Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Τι γυρεύουν τα πλουσιόπαιδα με τις κουκούλες στα Εξάρχεια;



Μια ιστορία άκρως ενδιαφέρουσα !
Ο πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία του αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
- Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;
- Ναι βεβαίως, τι είναι;
- Μπαμπά, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;
- Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά.
Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;
(Ρώτησε θυμωμένα).
- Θέλω να ξέρω ακριβώς.
Σε παρακαλώ, πες μου πόσα παίρνεις στη μια ώρα;
- Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω 50 € την ώρα.
- Ωχ ! ! !
(Απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω).
- Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις 25 €;
Ο πατέρας εξαγριωμένος:
- Εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι, ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου.
Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής…
Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.
Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα. Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα; Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται: Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα 25 € και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα για να ακολουθήσει ο παρακάτω διάλογος:
- Κοιμάσαι γιε μου;
- Δεν κοιμάμαι.
- Σκεφτόμουν, ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα…
Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα…
Εδώ είναι τα 25 € που μου ζήτησες.
Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας.
- Σ’ ευχαριστώ μπαμπά !
(Φώναξε).
Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα. Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει. Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά - σιγά τα χρήματά του και κοιτάζει τον μπαμπά του.
- Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;
(Γκρινιάζει ο πατέρας του).
- Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω !
(Απάντησε το μικρό παιδί).
Μπαμπά, έχω 50 € τώρα ! ! !
Μπορώ να αγοράσω μια ώρα από τον χρόνο σου;
Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι.
Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.
Ο πατέρας συντετριμμένος, αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του.
Η ιστορία αυτή είναι μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους όσους εργάζονται τόσο σκληρά στη ζωή.
Δεν πρέπει να αφήνουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να αφιερώνουμε χρόνο σε εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς, εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας.
Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία των 50 € του χρόνου σας με αυτούς που αγαπάτε, αλλά κυρίως με τα παιδιά.
Ίσως εδώ να βρίσκεται και η λύση του αινίγματος για το τι γυρεύουν τα πλουσιόπαιδα με τις κουκούλες στα… Εξάρχεια και τι ρόλο παίζει η συνοχή της οικογένειας στις σύγχρονες κοινωνίες.
Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες, αλλά τα μέλη της οικογένειας που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους, ενώ κάποιων οι μνήμες και οι ζωές θα είναι ήδη χαραγμένες ή και κατεστραμμένες για πάντα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: