Στην Παναγίτσα στο Χαϊδάρι έχω ζήσει στιγμές κατάνυξης γραμμένες ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Ήταν οι μεγαλοβδομάδες των δύσκολων παιδικών μου χρόνων που έβρισκα καταφύγιο στην εκκλησία της φτωχογειτονιάς μου. Ακόμα θυμάμαι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα τους πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής. Ο παπά Αναστάσης, ο παπά Νικόλας, ο παπά Γιώργης, ο παπά Σωτήρης, ο παπά Φίλιππος, ο παπά Τιμόθεος, ο παπά Ειρηναίος, ο παπά Κωνσταντίνος... και συνδετικός κρίκος όλων αυτών με το σήμερα ο αειθαλής παπά Γιώργης Φραγκιαδάκης, που ακόμα θυμάμαι την πρώτη Κυριακάτικη λειτουργία του στον ιερό ναό. Εδώ άκουσα λόγους μεστούς από τους Μητροπολίτες Νικαίας Γεώργιο Παυλίδη και Αλέξιο Βρυώνη, από ιεροκήρυκες όπως ο Αρχιμανδρίτης Παύλος Τσαούσογλου, μετέπειτα Μητροπολίτης Γλυφάδας... Από αυτόν το ναό πέρασαν καλλίφωνοι ψαλτάδες όπως ο Παρασκευόπουλος και ο Αλέκος... Από εδώ πέρασαν ευσεβείς καλλιτέχνες αγιογράφοι όπως ο Μανώλης Μεταξάκης... Αυτόν τον ναό υπηρέτησα ντυμένος παπαδάκι... Σε αυτόν τον ναό αποχαιρέτησα τους γονείς, εδώ παντρεύτηκα, εδώ βάφτισα τα παιδιά και εδώ επιστρέφω κάθε φορά που αναζητώ τη γαλήνη. Το Χαϊδάρι γιγαντώθηκε, νέες ενορίες ιδρύθηκαν, αλλά η Παναγίτσα είναι η Αρχή και φαντάζομαι και το Τέλος όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Μέχρι τότε δεν παύω να αναπολώ αλλά και να βιώνω εδώ ξανά και ξανά τις κατανυκτικότερες Ακολουθίες του Θείου Πάθους όπως η σημερινή των Μεγάλων Ωρών και της Αποκαθηλώσεως. Ας μας έχει ο Θεός καλά. Πίστη, υγεία και δύναμη εύχομαι σε όλους σας. Υγεία και δύναμη και στους σημερινούς πρωταγωνιστές, όλους αυτούς που συντελούν στην εύρυθμη λειτουργία του ναού. Καλή Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου