Στην τελευταία μας εξόρμηση είχαμε σχεδιάσει να επισκεφθούμε τη Νέδουσα και τη Μονή Μαρδακίου στον Ταΰγετο. Αφού φτάσαμε ως εκεί και είδαμε, ότι είχαμε να δούμε, για να μην γυρίσουμε πίσω από τον ίδιο δρόμο είπαμε να κατηφορίσουμε προς Αλαγονία και Αρτεμισία κάνοντας καμιά δεκαπενταριά χιλιόμετρα μέσα στο καταπράσινο δάσος του Ταϋγέτου με τα τρεχούμενα νερά μέχρι να βγούμε στον επαρχιακό δρόμο Καλαμάτας - Σπάρτης. Μπαίνοντας στην Αλαγονία ήρθε η πρώτη έκπληξη. Ένα τσούρμο φίλοι και γνωστοί απολάμβαναν τον Κυριακάτικο περίπατό τους. Ξεπεζέψαμε, τα είπαμε και φωτογραφηθήκαμε μαζί τους, αλλά δεν τους ακολουθήσαμε παρά την επιμονή τους να μας κάνουν το μεσημεριανό τραπέζι. Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας και φτάνοντας στην Αρτεμισία, έρχεται η δεύτερη έκπληξη. Από ένα γνωστό αυτοκίνητο κατεβαίνουν δυο φιλικά ζευγάρια. Οι φίλοι μας είχαν έρθει ως εδώ για να απολαύσουν το Κυριακάτικο τραπέζι τους μακριά από τη βουή της πόλης. Χαϊδαριώτες, Αιγαλιώτες και Καλαματιανοί γίναμε μια παρέα και κατευθυνθήκαμε στο γραφικό εστιατόριο της Επαρχιακής Οδού Καλαμάτας - Σπάρτης, κάτω από τα πλατάνια. Περάσαμε λίγες ώρες ευχάριστα απολαμβάνοντας την παραδοσιακή κουζίνα μέχρι να έρθει η ώρα της επιστροφής. Βγαίνοντας από την ταβέρνα πέφτουμε πάνω στην τρίτη έκπληξη. Από την απέναντι πλευρά του δρόμου ακούμε να μας φωνάζουν με τα ονόματά μας. Το ζευγάρι που διατηρεί τον πάγκο με τα παραδοσιακά προϊόντα είναι διαδικτυακοί μας φίλοι και fan του επι-δεξιος (ψάλτης). Παρακολουθούν χρόνια τώρα τα ταξιδιωτικά οδοιπορικά μας, σχολιάζουν και αποθηκεύουν φωτογραφικό υλικό… Έχουμε μείνει κάγκελο. Μας έχει συμβεί πολλές φορές αυτό. Να μας αναγνωρίζουν ή να αναγνωρίζουμε πρόσωπα που δεν είχαμε την τύχη να βρεθούμε κατά το παρελθόν δια ζώσης. Έχει συμβεί σε διάφορες κοινωνικές, πολιτικές ή αθλητικές εκδηλώσεις, στην Αθήνα ή σε πόλεις της επαρχίας, αλλά ότι θα συνέβαινε και στην καρδιά του Ταϋγέτου ούτε που το φανταζόμασταν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου