Από τα μαθητικά μου χρόνια κάθε επίσκεψη στην Κορώνη ήταν ένα ιδιαίτερο γεγονός που μου προκαλούσε χαρά και ευφορία. Όπως σε κάθε προορισμό έτσι και στην Κορώνη υπάρχουν τοπόσημα τα οποία έχουν καθιερωθεί στο διάβα του χρόνου στη συνείδηση των ντόπιων αλλά και του επισκέπτη. Το καφενείο του Βαρβουτσή είναι ένα από αυτά και σήμερα ήρθαμε ως εδώ για να σας το παρουσιάσουμε. Μπαίνοντας μέσα μου θύμισε το Καφενείο του Τσέρη στο Χαϊδάρι των παιδικών μου χρόνων. Την βαριά σοβαρή επίπλωση με τα μαρμάρινα τραπέζια και τις μυρωδιές του καφέ, του ούζου και των τηγανιτών συνοδευτικών μεζέδων. Το καφενείο του Βαρβουτσή είναι ένα παραδοσιακό καφενείο αλλά είναι και η ιστορία της Κορώνης τα τελευταία 120 χρόνια. Ο τωρινός ιδιοκτήτης της επιχείρησης είναι ο Παναγιώτης Βαρβουτσής, τέταρτη γενιά, άνθρωπος που συμμετέχει στα κοινά και επηρεάζει τις γνώμες στην τοπική κοινωνία. Αυτό που λείπει πλέον από την Μεσσηνία και που πρέπει να επανέλθει είναι η παράδοση. Ο τουρίστας δεν θα έρθει να δει αυτά που βλέπει και στην πόλη του. Θα έρθει να δει τον Τζίμη στους Αγίους Αποστόλους, το καφενείο του Βαρβουτσή στην Κορώνη, την ταβέρνα της Λέλας στην Καρδαμύλη... Όλα τα άλλα μαγαζιά έρχονται δεύτερα. Ο Βαρβουτσής θα γίνει Καρτ Ποστάλ γιατί εκφράζει το ντόπιο, το παραδοσιακό, το ανεπιτήδευτο, αυτό που ταιριάζει στη Μεσσηνία. Τη στιγμή που υπάρχει μια έξαρση ξενομανίας, που όλοι πάνε και φτιάχνουν high café, high club, high restaurant με πειραγμένα μενού και αναρωτιούνται γιατί δεν είναι ποτέ γεμάτοι, άνθρωποι και επιχειρήσεις σαν του Βαρβουτσή δείχνουν τον δρόμο. Αναρωτηθήκατε γιατί ο κόσμος κάνει ουρές στον Τζίμη στους Άγιους Απόστολους, στη Λέλα στην Καρδαμύλη, στον Βαρβουτσή στην Κορώνη, στον Βασιλειάδη στην Καλαμάτα, στον Δαβέρο στη Μάδαινα; Τα ξενικά ονόματα, η ξενική διακόσμηση, οι ξενικοί τρόποι συμπεριφοράς και προσέγγισης δεν ταιριάζουν στη Μεσσηνία. Ας το προσέξουμε όλοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου