Στρατηγικός Σχεδιασμός για την Τουριστική Ανάπτυξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου!!!

Συνεδρίαση Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου

Βασικά σημεία ομιλίας του Περιφερειακού Συμβούλου Σωτήρη Παναγιωτόπουλου

Θέμα: «Στρατηγικός Σχεδιασμός για την Τουριστική Ανάπτυξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο για την πατρίδα μας στον Τομέα του Τουρισμού. Η Πελοπόννησος είναι ένας ευλογημένος τόπος από τους μοναδικούς στην Ελλάδα και τους ελάχιστους στην Ευρώπη που έχουν την δυνατότητα Πολυμορφικού Τουρισμού. Αυτή την δυνατότητα συζητούμε σήμερα, όπως και την ευκαιρία η Πελοπόννησος για πρώτη φορά να έχει ένα brand name, να έχει ταυτότητα, να έχει μια σύγχρονη επικοινωνιακή διαδικτυακή πύλη, κ.α, να έχει Πελοποννησιακό σύμφωνο ποιότητας, μέσα από ένα σχεδιασμό ο οποίος έρχεται σε μια κρίσιμη περίοδο με πάρα πολλά θετικά στοιχεία. Έναν σχεδιασμό σύγχρονο, με συγκεκριμένες δράσεις, συγκεκριμένες προτεραιότητες που μπορεί να αποτελέσει το επίκεντρο της Τουριστικής Ανάπτυξης της Χώρας, αν υλοποιηθούν οι δράσεις αυτές μέσα σ΄ ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Έναν στρατηγικό σχεδιασμό που έλειπε, δεδομένου ότι στον τόπο μας δεν υπήρξε κατά το παρελθόν σε εθνικό επίπεδο συγκεκριμένη και στοχευόμενη πολιτική για τον Τουρισμό, αρκεί να θυμίσω ότι και το Υπουργείο Τουρισμού είχε καταργηθεί από την τότε δήθεν εκσυγχρονιστική - προοδευτική Κυβέρνηση της Χώρας.

Πέραν όμως από αυτά που παρουσίασε η πλευρά της πλειοψηφίας θεωρώ ότι πάρα πολλά ακόμα μπορούν να γίνουν. Μπορούμε να ενισχύσουμε αυτόν τον σχεδιασμό με στόχο την αναβάθμιση του Τουριστικού Προϊόντος, προκειμένου να αποτελέσει ο Τουρισμός στην Περιφέρειά μας την χαμένη ελπίδα για επανεκκίνηση της οικονομίας, για νέες θέσεις εργασίας, για στήριξη του εισοδήματος και ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής. Γιατί μπορεί και πρέπει ο Τουρισμός να αποτελέσει και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, βασικό πυλώνα ανάπτυξης και βασική πηγή εισοδήματος για τους Πελοποννήσιους πολίτες. Γιατί ο Τουρισμός είναι ο στυλοβάτης μιας σύγχρονης οικονομίας που δεν μπορεί να λειτουργεί απομονωμένα σε σχέση με το σύνολο της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας ενός τόπου.

Γιατί ο Τουρισμός, είναι ο κατ΄ εξοχήν εξαρτώμενος κλάδος από μια πληθώρα παραγόντων που ποικίλουν όχι μόνο από τη γενικότερη οικονομική κατάσταση αλλά και από πολλούς άλλους παράγοντες.

Αναγνωρίζουμε την σημασία της εφαρμογής των νέων τεχνολογιών με σκοπό την προβολή και αξιοποίηση του Τουριστικού προϊόντος και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Πελοποννήσου, γιατί πλέον ζούμε σε μια άλλη εποχή που έχουν αλλάξει τα δεδομένα και οι νέες τεχνολογίες αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας του πολίτη. Επισημαίνουμε όμως και επαναλαμβάνουμε ότι τα κρίσιμα και στρατηγικής σημασίας ζητήματα για την ισόρροπη και διαχρονική πάνω σε στέρεες βάσεις τουριστική ανάπτυξη, είναι η ποιότητα και το κόστος των προσφερόμενων υπηρεσιών, η προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος, το τεράστιο θέμα των υποδομών και της προσέγγισης προσπελασιμότητας, η επιμήκυνση της εποχικότητας καθώς και νέα προϊόντα τουρισμού τα οποία συνδέονται με σύγχρονες και προσαρμοσμένες στις ανάγκες της εποχής (δραστηριότητες & επαγγέλματα), όπως ο αγροτουρισμός, ο οποίος συνδέεται άρρηκτα με τα μεταποιημένα παραδοσιακά στρατηγικής σημασίας Πελοποννησιακά προϊόντα, ο θεματικός τουρισμός, π.χ ο Τουρισμός Δικτύου αρχαίων και σύγχρονων θεάτρων, βυζαντινών μνημείων, ιστορικών κάστρων, που διαθέτει πλειάδα η Πελοπόννησος, κ.α, και βεβαίως, ο θαλάσσιος και παράκτιος τουρισμός.

Επίσης ενέργειες και δράσεις που αφορούν την ανάπτυξη των ακτογραμμών της Περιφέρειας (μην ξεχνάμε ότι η Πελοπόννησος είναι μια απέραντη ακτογραμμή η οποία μένει δυστυχώς αναξιοποίητη), των υποδομών προσπελασιμότητας και φυσικά σύνδεσής τους με κόμβους ευρύτερου Τουριστικού ενδιαφέροντος και αγροτουρισμού, όπως, αρχαιολογικοί τόποι, μοναστήρια, ορεινοί όγκοι, παραδοσιακά χωριά, κ.α. πρέπει να αποτελούν προτεραιότητες της πολιτικής της Περιφέρειας για τα επόμενα χρόνια. Η σχεδίαση και δημιουργία δικτύου υποδομών για την ισόρροπη εξάπλωση και διάχυση των πλεονεκτημάτων από χώρους υψηλής Τουριστικής και Αγροτουριστικής δραστηριότητας, προς περιοχές λιγότερο γνωστές καθώς και προώθηση των αγροτικών προϊόντων αυτών των περιοχών, προς κόμβους μεγάλης τουριστικής και αγροτουριστικής ανάπτυξης, αποτελεί μία ακόμα πρόταση που καταθέτω στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Ως παράδειγμα θα αναφέρω την περιοχή της Πύλου στην Μεσσηνία, δεδομένου ότι εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο Ξενοδοχειακό συγκρότημα COSTA NAYARINO, καθώς και η μαρίνα λιμενισμού σκαφών αναψυχής της Πύλου. Η προσβασιμότητα όμως τόσο προς το συγκρότημα COSTA NAYARINO, όσο και προς σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της περιοχής, όπως το ¨Παλάτι του Νέστωρος¨ και η σύνδεση με την ανάπτυξη αγροτουριστικής κίνησης της ενδοχώρας δεν είναι και η καλύτερη για τον επισκέπτη.

Παρόμοια προβλήματα προσβασιμότητας υπάρχουν και σε πολλές άλλες περιοχές όπως π.χ προς την περιοχή της ΜΑΝΗΣ και της Αρχαίας Μεσσήνης, περιοχές οι οποίες έχουν μεγάλη διεθνή αναγνώριση, καθώς και σε πολλές άλλες περιοχές της Πελοποννήσου. Αυτό και μόνο το παράδειγμα καταδεικνύει ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για την προσέλκυση μεσαίου και ανώτερου οικονομικού – κοινωνικού επιπέδου τουριστικού ρεύματος σε συγκεκριμένες περιοχές της Πελοποννήσου που πρέπει να δώσουμε το βάρος μας. Επίσης κομβικής σημασίας θεωρώ την στενή συνεργασία της Περιφέρειας με τα Επιμελητήρια Πελοποννήσου και τους φορείς του Τουρισμού. Δηλαδή με εκείνους τους φορείς οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την υποστήριξη των τουριστικών, αγροτουριστικών και αγροτικών επιχειρήσεων της Περιφέρειας. Επειδή ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να αναφερθώ περισσότερο στο κορυφαίο αυτό θέμα συζήτησης, θα σταθώ σε δύο παραδείγματα που διάβασα σε πρόσφατη συνέντευξη του Γερμανού επιτρόπου για την ανάπτυξη της Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα του κ. ΦΟΥΧΤΕΛ, ο οποίος είχε επισκεφτεί και την Περιφέρεια Πελοποννήσου και τα οποία μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Πρώτον, είχε πει ότι στην Γερμανία η τουριστική περίοδος διαρκεί σε πολλές περιοχές σχεδόν όλο το χρόνο, ενώ στην Ελλάδα όλα σταματούν στα τέλη Οκτωβρίου, και Δεύτερον, ότι μια Αγροτουριστική μονάδα στην νότια Γερμανία δέχεται 15.000 επισκέπτες ετησίως, ενώ στην Ελλάδα μονάδα αντίστοιχου μεγέθους μόνο 1.000 επισκέπτες. Αυτά και μόνο τα δυο παραδείγματα περιγράφουν μια πραγματικότητα, την οποία όλοι μας επιθυμούμε να αλλάξουμε και πρέπει να αλλάξουμε σύντομα. Αλλά για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, πολύ δουλειά, συνεργασία, σύνθεση απόψεων και κυρίως πολιτική βούληση εκ μέρους της Περιφερειακής αρχής.