Η Εθνική Ελλάδος αποχαιρέτισε, αξιοπρεπώς αυτή τη φορά, τη διεθνή διοργάνωση ποδοσφαίρου, αν και στον πρώτο αγώνα, με λίγη τύχη παραπάνω στην προσπάθεια του δευτέρου ημιχρόνου, τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα.
Βέβαια όταν βλέπουμε «Τιτανικούς» να βυθίζονται, πρέπει να είμαστε πιο συγκρατημένοι στην κριτική που ασκούμε στο εθνικό μας συγκρότημα.
Και βέβαια, ασχέτως του τι πρόκειται να επακολουθήσει και παρά τις όποιες αδυναμίες, οφείλουμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον άνθρωπο που επί μια δεκαετία μας οδήγησε στις σημαντικές διεθνείς επιτυχίες και στη διεθνή αναγνώριση και που δεν είναι άλλος από τον Ότο Ρεχάγκελ !
Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και οι άλλες διεθνείς διοργανώσεις έκρυβαν μια ανυπέρβλητη μαγεία και η προσμονή τους δεν είχε προηγούμενο.
Οι τηλεοράσεις λίγες και όταν έγιναν πολλές οι αθλητικές μεταδόσεις παρέμεναν λίγες και ο μόνος τρόπος ενημέρωσης ήταν οι αθλητικές εφημερίδες…
Από εκεί διαβάζαμε και μαθαίναμε για τα σπουδαία ποδοσφαιρικά ινδάλματα που ξεσήκωναν τον κόσμο στα γήπεδα όλων των Ηπείρων…
Τώρα, από το πρωί ως το βράδυ, όποιος θέλει, μπορεί να βλέπει όποιον θέλει και αυτός ο παιχταράς που τα δίνει όλα στην ομάδα του, φτάνει εξουθενωμένος από τη συμμετοχή του σε πολλαπλές διοργανώσεις σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο… ανιαρό όπως το φετινό…
Μη μου πείτε ότι οι γνωστοί σε όλους μας παιχταράδες έχουν δώσει ανάλογα δείγματα στα εθνικά τους συγκροτήματα… και όσο οι υποχρεώσεις τους στις μεγάλες ομάδες θα αυξάνονται τόσο στις εθνικές τους ομάδες θα σέρνονται και… οι υποδοχές που θα τους επιφυλάσσουν οι φίλαθλοι θα είναι όμοιες με τη χθεσινή υποδοχή της Εθνικής Γαλλίας !
Μια παροιμία λέει: Το πολύ και το καθόλου βλάπτουν !
Και από την εποχή του «καθόλου» των παιδικών μας χρόνων, φτάσαμε στο «πολύ» του σήμερα… και είναι τόσο πολύ, που δε γυρίζουμε πλέον να το κοιτάξουμε…
Βέβαια όταν βλέπουμε «Τιτανικούς» να βυθίζονται, πρέπει να είμαστε πιο συγκρατημένοι στην κριτική που ασκούμε στο εθνικό μας συγκρότημα.
Και βέβαια, ασχέτως του τι πρόκειται να επακολουθήσει και παρά τις όποιες αδυναμίες, οφείλουμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον άνθρωπο που επί μια δεκαετία μας οδήγησε στις σημαντικές διεθνείς επιτυχίες και στη διεθνή αναγνώριση και που δεν είναι άλλος από τον Ότο Ρεχάγκελ !
Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και οι άλλες διεθνείς διοργανώσεις έκρυβαν μια ανυπέρβλητη μαγεία και η προσμονή τους δεν είχε προηγούμενο.
Οι τηλεοράσεις λίγες και όταν έγιναν πολλές οι αθλητικές μεταδόσεις παρέμεναν λίγες και ο μόνος τρόπος ενημέρωσης ήταν οι αθλητικές εφημερίδες…
Από εκεί διαβάζαμε και μαθαίναμε για τα σπουδαία ποδοσφαιρικά ινδάλματα που ξεσήκωναν τον κόσμο στα γήπεδα όλων των Ηπείρων…
Τώρα, από το πρωί ως το βράδυ, όποιος θέλει, μπορεί να βλέπει όποιον θέλει και αυτός ο παιχταράς που τα δίνει όλα στην ομάδα του, φτάνει εξουθενωμένος από τη συμμετοχή του σε πολλαπλές διοργανώσεις σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο… ανιαρό όπως το φετινό…
Μη μου πείτε ότι οι γνωστοί σε όλους μας παιχταράδες έχουν δώσει ανάλογα δείγματα στα εθνικά τους συγκροτήματα… και όσο οι υποχρεώσεις τους στις μεγάλες ομάδες θα αυξάνονται τόσο στις εθνικές τους ομάδες θα σέρνονται και… οι υποδοχές που θα τους επιφυλάσσουν οι φίλαθλοι θα είναι όμοιες με τη χθεσινή υποδοχή της Εθνικής Γαλλίας !
Μια παροιμία λέει: Το πολύ και το καθόλου βλάπτουν !
Και από την εποχή του «καθόλου» των παιδικών μας χρόνων, φτάσαμε στο «πολύ» του σήμερα… και είναι τόσο πολύ, που δε γυρίζουμε πλέον να το κοιτάξουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου