Ήρθαν τα πρώτα χιόνια στην Αττική… γι’ αυτό, ΟΔΗΓΟΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ !

Πώς συμπεριφέρεται ένα προσθιοκίνητο, ένα πισωκίνητο και ένα τετρακίνητο όχημα στο χιόνι; Τι θα πρέπει να ξέρουμε;
Πριν ξεκινήσετε για μια τοποθεσία, εφόσον γνωρίζετε ότι έχει χιόνι, θα πρέπει να έχετε φροντίσει ώστε να υπάρχουν αλυσίδες χιονιού στο χώρο αποσκευών σας. Φορώντας τις αλυσίδες στους κινητήριους τροχούς, επιτυγχάνεται καλύτερη πρόσφυση. Πρέπει όμως να σημειώσουμε, ότι οι αλυσίδες δε λύνουν το πρόβλημα της πρόσφυσης, γι’ αυτό θα πρέπει να είσαστε ακόμη πολύ προσεκτικοί και να διατηρείτε χαμηλές ταχύτητες.

Κίνηση με προσθιοκίνητο αυτοκίνητο

Στις ευθείες, το προσθιοκίνητο αυτοκίνητο συμπεριφέρεται καλύτερα από ένα πισωκίνητο, λόγω του αυξημένου βάρους που έχει στον εμπρόσθιο άξονα. Όμως, σε ανηφορικό δρόμο το αυτοκίνητο πιθανότατα να γλιστράει. Αυτό συμβαίνει γιατί, λόγω της κλίσης του δρόμου, το βάρος του αυτοκινήτου μεταβιβάζεται προς τα πίσω, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιείται η απαραίτητη πρόσφυση στους κινητήριους τροχούς. Στην περίπτωση αυτή, καλό είναι να κινηθείτε με την όπισθεν. Σε κατηφόρα θα πρέπει να επιλέξετε 1η σχέση στο κιβώτιο και να σηκώσετε λίγες σκάλες το χειρόφρενο, ώστε να φρενάρουν ομαλά οι πίσω τροχοί.

Κίνηση με πισωκίνητο αυτοκίνητο

Σε ευθείες, το πισωκίνητο όχημα παρουσιάζει αστάθεια και χρειάζεται επιπλέον προσοχή του προσθιοκίνητου. Όσον αφορά τις ανηφόρες και τις κατηφόρες, ισχύουν τα αντίθετα από ότι στα προσθιοκίνητα. Στις ανηφόρες η κατανομή του βάρους στο πίσω μέρος ευνοεί το αυτοκίνητο. Αντίθετα, στις κατηφόρες οι πίσω τροχοί δεν έχουν το βάρος που χρειάζονται, ώστε να πατάνε καλά και να διατηρούν την πρόσφυση. Η λύση είναι να τοποθετήσετε κάποιο βαρύ αντικείμενο στο χώρο αποσκευών, ώστε το βάρος που ασκείται στον πίσω άξονα και στη συνέχεια στους πίσω τροχούς να είναι μεγαλύτερο.

Κίνηση με τετρακίνητο αυτοκίνητο

Τα οχήματα που έχουν κίνηση και στους τέσσερις τροχούς παρουσιάζουν καλύτερη συμπεριφορά στο χιόνι, σε σχέση με τα άλλα δύο συστήματα μετάδοσης. Αυτό βέβαια, δε σημαίνει ότι μπορούμε να υπερβούμε τα όρια και να οδηγήσουμε με φυσιολογικούς ρυθμούς. Σε περίπτωση που χρειαστεί, τοποθετούμε αλυσίδες, κατά προτίμηση στους εμπρόσθιους τροχούς, όπου και ενεργεί το σύστημα διεύθυνσης.
Στις χιονισμένες διαδρομές πρόκειται να συναντήσουμε τρεις μορφές οδοστρώματος…

Οδόστρωμα βρεγμένο, από χιόνι ή πάγο που έχει λιώσει.
Οδόστρωμα με χιόνι άσπρο, παχύ και μαλακό.

