλικίας. Η μέση ηλικία της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών στην Ελλάδα πέφτει ραγδαία (σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου συνεδρίου) και το κοινωνικό πρόβλημα των ναρκωτικών έχει ήδη μετατραπεί σε κοινωνικό έγκλημα. Οι οριστικές αποφάσεις του ιατρικού επιστημονικού χώρου σχετικά με την απαλλαγή από την τοξικομανία μένουν πλέον για εφαρμογή. Και οι συμβουλές μας προς τους ενδεχόμενους χρήστες απλοποιούνται σε μία και μοναδική: Οι ψυχοτρόπες ουσίες κάθε είδους επιβάλλεται να χρησιμοποιούνται μόνο για θεραπευτικούς λόγους και μόνο για όσο διάστημα η θεραπευτικοί αυτοί λόγοι το επιβάλλουν.
Αύγουστος 1998
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: Ναρκωτικά, Η ανατομία ενός μύθου. Εφημερίδα «ΘΑΡΡΟΣ» (Δυτική
Μακεδονία) 1992
2. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: ΤΟ 2ο ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΝΈΔΡΙΟ «Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ». ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ 1996
3. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΥΦΑΡΜΑΚΙΑΣ. Εισήγηση στο 6ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ 1997
4. ΓΡΙΒΑΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ: ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ. ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1990
5. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: Ο ποιοτικός έλεγχος των νοσηλειών. Ιατρικός Τύπος 1994
6. ΕΟΦ : ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΟΛΟΓΙΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΟΦ ΑΘΗΝΑ 1996
7. CIRAULO DA et al: FREQUENSY IN OVERUSING ALPRAZOLAM ON DAUGHTERS OF ALCOHOLICS. AMERICAN JOURNAL OF PSYCHIATRY 153/SUPPL. (956-958) 1996
8. EHRENREICH H. et al: A NEW WAY OF TREATMENT OF CHRONIC ALCOHOLIC PATIENTS. THE FIRST CONCLUSIONS. EUROPEAN ARCHIVES OF PSYCHIATRY AND CLINICAL NEUROSCIENCE. 247/1 (51-54) 1997__
(Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα «Ναξιακοί Ορίζοντες», μετά από άδεια του συγγραφέα)
Ναρκωτικά ορίζονται οι ψυχοτρόπες εκείνες ουσίες φυσικής ή χημικής προέλευσης οι οποίες έχουν επιπρόσθετα και εξαρτησιογόνα δράση. Στις κατηγορίες αυτές ανήκουν τα οπιούχα αναλγητικά, τα ελάσσονα και μείζονα ηρεμιστικά, τα αντιψυχωσικά, τα παραισθησιογόνα, τα αντικαταθλιπτικά, τα υπναγωγά, τα αντιβηχικά, τα αντιεπιληπτικά τα διεγερτικά, ορισμένα αντιισταμινικά και άλλες κατηγορίες φαρμάκων και ουσιών με κοινό χαρακτηριστικό πως οδηγούν με την μη ελεγχόμενη χρήση τους σε σωματική ή ψυχική εξάρτηση, εξάρτηση διαφορετικού βαθμού και είδους για το καθένα, που συναρτάται τόσο από την χημική τους σύσταση, όσο και από το σωματικό και ψυχολογικό υπόστρωμα του χρήστη.
Η παράδοση της χρήσης αναλγητικών και ψυχοτρόπων ουσιών στην ιατρική είναι μακρόχρονη και η σύσταση για την χρήση τους βρίσκεται και στα πρώτα γραφτά κείμενα των θεμελιωτών της ιατρικής, σαν επιστήμης, από την αρχαιότητα.
Το σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα των ναρκωτικών στις δυτικές κοινωνίες έγκειται στο γεγονός πως οι ψυχοτρόπες ουσίες δεν χρησιμοποιούνται πλέον αποκλειστικά για θεραπευτικούς σκοπούς αλλά σαν ευφορικές ουσίες.
Μετά από 30 χρόνια έντονου κοινωνικού και ιατρικού προβληματισμού, με διαδικασία έντονων αντιθέσεων, φαίνεται να αποσαφηνίζεται η οριστική θέση της ιατρικής επιστήμης και πρακτικής σχετικά με την κοινωνική μάστιγα της κατάχρησης εξαρτησιογόνων ουσιών από εκατομμύρια άτομα σε όλες τις αναπτυγμένες κοινωνίες, ενώ η παραδοσιακή τους χρήση σε ανατολικές κυρίως κοινωνίες δεν είναι δυνατό να εκριζωθεί γιατί σταθεροποιήθηκε σαν μέρος μακραίωνων παραδόσεων.
Ο σύγχρονος «πόλεμος του οπίου» στις ανεπτυγμένες κοινωνίες έχει προκαλέσει πολλές χιλιάδες περισσότερα θύματα από τον ιστορικό πόλεμο των εγγλέζων αποικιοκρατών στην Κίνα μερικούς αιώνες πριν.
