Αποφάσισε να εισέλθει και αυτή στη συμμαχία των προθύμων… με την απόφασή της να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας, δίνει συγχωροχάρτι στον ΓΑΠ και στην πολιτική του… αποκαλύπτει πως μας δούλευε δυο χρόνια… και εισέρχεται κι αυτή στον πολιτικό αποτεφρωτήρα…
Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
3 σχόλια:
Η διάσωση του Γ. Παπανδρέου από τον Α. Σαμαρά και η σθεναρή υποστήριξη του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη δανειακή σύμβαση που θεσμοθετεί την εθνική υποτέλεια και την οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων, σηματοδοτούν μια νέα πολιτική πραγματικότητα. Ο πρόεδρος της ΝΔ εγκατέλειψε τη γραμμή εμφάνισης του κόμματός του ως αντίθετου προς το ΠΑΣΟΚ και εμφανίζεται πλέον ως φιλόδοξος συνεχιστής της γραμμής του Γ. Παπανδρέου, την οποία μέχρι τώρα καταδίκαζε απερίφραστα. Αυτό τον απομακρύνει από την εξουσία, γιατί βεβαίως ο λαός θέλει άλλη πολιτική από αυτή του Γ. Παπανδρέου, όχι άλλο πρόσωπο που θα εφαρμόζει την ίδια πολιτική.
Στην τεράστια Ιστορία αυτού του τόπου, που έστω ακόμη στα χαρτιά την αποκαλούν ανεξάρτητη Ελληνική Δημοκρατία, ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου, που εξακολουθεί να παριστάνει τον πρωθυπουργό της παρά την συντριπτική κοινωνική κατακραυγή, έχει ήδη καταγραφεί με μεγάλα γράμματα ως προδότης του λαού και της πατρίδας.
Ως ο άνθρωπος που όχι μόνο αμαχητί αλλά αντιθέτως με σχέδιο εθνικής προδοσίας με ψέματα και λογιστικές αλχημείες την έσυρε στο ΔΝΤ, στην εξαθλίωση και την χρεοκοπία εξυπηρετώντας τα αδίστακτα οικονομικά συμφέροντα της ντόπιας και της διεθνούς τοκογλυφίας.
Στην Ελλάδα του σήμερα και παρά την τραγικότητα των στιγμών που περνάει ένας ολόκληρος λαός αναζητά ελπίδα, αναζητά σανίδα σωτηρίας, αναζητά έναν Έλληνα πατριώτη πολιτικό με σθένος και ειδικό βάρος για να σταματήσει τον κατήφορο του τόπου και να δώσει ανάσα σε έναν ολόκληρο λαό. Ο Αντώνης Σαμαράς που για 15 σχεδόν χρόνια ήταν έξω από το γήπεδο της πολιτικής ζωής του τόπου, όχι μόνο μπήκε από την θύρα των επισήμων, αλλά πήρε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού της αντίπαλης ομάδας.
Με αγωνία έλληνες και ελληνίδες περίμεναν όλο αυτό το διάστημα απέναντι στην λεηλασία της κυβέρνησης Παπανδρέου, με τα ανελέητα μέτρα των Βρυξελλών, να αρθεί ένας πολιτικός λόγος ουσιαστικών επιχειρημάτων. Ένας πολιτικός λόγος που αν μη τι άλλο θα ανάγκαζε τους ευρωπαίους, υποτίθεται εταίρους μας, να σεβαστούν τον λαό μας.
Παράλληλα περίμεναν να ακούσουν από τον Αντώνη Σαμαρά ξεκάθαρα ότι αν μη τι άλλο θα επιχειρήσει να συγκρουστεί ουσία και με τους νταβατζήδες είτε αυτοί είναι επιχειρηματίες, είτε η άρρωστη αγκιστρωμένη ραχοκοκαλιά του ελληνικού δημοσίου.
Όλο αυτό το διάστημα ένας λαός βασανισμένος είναι ανήμπορος και εγκλωβισμένος θεατής του παραλόγου της μικροπολιτικής. Από την μια ο Παπανδρέου υπηρέτης στο δόγμα του ΣΟΚ, να μας έχει γίνει στη κυριολεξία εφιάλτης και από την άλλη ο Σαμαράς εγκλωβισμένος μέσα και έξω από την Νέα Δημοκρατία ανά διαστήματα να επιχειρεί ξεσπάσματα λάιτ αντιπολίτευσης απογοητεύοντας ακόμη και αρκετούς οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτά που έγιναν όμως την περασμένη Πέμπτη στο ελληνικό κοινοβούλιο και στις επαφές των δυο πολιτικών πλευρών ήταν το απογοητευτικό αποκορύφωμα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ουσιαστικά ήταν και τύποις τελειωμένος από πρωθυπουργός της χώρας με στελέχη πρωτοκλασάτα και μη από το κόμμα του έτοιμα να του τραβήξουν το χαλί. Και ω του θαύματος ο Αντώνης Σαμαράς με την στάση του έγινε ναυαγοσώστης του πρώην συγκάτοικου και συμφοιτητή του, αφήνοντας ένα ολόκληρο λαό στην αγωνία, την απελπισία και την απόγνωση.
Για ποιο λόγο και με ποιο δικαίωμα ο Αντώνης Σαμαράς βγήκε δημοσίως στα κανάλια και δεσμεύτηκε υπέρ της δανειακής σύμβασης της 27 Οκτωβρίου της οποίας το περιεχόμενο αγνοεί ο ελληνικός λαός;
Πως και γιατί ο εμφανιζόμενος στο εσωτερικό ως αντιμνημονικός Αντώνης Σαμαράς βγήκε δεσμευτικά και υποστήριξε την δανειακή σύμβαση που εμμέσως πλην σαφώς ξεπουλάει την Ελλάδα;
Τι λόγους είχε ο Αντώνης Σαμαράς την ώρα που ο Παπανδρέου έχει διασυρθεί στις κάνες και τον διασύρουν δημόσια και δικοί του βουλευτές, του προσφέρει πολιτική ανάσα και τον αφήνει να διαπραγματεύεται η να εκβιάζει από τους δικούς του την παραμονή του;
Δέχθηκε πιέσεις απ έξω; Έκανε στροφή γιατί η …φιλελεύθερη πτέρυγα του κόμματος του ήταν έτοιμη να συμπράξει με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ; Είχε εσωτερικές, άλλες πιέσεις;
Ότι και να είναι μέσα στη σύγχυση ο Αντώνης Σαμαράς γκρέμισε ότι και αν είχε χτίσει μέσα στην διαδικασία αναμονή του για την πτώση του συγκάτοικου του Γιώργου Παπανδρέου από την εξουσία.
Η εξόφθαλμη αυτή μικροπολιτική συμπαιγνία την ώρα που η Ελλάδα αιμορραγεί εξέθεσε τους πρώην συγκάτοικους που ασέλγησαν πάνω στο πτώμα ενός ολόκληρου λαού. Η Ελλάδα που ο Γιώργος Παπανδρέου την έκανε πειραματόζωο των διεθνών τοκογλύφων δεν έχει ανάγκη από έναν καινούργιο διαχειριστή εξαρτώμενο από τις εντολές των ίδιων κέντρων αποφάσεων, ούτε εγκλωβισμένο από τους εγχώριους νταβατζήδες και κομματικούς βαρόνους.
Ο τόπος έχει ανάγκη από ένα πρωθυπουργό με ελληνική συνείδηση, πατριωτικό θάρρος και αποφασιστικότητα να δώσει τέλος στον εξευτελισμό, στην ισοπέδωση, στην εξαθλίωση ενός ολόκληρου λαού.
Πιστεύει ο Αντώνης Σαμαράς ότι διαθέτει αυτά τα στοιχεία; Η στάση του κυρίως την περασμένη Πέμπτη απέδειξε το αντίθετο. Μόνο αν τολμήσει ξεκάθαρα και βγει να πει όλη την αλήθεια και τι μπορεί να κάνει μέσα σε αυτή την αλήθεια που ισοπέδωσε την Ελλάδα μπορεί να γίνει πρωθυπουργός αυτής της χώρας.
Και όπως έχουν τα πράγματα αν το πράξει θα έχει την χρυσή ευκαιρία να μείνει στην ιστορία σε ακριβώς αντίθετη θέση και με αντίθετους χαρακτηρισμούς όχι μόνο από τον Γιώργο Παπανδρέου αλλά σχεδόν από όλους τους προηγούμενους.
Αν μπορεί να πάρει το ρίσκο και την απόφαση ιδού η Ρόδος, ιδού και το Πήδημα. Διαφορετικά και να γίνει πρωθυπουργός όπως είναι τώρα ο ελληνικός λαός θα γίνει για λίγο και θα έχει την ίδια τύχη του συγκάτοικου του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτό θέλει; Για αυτό ήταν έξω από το γήπεδο της πολιτικής ζωής για 15 σχεδόν χρόνια;
Δημοσίευση σχολίου