Σάββατο μεσημέρι και τα τερτίπια του καιρού μας ανάγκασαν να διακόψουμε το λιομάζωμα και να κάνουμε δεύτερες σκέψεις για τη διαχείριση του χρόνου μας. Και επειδή όπως λέει η παροιμία, νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε στο διπλανό χωριό ένα από τα λίγα εναπομείναντα παραδοσιακά καφενεία, που είναι και λίγο παντοπωλείο, είναι και λίγο ταβερνάκι, είναι αυτό που παλιά λέγαμε καπηλειό. Τα τελευταία χρόνια ερχόμαστε συχνά εδώ. Η Μάδαινα είναι ένα μικρό μεσσηνιακό χωριό γνωστό σε πολλούς λόγω της καταγωγής του Μπόμπολα και το καφενείο του Δαβέρου στην πλατεία που κοσμεί βιβλία και λευκώματα είναι γνωστό για την ανεπανάληπτη κουζίνα του. Για άλλη μια φορά δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε. Με κρασάκι, μεζέδες και συζήτηση μας βρήκε το απόγευμα...
Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου