Λένε πως το 1914, ένα αγόρι, φεύγοντας για τον πόλεμο, άφησε το ποδήλατό του δίπλα στο δέντρο. Το αγόρι δεν γύρισε ποτέ και το δέντρο μεγάλωσε αγκαλιάζοντας το ποδήλατο... Από τότε, ποδήλατο και δέντρο είναι αγκαλιασμένα για 99 ολόκληρα χρόνια. Αυτή η αγκαλιά διαρκεί σχεδόν ένα αιώνα!!!
Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Το 1914 δεν υπήρχαν τέτοια ποδηλατάκια ούτε το δένδρο είναι αιωνόβιο, όπως ξέρουμε τα πεύκα μεγαλώνουν πολύ γρήγορα το δε ποδηλατάκι είναι πολύ νεότερο από ότι λένε, διότι το πλαστικό ανακαλύφθηκε κάπου λίγο πριν απ τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το ποδήλατο έχει πλαστικά χερούλια και ρόδες από συμπαγές λάστιχο τιμόνι επινικελομένο πράγμα που μας πάει στην δεκαετία του 1960.
Δημοσίευση σχολίου