Η κοινωνική κρίση που υποσκάπτει τα θεμέλια του σύγχρονου πολιτισμού έχει σαν μέσο διείσδυσης, εκτός από την οικονομική κρίση, και την κερκόπορτα της κατάχρησης εξαρτησιογόνων ουσιών (υπό την επίσημη κάλυψη και τις ευλογίες του κράτους) ώστε να επιτευχθεί ο κύριος σκοπός των ηγετικών πολιτικών, οικονομικών και θρησκευτικών ομάδων, που δεν είναι άλλος από την χειραγώγηση των μαζών, και την κατάργηση της ατομικότητας και των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Όσον αφορά στην ιατρική επιστήμη η κερκόπορτα αυτή έχει κλείσει εντελώς, και η χρήση εξαρτησιογόνων απορρίπτεται, γιατί το Ιατρικό Σώμα είναι απολύτως ανεξάρτητο από τα πολιτικά συμφέροντα (που υπαγορεύουν την περαιτέρω διάδοση των ναρκωτικών, σαν κοινωνικό υποκατάστατο) ή τα οικονομικά συμφέροντα που απλώς υπαγορεύουν στην πολιτική και την θρησκευτική εξουσία την επιθυμία τους και αυτή υλοποιείται σε κάθε θέμα.
Στο 2ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο «Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ» ομόφωνα διατυπώθηκε η άποψη, από τους συμμετέχοντες επιστήμονες, πως τα Ναρκωτικά (κάθε είδους) θα πρέπει να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται από τους γιατρούς αποκλειστικά και μόνο για θεραπευτικούς σκοπούς όταν και όπου έχουν ένδειξη.
Στο ιατρικό «οπλοστάσιο», αιώνες τώρα, ποικίλες φαρμακευτικές ουσίες, με ψυχοτρόπο δράση χρησιμοποιούνται. Τα ψυχοτρόπα φάρμακα (που ο πολύς κόσμος αποκαλεί ναρκωτικά) ήταν και είναι πολύτιμα στην ιατρική επιστήμη για την αντιμετώπιση σοβαρών κλινικών προβλημάτων. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν είναι επιτρεπτό τα ψυχοτρόπα να χρησιμοποιούνται σαν ευφορικές ουσίες κατά τα ανατολικά παραδοσιακά πρότυπα και, εν πάση περιπτώσει, αν με ευθύνη του κράτους ή των ίδιων των χρηστών χρησιμοποιούνται σαν τέτοια, είναι απαράδεκτο να υπάρχει ιατρική συναίνεση ή ανοχή σε τέτοιου είδους χρήση. Ιατρική υποχρέωση είναι η απεξάρτηση και ΟΧΙ η συντήρηση της εξάρτησης.
Το γεγονός πως η συγκέντρωση των πιο αξιόπιστων γιατρών της Ευρώπης, σε επίσημη συνεδριακή διαδικασία στην οποία οι επιστήμονες καλούνται να καταθέσουν ακλόνητα στοιχεία για τις απόψεις τους (επιστημονικού πάντα χαρακτήρα) κατέληξαν ομόφωνα στο συμπέρασμα αυτό, στο παραπάνω Πανευρωπαϊκό Συνέδριο, αποτελεί ελπιδοφόρο γεγονός στην αντιμετώπιση και των κοινωνικών παραμέτρων της κατάχρησης των ναρκωτικών.
Είναι αυτονόητο πλέον πως οι Ιατρικοί Σύλλογοι, οφείλουν να διαγράφουν αμέσως από την δύναμη τους την κατηγορία των ιατρών εκείνων (που για λόγους οικονομικούς ή έστω επειδή συνδέονται με τα ύποπτα κυκλώματα της πολιτικής εξουσίας) συνεχίζουν να χορηγούν ψυχοτρόπες ουσίες για ευφορικούς λόγους.
Τα επιστημονικά δεδομένα πλέον έχουν οριστικοποιηθεί και (ανεξάρτητα από την διάθεση ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που τολμούν να αμφισβητούν τα επιστημονικά δεδομένα) η θέση του Ιατρικού Σώματος για την διαφύλαξη του θεραπευτικού και μόνο χαρακτήρα των ψυχοτρόπων ουσιών οφείλει να είναι ενιαία και αμετακίνητη.
Ειδικά στη χώρα μας, για τον λόγο ότι το εσωτερικό πρόβλημα των ναρκωτικών επιβαρύνεται και με το «εισαγόμενο» πρόβλημα (σχεδόν ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών αλλά και χρηστών στα σύνορα) και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η κρατική αγυρτεία έχει επικρατήσει πλήρως, αποκλειστική ευθύνη για την επίλυση του φαίνεται να έχουν μόνο οι έλληνες γιατροί με τους Ιατρικούς τους Συλλόγους, τις Ιατρικές σχολές και το ΕΣΥ.
Η ενημερωτική μας εκστρατεία κατά των ναρκωτικών πρέπει να αλλάξει μορφή και να αποκτήσει απόλυτο χαρακτήρα.
Οι ασθενείς, οι πολίτες γενικότερα, αλλά και οι μέχρι τώρα χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών πρέπει να έχουν κατάλληλη ενημέρωση και οδηγίες, ώστε να γνωρίζουν επακριβώς που τελειώνει η θεραπευτική χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών.
Η αντιμετώπιση των επιπλοκών σε ήδη χρήστες (σύνδρομα στέρησης, πτώση της αμυντικής ικανότητας του οργανισμού, ηπατοπάθειες, λοιμώξεις, τοξίκωση αγγείων, AIDS κ.λ.π. ) αποτελούν επιπρόσθετο ιατρικό καθήκον, που έχει πάγιους και γνωστούς κλινικούς κανόνες και μέσα. Και οι γιατροί πρέπει να είναι ελεύθεροι να το ασκήσουν, και να βοηθήσουν τους χρήστες στην απεξάρτηση τους, παρά τις κρατικές πιέσεις και την κρατική αγυρτεία.
Τα υποτιθέμενα προγράμματα μεθαδόνης που παρουσιάστηκαν πρόσφατα σαν πανάκεια, για την εξαπάτηση των συγγενών των τοξικομανών, έχουν αποτύχει παντού. Αλλά και τα ίδια τα δήθεν ειδικά θεραπευτικά κέντρα και μονάδες του ΟΚΑΝΑ (ΙΘΑΚΗ, ΣΤΡΟΦΗ, ΕΞΟΔΟΣ, ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ 18 κ.λ.π.) έχουν την υποχρέωση να εφαρμόζουν τα επιστημονικά δεδομένα για την απεξάρτηση, και να μην καθορίζουν τις «θεραπευτικές» μεθόδους που οι αμφισβητούμενες ιατρικά διευθυντικές τους ομάδες εξακολουθούν να επινοούν.
Ο διάλογος που πριν αρκετά χρόνια είχε ανοίξει και στον ιατρικό χώρο σχετικά με την ορθή αντιμετώπιση, από κλινική σκοπιά, του εξελισσόμενου προβλήματος των ναρκωτικών έχει πλέον κλείσει με οριστικά επιστημονικά συμπεράσματα. Ο χρόνος πού χάθηκε, χάριν του διαλόγου, όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και οι παλινωδίες του επίσημου κράτους που συνεχίζονται, κόστισαν ήδη εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές και στην Ελλάδα. Και επέφεραν σοβαρότατα κοινωνικά δράματα στις οικογένειες των χιλιάδων τοξικομανών μεταξύ των οποίων και παιδιά της σχολικής ηλικίας. Η μέση ηλικία της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών στην Ελλάδα πέφτει ραγδαία (σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου συνεδρίου) και το κοινωνικό πρόβλημα των ναρκωτικών έχει ήδη μετατραπεί σε κοινωνικό έγκλημα. Οι οριστικές αποφάσεις του ιατρικού επιστημονικού χώρου σχετικά με την απαλλαγή από την τοξικομανία μένουν πλέον για εφαρμογή. Και οι συμβουλές μας προς τους ενδεχόμενους χρήστες απλοποιούνται σε μία και μοναδική: Οι ψυχοτρόπες ουσίες κάθε είδους επιβάλλεται να χρησιμοποιούνται μόνο για θεραπευτικούς λόγους και μόνο για όσο διάστημα η θεραπευτικοί αυτοί λόγοι το επιβάλλουν.
Αύγουστος 1998
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: Ναρκωτικά, Η ανατομία ενός μύθου. Εφημερίδα «ΘΑΡΡΟΣ» (Δυτική
Μακεδονία) 1992
2. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: ΤΟ 2ο ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΝΈΔΡΙΟ «Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ». ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ 1996
3. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΥΦΑΡΜΑΚΙΑΣ. Εισήγηση στο 6ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ 1997
4. ΓΡΙΒΑΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ: ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ. ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1990
5. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: Ο ποιοτικός έλεγχος των νοσηλειών. Ιατρικός Τύπος 1994
6. ΕΟΦ : ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΟΛΟΓΙΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΟΦ ΑΘΗΝΑ 1996
7. CIRAULO DA et al: FREQUENSY IN OVERUSING ALPRAZOLAM ON DAUGHTERS OF ALCOHOLICS. AMERICAN JOURNAL OF PSYCHIATRY 153/SUPPL. (956-958) 1996
8. EHRENREICH H. et al: A NEW WAY OF TREATMENT OF CHRONIC ALCOHOLIC PATIENTS. THE FIRST CONCLUSIONS. EUROPEAN ARCHIVES OF PSYCHIATRY AND CLINICAL NEUROSCIENCE. 247/1 (51-54) 1997__
(Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα «Ναξιακοί Ορίζοντες», μετά από άδεια του συγγραφέα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου