Καὶ ἡ ἀλλαγὴ πρέπει νὰ ἀρχίσει ἀπὸ τὸ σχολεῖο. Ἂς ξεσηκωθοῦμε ὅλοι ! ! !

Ομιλία του Μητροπολίτη Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς Νικόλαου, προς τα παιδιὰ τῶν Λυκείων τῶν Μεσογείων και τῆς Λαυρεωτικῆς, με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς!


Σᾶς εὔχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ μὲ πρόοδο στὸν ἀγῶνα τῆς μόρφωσής σας καὶ ὄμορφες ἐμπειρίες σχολικῆς ζωῆς!

Μόλις πρὶν ἀπὸ λίγο ὁλοκληρώθηκε ὁ ἁγιασμός.Ἦλθε ὁ ἱερέας, ἰδιόμορφα ντυμένος, διάβασε μερικὰ λόγια ποὺ λίγοι τὰ κατάλαβαν, ἔκανε κάποιες κινήσεις στοὺς περισσότερους ἀκατανόητες καὶ τέλειωσε. Ὅλο αὐτὸ μοιάζει μὲ κατάλοιπο ἄλλων παλαιότερων ἐποχῶν.

Οἱ πολιτικοί μας δὲν τὸ πιστεύουν, ἀλλὰ διστάζουν νὰ τὸ καταργήσουν. Ἐσᾶς δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει, γιατὶ σὲ λίγο θὰ τελειώσει καὶ μετὰ τοῦ χρόνου πάλι. Κάποιες Ἀνεξάρτητες Ἀρχὲς ἀντιδροῦν, ἀλλὰ πρὸς τὸ παρὸν ἄκαρπα. Κανεὶς δὲν τὸ καταλαβαίνει ὅπως γίνεται. Οὔτε καὶ ἡ Ἐκκλησία. Ἁπλᾶ, αὐτὴ τὸ δέχεται ὡς κεκτημένο δικαίωμά της ποὺ δὲν θὰ ἤθελε νὰ τὸ χάσει. Δὲν ὑπάρχει κανένας λόγος νὰ συντηροῦμε στὴν οὐσία νὰ ἐξευτελίζουμε κάτι ἱερό, ποὺ ὅμως εἴτε δὲν καταλαβαίνουμε εἴτε δὲν θέλουμε εἴτε δὲν σεβόμαστε.

Σκέφθηκα λοιπόν, ἔτσι ποὺ καταντήσαμε τὸν ἁγιασμό, φέτος νὰ μὴν τὸν κάνουμε. Νὰ πῶ στοὺς Ἱερεῖς νὰ καθήσουν στοὺς Ναοὺς καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰ προσευχηθοῦν γιὰ σᾶς. Ἴσως ἔτσι ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἄκουγε περισσότερο. Ὑποχώρησα, πρῶτον γιατὶ κάποιοι δὲν εἶναι ἕτοιμοι νὰ τὸ δεχθοῦν καὶ δὲν θέλησα ὡς Ἐπίσκοπος νὰ τοὺς λυπήσω, καὶ δεύτερον γιατὶ πρὶν τὸ κάνω ἔπρεπε νὰ σᾶς εἰδοποιήσω.

Αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἔβαλαν αὐτοὺς τοὺς ἁγιασμοὺς στὴ ζωή μας τὸ πίστευαν. Πίστευαν ὅτι μαζὶ μὲ τὴν ἀνθρώπινη προσπάθεια χρειάζεται καὶ ὁ φωτισμὸς καὶ ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Πίστευαν στὸν Θεό. Εἶχαν σχέση ζωντανὴ μαζί Του. Τὸν ἤθελαν στὴ ζωή τους ὡς ὅ,τι πολυτιμότερο ὑπάρχει. Ἤθελαν ὅλα νὰ τὰ ἀρχίζουν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἂν εἶναι ἔτσι, φυσικὰ νὰ γίνεται ὁ ἁγιασμός. Θὰ εἶναι ἡ πιὸ σημαντικὴ στιγμὴ τῆς χρονιᾶς.

Σήμερα ὅμως Τὸν ξεχάσαμε τὸν Θεὸ καὶ ἁπλᾶ Τὸν διατηροῦμε γιὰ νὰ Τὸν ἀμφισβητοῦμε, νὰ Τὸν εἰρωνευόμαστε ἢ δυστυχῶς καὶ νὰ Τὸν βρίζουμε. Καὶ νά ποῦ φτάσαμε! Νὰ μὴν θέλουμε οὔτε τὰ σύμβολά Του. Καὶ νά ποῦ καταντήσαμε! Χωρὶς Αὐτόν, ἡ ζωή μας νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ κρίση, ἀδιέξοδα, σύγχυση, αὐτοκαταστροφικότητα, βία καὶ παραλογισμό.

Στὸ σχολεῖο ποὺ ἔρχεστε μπορεῖ νὰ γεμίσουν τὰ κεφάλια σας μὲ πληροφορίες ποὺ οπερισσότερες νὰ μὴν χρειάζονται∙ μὲ γλῶσσες ποὺ δὲν εἶναι δικές μας∙ μὲ ἱστορία ποὺ δὲν εἶναι ἀληθινή∙ μὲ θρησκευτικὰ ποὺ δὲν πείθουν. Νὰ σᾶς δώσουν βαθμοὺς χωρὶς ἀντίκρυσμα. Αὐτὸ ὅμως ποὺ τελικὰ χρειάζεστε εἶναι ἀξίες γιὰ νὰ πλημμυρίσουν τὴν καρδιά σας. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν τὸ δίνει ἡ ἐποχή. Ἡ κατάσταση στὸν τόπο μας εἶναι σὲ ἀδιέξοδο. Κάτι πρέπει νὰ γίνει ἄμεσα.

Καὶ ἡ ἀλλαγὴ πρέπει νὰ ἀρχίσει ἀπὸ τὸ σχολεῖο. Ἂς ξεσηκωθοῦμε ὅλοι. Δάσκαλοι, γονεῖς καὶ παιδιὰ ἀρνηθεῖτε τὸ ψέμμα καὶ πολεμῆστε το σὰν τὸν μεγαλύτερο ἐχθρό. Χτυπῆστε τὴ μετριότητα, τὸν συμβιβασμὸ καὶ τὴ μιζέρια σὰν τὴν χειρότερη ἀρρώστια. Μᾶς κοροϊδεύει τὸ σύστημα, ποὺ αὐτὸ ὑπαίτιο γιὰ ὅλα, μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ὑπαρκτικὸ ἐκφυλισμό. Διεκδικῆστε τὴν πνευματικὴ ἐλευθερία σας μὲ ὅποιο κόστος. Ξαναφέρτε τὴν ἱστορία καὶ παράδοσή μας, τὴ γλῶσσα καὶ τὰ ἤθη μας στὴ ζωή σας. Ἀγωνιστεῖτε γιὰ κοινωνία μὲ εἰλικρίνεια, ἡρωισμό, καθαρότητα καὶ ἐξυπνάδα.

Ἀπαιτῆστε πολιτικοὺς που νὰ ἀγαποῦν τὸν τόπο περισσότερο ἀπὸ τὰ στενὰ μυαλὰ καὶ συμφέροντά τους, ποὺ νὰ σέβονται τὴν ἱστορία περισσότερο ἀπὸ ὅσο προσδοκοῦν τὴν ψῆφο, ποὺ νὰ πονοῦν γιὰ τὸ κατάντημά μας περισσότερο ἀπ’ ὅσο ὑποτάσσονται στὶς ξένες σκοπιμότητες. Ἀξιῶστε Ἐκκλησία ὄχι μὲ ἀδικαιολόγητους συντηρητισμούς, νεκροὺς συμβολισμούς καὶ πομπώδεις τελετουργίες, ὄχι Νομικὸ Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου μὲ δικαιώματα, περιουσίες καὶ διεκδικήσεις, ἀλλὰ Ἐκκλησία μὲ πονεμένο προφητικὸ λόγο, μὲ αὐθεντικὴ πίστη, μὲ θυσιαστικὴ μαρτυρία καὶ ἅγια ζωή∙ Ἐκκλησία ποὺ νὰ ἐμπνέει καὶ νὰ ἔχει πρόταση ζωῆς.

Τότε θὰ βρεῖτε τὸν Θεὸ ὁλοζώντανο μέσα σας. Τότε ὁ ἁγιασμὸς δὲν θὰ επιβάλλεται μὲ ἐγκύκλιο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ἀλλὰ θὰ ἀποτελεῖ δικό σας αἴτημα. Τότε τὸ σχολεῖο θὰ ξαναγίνει ἡ ἐλπίδα τῆς ἐθνικῆς καὶ πνευματικῆς ἐπιβίωσής μας. Τότε ἡ νέα χρονιὰ θὰ εἶναι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. Σᾶς τὸ εὔχομαι μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά.

Ὁ Θεὸς μαζί σας, ἀγαπητά μας παιδιά. Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καὶ ὅλη μου τὴν ἀγάπη,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς Νικόλαος

π. Νικόλαος Χατζηνικολάου

Βιογραφικὸ σημείωμα

Ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου γεννήθηκε στὶς 13 Ἀπριλίου 1954 στὴ Θεσσαλονίκη.

Σπούδασε Φυσικὴ στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τὶς σπουδές του στὸ Harvard καὶ τὸ MIT (ΗΠΑ), ὅπου καὶ ἔλαβε μεταπτυχιακοὺς τίτλους καὶ διδακτορικό. Ἐργάστηκε ὡς ἐρευνητὴς καὶ ἐπιστημονικὸς συνεργάτης στὸ Ἀγγειολογικὸ ἐργαστήριο τοῦ New England Deaconess Hospital (ΗΠΑ). Παραλλήλως διετέλεσε ἐπιστημονικὸς συνεργάτης τῆς Διαστημικῆς Ἑταιρείας τῶν Ἡνωμένων Πολιτείων NASA καὶ τῆς ἑταιρείας Arthur D. Little.

Δίδαξε σὲ σεμινάρια τοῦ Harvard καὶ τοῦ Μ.Ι.Τ, στὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης καὶ στὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Σπούδασε Θεολογία στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὴ Βοστώνη τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν καὶ ἀνακηρύχθηκε διδάκτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ὑπῆρξε διευθυντὴς τοῦ Κέντρου Βιοϊατρικῆς Ἠθικῆς καὶ Δεοντολογίας καὶ Πρόεδρος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Ἐκάρη μοναχὸς στὶς 18 Μαρτίου 1989 στὴν Ἱερὰ Μονὴ Στομίου Κονίτσης καὶ τὴν ἑπομένη χειροτονήθηκε Διάκονος καὶ ἐν συνέχειᾳ Πρεσβύτερος στὶς 10 Σεπτεμβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους. Ἀργότερα ἐνεγράφη στὸ μοναχολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας. Ἀπὸ τὸ 1990 ἕως καὶ τὸ 2004 διακονοῦσε ὡς ἐφημέριος τὸ ἁγιορείτικο Μετόχι τῆς Ἀναλήψεως (Μονῆς Σίμωνος Πέτρας) στὸ Βύρωνα.

Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ἐξελέγη στὶς 26 Ἀπριλίου 2004. Χειροτονήθηκε στὶς 30 Ἀπριλίου 2004 ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος Χριστόδουλο συμπαραστατούμενο ἀπὸ 15 Ἀρχιερεῖς στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ Ἀθηνῶν. Εἶναι ὁ δεύτερος Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς, μετὰ τὸν σεβασμιώτατο κ. Ἀγαθόνικο καὶ ἑκατοστὸς δέκατος ἕβδομος ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο ἕως σήμερα.

Στὶς 20 Μαΐου 2008 ἀναγορεύθηκε ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ Τμήματος Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ στὶς 3 Νοεμβρίου ἔγινε ἡ τελετὴ τῆς ἀπονομῆς τοῦ τίτλου στὴν Μεγάλη Αἴοθυσα Τελετῶν.

Ἀναλυτικὰ στοιχεῖα σπουδῶν, ἐρευνητικῆς, διδακτικῆς καὶ διοικητικῆς δραστηριότητας

Ὁ π. Νικόλαος Χατζηνικολάου σπούδασε Φυσικὴ στὸ Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ἀπ᾿ ὅπου καὶ ἀποφοίτησε μὲ ἄριστα τὸ 1976. Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν στρατιωτικῶν του ὑποχρεώσεων, συνέχισε τὶς μεταπτυχιακές του σπουδὲς στὸν τομέα τῆς Ἀστροφυσικῆς στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Harvard (Master of Arts). Στὴ συνέχεια ἀσχολήθηκε μὲ τὴ μελέτη τῆς Μηχανικῆς τῶν Ρευστῶν καὶ τῆς Μαθηματικῆς Φυσιολογίας καὶ ἔλαβε τὸ Master of Science τοῦ Τμήματος Μηχανολόγων τοῦ Τεχνολογικοῦ Ἰνστιτούτου τῆς Μασαχουσέτης (ΜΙΤ).

Οἱ διδακτορικὲς σπουδές του στὸ HST (κοινὸ πρόγραμμα Harvard καὶ ΜΙΤ) ἐπικεντρώθηκαν στὸν τομέα τῆς Βιοϊατρικῆς Τεχνολογίας. Ἀντικείμενό τους ἦταν ἡ Αἱμοδυναμικὴ μελέτη τοῦ κυκλοφορικοῦ συστήματος (καρδιᾶς καὶ ἀγγείων) μὲ χρήση Μηχανικῆς τῶν Ρευστῶν καὶ Ἐφαρμοσμένων Μαθηματικῶν. Πιὸ συγκεκριμένα, ἀσχολήθηκε μὲ τὴν ἐπινόηση, τὸν σχεδιασμὸ καὶ τὴ μελέτη μίας μὴ αἱματηρῆς μεθόδου διαγνώσεως βαλβιδικῶν παθήσεων μὲ μέθοδο ἀκουστικῆς ἀνάλυσης.

Ἐργάστηκε ὡς ἐρευνητὴς καὶ ἐπιστημονικὸς συνεργάτης στὸ Ἀγγειολογικὸ Ἐργαστήριο τοῦ New England Deaconess Hospital, στὸ Τμῆμα Ἀναισθησιολογίας τοῦ Γενικοῦ Νοσοκομείου τῆς Μασαχουσέτης καὶ στὴ Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας τοῦ Νοσοκομείου Παίδων τῆς Βοστόνης. Παράλληλα διετέλεσε ἐπὶ διετία ἐπιστημονικὸς σύμβουλος τῆς NASA καὶ τῆς ἑταιρείας Arthur D. Little σὲ θέματα Διαστημικῆς Ἰατρικῆς Τεχνολογίας.

Τὴν τελευταία χρονιὰ τῆς παραμονῆς του στὶς ΗΠΑ, δίδαξε στὸ πρόγραμμα HST (Health-Sciences-Technology) τοῦ Harvard - ΜΙΤ ἐπὶ δυὸ ἑξάμηνα τὸ Σεμινάριο τῶν «Βιορευστῶν καὶ Αἱμοδυναμικῆς», ἀπὸ δὲ τὸ 1990, διδάσκει κάθε χρόνο, στὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης, τὸ μάθημα τῆς «Αἱμοδυναμικῆς Παθοφυσιολογίας τῶν Ἀγγειακῶν Παθήσεων καὶ τῶν Ἀγγειοχειρουργικῶν Ἐπεμβάσεων», τὸ ὁποῖο ἐδίδαξε καὶ στὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Ἡ ἐπιστημονικὴ καὶ ἐρευνητική του ἐνασχόληση μὲ τὸν φυσικὸ κόσμο καὶ τὸν ἄνθρωπο καὶ ἡ προσωπική του ἀναζήτηση τὸν ὁδήγησαν στὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία, τὴν ὁποία σπούδασε στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τῆς Βοστόνης, ἀπ᾿ ὅπου καὶ ἔλαβε τὰ διπλώματα Master of Theological Studies καὶ Master of Theology, καὶ στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ὅπου ἀνακηρύχθηκε διδάκτορας στὸν τομέα τῆς Βιοηθικῆς, μὲ θέμα τὶς Μεταμοσχεύσεις. Ὁ πόθος ὅμως τῆς βαθύτερης γνώσης καὶ ἡ ἀνάγκη βίωσης τῆς θεολογικῆς ἀλήθειας τὸν ὁδήγησαν στὸ «πνευματικὸ πανεπιστήμιο καὶ θεραπευτήριο» τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπου ἔμεινε γιὰ δυόμισι χρόνια.

Ἀπὸ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1993 ἔχει ἱδρύσει καὶ ἔχει ἀναλάβει τὴ διεύθυνση τοῦ πρώτου στὴν Ἑλλάδα Κέντρου Βιοϊατρικῆς Ἠθικῆς καὶ Δεοντολογίας καὶ συστηματικὰ ἀσχολεῖται μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Βιοηθική, τὶς κοινωνιολογικὲς ἐπιπτώσεις τῆς Βιοϊατρικῆς, τὴν ὀργάνωση σχετικῶν διαλέξεων, σεμιναρίων καὶ συνεδρίων καὶ τὴν κατάρτιση νέων ἐπιστημόνων στὰ θέματα βιοηθικῆς. Οἱ συνεδριακὲς ἐγκαταστάσεις τοῦ Κέντρου Βιοηθικῆς βρίσκονται ἐντὸς τοῦ Ἁγιορείτικου Μετοχίου τῆς Ἀναλήψεως, στὸν Βύρωνα Ἀττικῆς, ὅπου καὶ ὑπηρέτησε ὡς ὑπεύθυνος ἱερέας ἀπὸ τὸ 1990 ἕως καὶ τὴν χειροτονία του ὡς Ἐπισκόπου.

Τέλος, εἶναι μέλος τοῦ Ἐθνικοῦ Ὀργανισμοῦ Μεταμοσχεύσεων, μέλος τῆς Ἐθνικῆς Ἐπιτροπῆς Βιοϊατρικῆς Ἠθικῆς καὶ Δεοντολογίας τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας καὶ πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Στὶς 20 Μαΐου 2008 ἀναγορεύθηκε ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ Τμήματος Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.