Οδόστρωμα με πάγο, σκληρό και γλιστερό.
Για να αντιμετωπίσουμε πιθανές εκπλήξεις πρώτα απ’ όλα συνιστώ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ !
Το θέμα είναι επίκαιρο και καλό είναι να το αναλύσουμε, καταθέτοντας προσωπικές εμπειρίες, ενώ όσοι γνωρίζουν και μπορούν να συμβάλουν προσθέτοντας ή και διορθώνοντας κάτι, παρακαλώ ας το κάνουν !
ΒΡΕΓΜΕΝΟ ΟΔΟΣΤΡΩΜΑ
Για το βρεγμένο δεν υπάρχουν και πολλά να αναφέρουμε... Είναι λίγο-πολύ σαν το παραδοσιακό βρεγμένο που βιώνουμε και εντός πόλης, με την διαφορά ότι, εκατοστά παραδίπλα υπάρχει χιόνι και ακόμη χειρότερα πάγος. Συνεπώς δεν ενθουσιαζόμαστε με την πρόσφυση, κινούμαστε αργά και με πολύ προσοχή, αφού ανά πάσα στιγμή, μπορεί να αλλάξει το τοπίο σε πάγο ή χιόνι.
ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΟΔΟΣΤΡΩΜΑ
Για το χιόνι τώρα... Εδώ αρχίζουν τα πράγματα να σοβαρεύουν... Το χιόνι, προϋποθέτει αλυσίδες ακόμη και αν η διαδρομή που πρέπει να διανύσουμε είναι πολύ μικρή. Αν είναι πατημένο, αν δηλαδή δεν είναι φρέσκο-έχει περάσει άλλος πριν από εμάς, ακολουθούμε τις ροδιές με μικρή ταχύτητα (πάντα). Αν είναι πατημένο και υπάρχει η υποψία ότι είναι παγωμένο, είναι καλύτερα να πάμε από το απάτητο χιόνι που βρίσκεται, εκατοστά πιο δίπλα. Το απάτητο χιόνι χαρίζει καλύτερη πρόσφυση από το πατημένο-παγωμένο. Ιδιαίτερη προσοχή, όταν έχει χιονίσει και έχει καλύψει τα παγωμένα σημεία του δρόμου, συνήθως στις στροφές και σε σημεία που δεν τα βλέπει ο ήλιος... Ίσως το πιο επικίνδυνο κομμάτι της οδήγησης μιας και, ακόμη και ο πιο έμπειρος οδηγός, μπορεί να ξεγελαστεί. Γι’ αυτό το ξαναλέω και το τονίζω: πάμε ΠΑΝΤΑ ΑΡΓΑ !

ΣΤΙΣ ΣΤΡΟΦΕΣ

Σε στροφές κόβουμε πάρα πολύ. Αν είναι μικρή στροφή διατηρούμε την δευτέρα με χαμηλή ταχύτητα και μπαίνουμε με λίγο και σταθερό γκάζι. Αν είναι απότομη, κόβουμε ακόμη περισσότερο και μπαίνουμε με πρώτη. Μαγκιές δεν χωράνε γιατί, τα λάθη εδώ δε συγχωρούνται. Τα ανάποδα τιμόνια, πιο πολύ γκάζι, άφημα γκαζιού, γκαζόφρενο, τσίμπιμα φρένου, λίγο χειρόφρενο, αντί να επαναφέρουν το αυτοκίνητο μπορούν να χειροτερεύσουν επικίνδυνα την κατάσταση... Αν αρχίσει και φεύγει... πάει να πει ότι μπήκαμε πιο γρήγορα απ’ ότι θα έπρεπε... Εδώ μπαίνει και ο παράγων τύχη στη μέση. Γενικά ΔΕΝ πρέπει να πατήσουμε φρένο, και ΔΕΝ πρέπει να πατήσουμε περισσότερο γκάζι. Το γκάζι πρέπει να παραμείνει σταθερό ή να το μειώσουμε λιγάκι, αναλόγως την εξέλιξη της κατάστασης. Με το τιμόνι πρέπει να κάνουμε μικροκινήσεις επαναφοράς και όχι μεγάλες ή απότομες μια και μπορεί έτσι να φύγει εντελώς η μούρη. Σε περίπτωση που κάνουμε «ανάποδα», να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε και «φυσιολογικά»... Τι εννοώ; Αν σε αριστερή στροφή ξεκολλήσει το πίσω μέρος (υπερστροφή), στρίβουμε γρήγορα δεξιά και αμέσως, ή ισιώνουμε ή πάλι αριστερά. Αν καθυστερήσουμε, μπορεί να φύγει-ξεκολλήσει από την άλλη και... μπλέξαμε. Αν ξεκολλήσει η μούρη (υποστροφή), στρίβουμε λίγο ακόμη το τιμόνι και αφήνουμε λίγο το γκάζι. Αν πατήσουμε γκάζι, μπορεί να σπινιάρει, χάνοντας έτσι όλη την πρόσφυση. Μόλις ανακτήσουν την πρόσφυση οι τροχοί επαναφέρουμε αμέσως το τιμόνι στην κανονική του θέση (αν τελείωσε η στροφή ισιώνουμε, αν είμαστε ακόμη στη στροφή το έχουμε λιγότερο στριμμένο από πριν). Βέβαια όλα αυτά που αναφέρω είναι πολύ γενικά. Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος και η διόρθωση, αν μας φύγει είναι υπερβολικά πολύ δύσκολη υπόθεση. Για αυτό ΠΑΝΤΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΡΓΑ.
ΣΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ

Αν συναντήσουμε ανηφόρα, επιταχύνουμε λίγο πριν από αυτή και διατηρούμε σταθερή ταχύτητα κατά τη διάρκειά της. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να σταματήσουμε πριν ή κατά την διάρκεια αυτής, μιας και η εκκίνηση είναι πολύ δύσκολή και το σπινιάρισμα είναι σίγουρο. Αν κατά τη διάρκεια της ανάβασης αρχίσει να σπινιάρει, αφήνουμε λίγο το γκάζι. Αν τώρα χρειαστεί να σταματήσουμε για οποιοδήποτε λόγo... Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν... Προσπαθούμε να ξεκινήσουμε αργά. Αν ξεκινήσουμε συνεχίζουμε αργά και σταθερά. Αν σπινιάρει και δεν λέει να ξεκινήσει με τίποτα, γίνονται πιο δύσκολα τα πράγματα...Ψυχραιμία όμως ! Ίσως χρειαστεί να αφήσουμε το αμάξι να τσουλήσει λίγο προς τα πίσω, ώστε οι κινητήριοι τροχοί να πατήσουν σε σημείο που να μην έχει πάγο. Καλό θα είναι το τσούλημα να είναι με πάρα-πάρα πολύ μικρό ρυθμό και ίσως και να τραβήξουμε και χειρόφρενο μια ή δυο σκάλες, ίσα-ίσα για να κόβουν, χωρίς να ακινητοποιούν το αυτοκίνητο. Προσέχουμε, όπως πηγαίνουμε προς τα πίσω, να μη βγούμε από τον δρόμο! Αν νομίζουμε ότι πατήσαμε κάπου καλύτερα, δοκιμάζουμε να ξεκινήσουμε, πάλι σιγά-σιγά. Το πιο πιθανόν είναι να τα καταφέρουμε ! Μόλις ξεκινήσει συνεχίζουμε με μικρή σταθερή ταχύτητα γιατί, αν σπινιάρει πάλι, θα μπλέξουμε και άντε πάλι από την αρχή...

ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΦΟΡΑ

Μειώνουμε ταχύτητα... Αν είναι μεγάλη κατεβάζουμε σε πρώτη.Αν είναι ΠΟΛΥ μεγάλη, τραβάμε και λιγάκι το χειρόφρενο, μια με δυο σκάλες, ίσα για να κόβει λίγο το αυτοκίνητο. ΠΑΝΤΑ διατηρούμε χαμηλή και σταθερή ταχύτητα.

ΣΤΟ ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ

Με το φρένο θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Φρενάρουμε πολύ απαλά και σε καμία περίπτωση απότομα. Αν έχουμε ABS είμαστε σε λίγο καλύτερη μοίρα, αλλά και πάλι θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην καθησυχαζόμαστε με αυτό. Να μην ξεχνάμε ότι, μια καμένη ασφάλεια το βγάζει εκτός χωρίς προειδοποίηση. Αν δεν έχουμε ABS, και μπλοκάρουν οι τροχοί, αφήνουμε λιγάκι το φρένο. Αν δεν επανέρθει και έτσι, το αφήνουμε εντελώς και το ξαναπατάμε απαλά. Αν και έτσι ξαναμπλοκάρει, χρησιμοποιούμε το άκρως εμπειρικό – ποδοκίνητο ABS που είναι να σαν χρησιμοποιούμε τρόμπα για να φουσκώσουμε μια μπάλα: πατάμε-αφήνουμε-πατάμε-αφήνουμε-πατάμε με πολύ έλεγχο στο πάτημα και με μικροκινήσεις επαναφοράς στο τιμόνι. Βέβαια, όλα τα ακραία παραπάνω, αν κινούμαστε φυσιολογικά (αργά) σαν άνθρωποι δεν θα χρειαστούν.

ΚΟΛΛΗΣΑΜΕ ! ΤΩΡΑ;

Σε περίπτωση που, φτάσαμε σε ένα σημείο και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε άλλο... Μεταβολή και επιστροφή και επιλέγουμε διαφορετικό-ανοιχτό δρομολόγιο. Αν είμαστε σε στενό δρόμο και η αναστροφή είναι αδύνατη, τότε... γυρνάμε με την όπισθεν ! Δεν είναι ντροπή ! Είναι άκρως φυσιολογικός χειρισμός για τέτοιες συνθήκες. Βέβαια δεν κάνουμε όπισθεν για πάντα, αλλά μέχρι να βρεθούμε σε κομμάτι του δρόμου, αρκετά φαρδύ, καθαρό και ασφαλές, που να μας επιτρέπει να γυρίσουμε χωρίς κίνδυνο. Όταν βρούμε αυτό το μέρος, ξεκινάμε την παραδοσιακή διαδικασία αναστροφής, φροντίζοντας πάντα, οι κινητήριοι τροχοί να πατάνε σε καθαρό-σταθερό έδαφος. ΠΡΟΣΟΧΗ μην τους βάλουμε σε πάγο ή χιόνι γιατί τότε... ξαναμπλέξαμε. Όλες οι κινήσεις μας, το μπρος-πίσω, ξανά, μπρος κτλ, πρέπει να γίνονται αργά και με πολύ προσοχή, για να μη βρεθούμε εκτός… Αν χωθούμε μέσα σε χιόνι και κολλήσουμε, προχωράμε σε τρεις χειρισμούς:

1. Προσπαθούμε να ξεκινήσουμε αργά, χωρίς σπινιάρισμα. (Όσο σπινιάρουμε, τόσο πιο πολύ χωνόμαστε…) Αν αυτό δε γίνεται βάζουμε όπισθεν, προχωράμε λιγάκι προς τα πίσω μέχρι να νιώσουμε ότι σηκώνεται λιγάκι, χειρόφρενο, πρώτη και δοκιμάζουμε... Αυτό ίσως χρειαστεί να το κάνουμε αρκετές φορές μέχρι να καταφέρουμε να βγούμε και να το συνδυάσουμε με κόψιμο του τιμονιού.

2. Αν το παραπάνω δεν φέρει αποτέλεσμα, ζητάμε... από τους συνεπιβάτες ή τους διερχόμενους, να βάλουν ένα χεράκι...

3. Καλούμε τι άλλο, την οδική βοήθεια... Αχρείαστη να ’ναι !
ΣΤΟΝ ΠΑΓΟ
Ότι χειρότερο και επικίνδυνο... Εδώ, ακόμη και οι αλυσίδες μπορεί να αποδειχτούν άχρηστες... Ο πάγος είναι η πιο άσχημη περίπτωση που μπορεί να συναντήσουμε στον δρόμο. Το κακό είναι ότι, πάγος δεν σημαίνει απαραίτητα και χιόνι... Το νερό, έχει την μεγαλύτερη πυκνότητά του στους 4oC… Αν έχει παγώσει στον δρόμο, μέχρι τους 4oC είναι πολύ επικίνδυνα. Τα λαμπάκια με ενδείξεις "ICE" που υπάρχουν στο καντράν σε κάποια μοντέλα, ουσιαστικά μας προειδοποιούν αν η θερμοκρασία έχει πέσει κάτω από 4oC. Η οδήγηση με πάγο προϋποθέτει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ αλυσίδες και ταχύτητες τις τάξεως των 5χλμ/ώρα. Ότι είπαμε πριν ισχύει και εδώ σε πολλαπλάσιο βαθμό. Αν υπάρχει πάγος και σημεία με χιόνι, το ιδανικό είναι να πατάμε στο χιόνι, που μας δίνει καλύτερη πρόσφυση. ΠΡΟΣΟΧΗ σε σημεία που δεν τα βλέπει ο ήλιος, ΕΙΔΙΚΑ σε στροφές ! Ακόμη και αν όλος ο δρόμος μας φαίνεται καθαρός, σε αυτά τα σημεία παραμονεύουν παγίδες που μπορούν να μας στείλουν εκτός δρόμου ή... και στο αντίθετο ρεύμα ! Δεν πρέπει να ξεθαρρεύουμε όταν έχει κρύο, ακόμη και αν όλα δείχνουν ότι είναι καλά.

Και να θυμόσαστε ότι όσο πιο φαρδιά λάστιχα φοράτε στο αυτοκίνητό σας, τόσο πιο δύσκολα τα βγάζετε πέρα σε αυτές τις συνθήκες, αφού και η υδρολίσθηση στο βρεγμένο και το γλίστρημα στο χιόνι, έρχονται νωρίτερα.
Κλείνοντας να πούμε ότι τα ελαστικά χιονιού κάνουν πράγματι τη διαφορά και είναι η ιδανικότερη λύση γι’ αυτούς που οδηγούν συχνά κάτω από τέτοιες συνθήκες.

Το έχουμε αναφέρει πολλές φορές σε αυτό το blog πως «Η οδήγηση δεν είναι μαγκιά». Είναι υπευθυνότητα. Πρώτα προς τους άλλους και μετά προς εμάς... Όταν κινούμαστε με ασφάλεια για τους γύρω μας και για εμάς, τότε μετατρέπεται σε απόλαυση...

Σας εύχομαι καλά Χριστούγεννα, καλές Γιορτές και, καλά και ασφαλή χιλιόμετρα !