Τι πιο ρομαντικό από το να είσαι για ηλιοβασιλεματινό μπάνιο στη θάλασσα, ν' αναγεννιέσαι απ' τους αφρούς των κυμάτων, να τραγουδάς αμέριμνα και δυνατά (ώστε να έχεις εξασφαλισμένο πως δεν θα τολμήσουν να σε πλησιάσουν τα θαλάσσια κήτη - c'est-à-dire τα ψάρια) και ξάφνου μεσ' από τα κύματα να ξεπροβάλλει ούτε Φεγγαροντυμένη, ούτε νεράιδα, ούτε ο θεός Ποσειδώνας, αλλά ένα άκρως αντιποιητικό σκατό. Ας με σκοτώσει κάποιος.
Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου